Trapped By His Possessive Love

Chapter 18:

"Mimi, are we still far po ba?" Riri asked me. We used the private plane of Andrei that he offered for us. Dahil mas secure daw kami dito.

"I don't know love. I guess we are near" sagot ko. She just nodded and played with her big teddy bear again. Bigay iyon sa kanya ng tito Laurent niya. Habang si Artemis ay mahimbing na natutulog.

"Can I meet Tito Laulent, mimi?" Tanong pa nito na tinutukoy nito ay si Laurent.

"Yes baby, we will meet him" sagot kong muli.

"Mimi, you told us that daddy is tito's brother. Is he here too? Is it daddy here too?" Natigilan ako sa tanong niyang iyon.

"No Riri. Daddy left us because of his work, Remember. He's not here." Sagot sa kanya ni Artie na gising na pala. Napalunok ako sa sagot sa kanya ng anak ko. Parang may kung anong tumutusok sa puso ko.

I can sense it, even if my son won't tell me he's mad with his father. They think kasi na iniwan niya kami just because of his work, na mas inuna niya trabaho kesa sa amin. Little they didn't know, that their dad was just here. At ang kinakatakot ko ay baka mag krus ang landas nilang mag aama.

"So daddy, don't love us. I don't have daddy?" Malungkot na sabi ni Riri at naiiyak nanaman. Hindi ako sumagot bagkus ay niyakap ko siya.

"But mommy loves both of you, Tito Andrei can be your dad and Tito Laurent also, okay. They love both of you?" Sensorong saad ko.

Maya maya lang ay inannounce na malapit ng mag landing ang eroplano kaya ibinaba ko na si Solaris at pinaupo sa tabi ni Artemis at sineat belt sila. Nilagyan ko rin sila ng headset para hindi gaano marinig ang ingay ng paglanding ng eroplano. Ganoon din ang ginawa ko.

Naramdaman ko pa ang maliliit na kamay ni Solaris na humawak sa akin at habang si Artemis naman ay nakahawak din sa kanya. Napangiti ako ng bahagya. They're cute tho, haha.

ILANG saglit lang ay nag land na nga ang eroplanong sinasakyan namin. Agad kaming inasikaso ng tauhan ni Cyy at tinulongan ibaba ang mga gamit namin.

Hawak hawak ko ang kamay nilang pareho, si Artemis na nasa kanan ko at si Solaris na nasa kaliwa ko at hawak hawak parin ang teddy bear niya.

Bumaba na kami at natanaw ko agad ang BMW na kotse na sumundo sa amin.

Kumayaw ang driver na sumundo sa amin at agad kaming nilapitan para kunin ang mga gamit na dala namin. May karamihan kasi iyon. Lalo na puro damit ng mga bata.

"Welcome back po, Miss Amcel" napangit ako at binati siya pabalik. "Ang c'cute naman po ng mga anak mo, ma'am. Kamukha niyo po" saad niya.

"Naku manong nambola pa kayo" I chuckled.

"Sakay na po kayo, ma'am" nakangiting sambit nito. Inalalayan ko ang dalawang makapasok bago ako pumasok at umupo sa tabi ni Ari.

Dapat si Kuya Luis ang susundo sa amin but, they're out of town. Pero sabi niya ay susunod sila by next week. Before ang birthday ni Daddy.

Kami naman ay napa aga ang flight dahil gusto na agad makita ng kambal ang kanilang lolo at lola.

"Mimi, do I have my playmates there?" Solaris asked. Hugging her bear.

"Your cousin, ate Nathalie baby." Sabi ko. Nathalie is now a 9years old. She's turning 10. Ang bilis ng panahon parang kailan lang siya pa ang inaalagaan ko. Now, I have 2 cute own babies.

"Who is she, mommy?" Artemis asked.

"She's your Tito Luis daughter, anak" sagot ko. Hindi pa kasi nila nakikilala si Nathalie, si Kuya Luis lang ang kilala nila. Dahil minsan minsan ay dumadalaw si Kuya sa amin lalo na kung may business siya sa Paris. Doon din siya tumutuloy sa bahay kapag mag isa lang siya.