အခန်း ၁၆၁။ ရှင်တို့ရှီးမိသားစုအတွက် ကလေးမွေးပေးတဲ့စက်
မုပိုင်က သူမဖက်သို့ ရုပ်တည်တည်ဖြင့် လှည့်ကြည့်ပြီးနောက် သူ့အမေနှင့် ထျန်းရှင်းဖက်သို့ ကြည့်လိုက်သည်။
“ကျွန်တော် အကုန်ကြားပြီးပြီ” ဟု သူရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောလိုက်သည်။
ဘာ…
ထျန်းရှင်း ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် ထိတ်လန့်သွားမှုကြောင့် မျက်လုံးများ ပြူးကျယ် သွား၏။ သူမ မျက်နှာ အတော်လေးဖြူဖျော့သွားသည်။
သခင်မကြီးရှီးတောင်ပင် သူမမျက်လုံးထဲမှ စိုးရိမ်မှုကို မဖုံးနိုင်ပေ။ သူမ အလျင်စလို ရှင်းပြလိုက်သည်၊ “သား၊ သားကြားသမျှကို မယုံလိုက်နဲ့။ ရှရှင်းဟယ်က စကားကို လှည့်ပတ်ပြီး လျှောက်ပြောနေတာ…”
“မား၊ သူမကို ဒီအိမ်ကနေ နှင်ထုတ်ဖို့ မားတို့နှစ်ယောက် ဘာလုပ်ခဲ့ကြတာလဲ”
သူ ဖြေရှင်းလို့ မပြီးသေးခင် မုပိုင် တိုက်ရိုက်မေးလိုက်သည်။
“…” သခင်မကြီးရှီးမျက်နှာ မှိုင်ကျသွားသည်။
“သားက ကိုယ့်အမေကို မယုံဘူးလား”
“ဘယ်လိုလုပ် ယုံနိုင်မှာလဲ” မုပိုင် ဖြည်းညင်းစွာပြန်ချေပလိုက်သည်။ ၎င်းက သခင်မကြီးရှီးကို တိတ်သွားစေသည်။
သူမသားသည် တစ်ခါတစ်ရံ အရမ်းကိုပါးနပ်လွန်းသည်။ သူမ သူ့ကို ထပ်လှည့်စားရန် မဖြစ်နိုင်တော့ကြောင်း သူမ သိလိုက်သည်။
ယုတ္တိတန်သည့် အဖြေတစ်ခုကို ရသွားသည်အထိ သူ ကြားရလိုက်သည်။ သူ့ကို သူမ စကားများနှင့် ထပ်လှည့်စား၍ အကျိုး မရှိတော့ချေ။ အလုပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ပေ။
သခင်မကြီးရှီး နောင်တနှင့် ဒေါသကြောင့် ပူလောင်လာသည်။ ဒါတွေအားလုံး ရှရှင်းဟယ်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်ရတာ။
သူမကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် မုပိုင်က ဒါတွေကို ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ။
ထျန်းရှင်းက သခင်မကြီးရှီး၏လက်ကို ကိုင်ကာ “မုပိုင် ရှင်ဘယ်လိုလုပ် ကျွန်မတို့ကို မယုံဘဲ ရှရှင်းဟယ်ကို ယုံနေရတာလဲ။ အန်တီက ရှင့်အမေရင်းလေ၊ ရှင် သူမကို ဘာလို့မယုံရတာလဲ”ဟု ဖျောင်းဖျလေသည်။
YOU ARE READING
ဝေးလွင့်ပြီးသော အတိတ်
Romanceကွာရှင်းစာချုပ်တည်းဟူသော စာတစ်ရွက်က ရှရှင်းဟယ်ကို ကယ်သူမဲ့ ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်တွင်း ကျရောက်အောင် တွန်းပို့သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယာဉ်မတော်တဆမှု ဖြစ်ခဲ့ပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ သူမသည် တစ်ဖက်ကမ်းခတ် ကျွမ်းကျင်ထက်မြက်သော ဟက်ကာတစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။ သူမမှာ...
