Başarılı bir cinayet büro komiseri olan Miray, yardımcısından gelen yeni bir cinayet ihbarı ile harekete geçer. Ancak işler bu sefer onun için diğer çözdüğü dosyalar kadar kolay değildir. Bir uçurum kıyısında sırlarla çevrili bir ölüm zinciri... Çok...
İki bölümdür polisiyeden uzaklaşmış, duraklama bölümleri yazmıştım. Bu bölümle tekrardan asıl konuya dönüş yapıyoruz.
Çağan Şengül- Yıldızlara
Keyifli okumalar.
🔪🚨⚰️
UÇURUM KATİLİ
22. PLAN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O günü Selen'in tuhaf ve yer yer saçma olsa da genelinde eğlenceli olan çeşitli aktiviteleri ile geçirmiştik. Gece de evine gitmemişti. Burada kalacaktı ama muhtemelen uyumayacaktık.
Elimizde kahve çeşitli atıştırmalıklar ile balkona kurulmuştuk. Laf lafı açıyor, saat gitgide ilerliyordur.
Gece yarısına geldiğimizde sehpanın üstünde duran telefonum titredi. Elimdeki kuru yeşimi ağzıma attım. Diğer elimdeki fincanı ise sehpaya bırakıp hemen yanında duran telefonumu aldım. Mesaj Semihten di. Berat hakkında olmasını ümit ederek bildirime tıkladım ve mesaj sayfasına girdim.
"komiserim az önce cinayet masasından Olcay komiserin yardımcısı yazdı bana da. Onur başkomiser yarın akşam üstü tüm cinayet büro ekibi toplantı odasında olsun demiş."
Kaşlarımın çatılmasına engel olamamıştım. Ekipçe bir operasyon yürütecek olsak önceden haberimiz olurdu. Vakayı duyardık, dosya elimize geçerdi. Aniden ne olmuş olabilirdi ki?
"Bir sorun mu var Miray?" Selen'in sesini duyunca kafamı kaldırdım. "hı?"
"Bir sorun mu var diyorum?" telefonun ekranını kilitleyip sehpanın üstüne bıraktım. "Yok. Semih yazmış, başkomiser bir şeyler söylemişti."
"Emre ile ilgili mi?" Bu soruyu sorarken tereddüt etmişti.
"Hayır, Emre'nin cinayetiyle alakası yok, başka bir şey."
"İyi bakalım, sen öyle diyorsan."
"Saat epey geç oldu. Yarın akşam karakola gitmem gerekiyormuş. Uykumuzu alalım, yarın gündüzden yine beraberiz zaten."
"Tamam, doğru söylüyorsun, geceden dinlenmiş olursun." Ayağa kalktım. "Yatakları açayım ben o halde."
"Ne yatak açacaksın ya senin yatağın çift kişilik değil mi beraber yatarız işte. Zahmet etme hiç."
O benim yatağım değildi, Emre ve benim yatağımdı. Evimiz 1+1 olduğu için Selen'i yatıracak başka odam yoktu. Onu tek başına salonda yatırıp benim odada yatmam da ayıp olacağından ikimizde salonda, koltuklarda yatarız diye düşünmüştüm.
Aslında Selen'i o yatağa yatırma taraftarı değilim ama kabalık etmek de istemiyorum. "Tamam. öyle yapalım." Sesimdeki isteksizliği fark etmemesini umarak içeri geçtim.
