Chapter 01:

1.2K 25 0
                                    

"Amari, why don't you file an annulment?" I looked at my best friend Pearl.

"Do you think it is easy, Pearl?" I ask.

Umiling ito and sat beside Lea, Pearl Barbara Ramirez and Oleah Marica Andrada, they are my Best friends. Since we we're young magkakasama na kami.

"I am tired begging him, h-he did t-that t-thing again" namamaos kong sumamo sa kanila.

"You should fight back Amcel! Hindi mo dapat hinahayaan ang asawa mo na patuloy kang sinasaktan! You are brave and strong enough, our dear Amcel" Lea shout, napahagulgol din ito marahil dahil sa galit.

Sa aming tatlo Lea is the softhearted one. They called me Amcel short for (Amari Celestia), but sometimes they call me Amari. There is only man can call me Celestia and that is Levi.

"how?! Masyado akong mahina kumpara sa kanya!"

"Hindi mo dapat pinapakita sa kanya na mahina ka, lalo siyang magkaka-ganang ulit-ulitin ang ginawa niya sayo. Come to think of it, Amcel. You are not like that before, bring back the Amari we knew." Pearl said, habang inaalo parin si Leah.

" Kapag lumaban ako mas lalo niya lang akong sasaktan, Pearl"

" Then leave him Amcel, IWAN MO SIYA! TUMAKAS KA SA KANYA! " Biglang sigaw ni Lea, she's mad, literally mad. Halos manindig ang balahibo ko sa sigaw niya na nag echo pa sa kabuoan ng kwarto ko.

Gladly, Levi is not around at napag desisyonan naman ng mga kaibigan ko na bisitahin nila ako.

"I-I can't Lea" I said almost in a murmur.

They sighed in disbelief at umiling iling pa sila.

Bumalot ang katahimikan, ni isa walang nag salita.

" We respect your decision, Amari. But please respect yourself too." Pearl said and gave me a hug, I hugged back and my tears start to fall down. Lumapit din si Lea at sumali. We laughed nang mapagtanto gaano kami kadrama.

They stayed until 6pm here, dapat mamaya pa sila ngunit ayaw nilang makita si Levi. Maya maya lang kasi ay darating na iyon.

I ate dinner before Levi came. Pagtapos na pagtapos kong kumain ay umakyat ako agad sa kwarto, nilock ang pinto at nahiga sa kama upang matulog na. Baka lasing nanaman si Levi at ano nanamn ang gagawin nito sakin. Natatakot nako, sobrang takot na.

~
Sebastian Levirouz's Pov

When I got arrived at my home, pinarada ko agad-agad ang kotse ko sa garahe.

When I looked at the whole mansion, it's quite. Maybe Celestia is sleeping, well kahit naman gising iyon ay tahimik parin naman ang bahay.

Pumasok na ako sa loob, patay na ang mga ilaw tanging liwanag na nagmumula sa buwan na lamang ang nagsisilbing ilaw na tumatama sa glass window ng mansion. Umakyat ako sa taas at nadaanan ko ang kwarto ni Celestia

Yes, she has her own room, she requested her room on her parents. Nirequest niya na magkahiwalay ang kwarto namin, katapat ng room niya ang room ko.

Bigla kong naalala ang nangyari nung gabi, I am drunk and it happened again. Her cry, moans and how she fight and how she begged for me to stop what I am doing. Hindi ko na pala napansin na nakahawak nako sa doorknob ng pinto niya, its locked. Umiling ako at tumalikod saka nagtungo sa aking sariling silid.

I remove my coat and put my things on the couch inside my room.

I was about to close my eyes when I heard a shout. Napabalikwas ako sa aking kinahihigaan at patakbong pumunta kay Celestia. I was about to open the door, but it was still locked.

"Manang Delya,  where's the key of Celestia's room?!" Sigaw ko, nagmamadali naman si manang delya na tumakbo pataas.

When I had the key I hurriedly open the door. We saw Celestia crying in the corner.

Lumapit ako sa kanya, hahawakan ko sana siya pero umiiwas lamang ito.

"D-don't touch me, you're a monster, get out of my room!" She shout in top of her lungs.

"Anak, shhhhh tahan na. Amari, nandito lamang ako okay" panunuyo ni manang Delya at niyakap si Celestia. Celestia just cried on Manang Delya's shoulder.

I was just silent looking at them without any emotions. I maybe a heartless man but that there's a reason Why I am like this.

~~~~

Trapped By His Possessive LoveWhere stories live. Discover now