ΕΡΩΤΑΣ, Ο ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ

Τα γενέθλια

Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου μπήκαν δειλά στο δωμάτιο. Ο Αλέξανδρος ξύπνησε πρώτος. Χάζευε τα αγαπημένα πρόσωπα λουσμενα στο πρώτο φως.

Ο Λάμπρος κοιμόταν γαλήνιος στην καρέκλα με τα χέρια του ακόμα ενωμένα με της Λενιώς που η όψη της έδειχνε αισθητά καλύτερη.

Η Τερέζα ήρεμη, γλυκιά αποκοιμισμενη πλάι του.
Ένας αγαπημένος στίχος ήρθε στο νου του..

"Είσαι νεράιδα της αυγής,
η πιο όμορφη όλης της γης,
με ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις.."

Αυτό ήταν για εκείνον, η πιο όμορφη νεράιδα και ήθελε κάθε αυγή να ξυπνάει με την εικόνα της. Χάιδεψε απαλά τα μαλλιά της και την έβγαλε διακριτικά μια φωτογραφία. Μια από τις χιλιάδες που είχε ήδη γεμίσει το κινητό του.

Με την είσοδο του γιατρού στο δωμάτιο ξύπνησαν όλοι. Τα νέα ήταν πολύ ενθαρρυντικά, η Ελένη πήγαινε πολύ καλύτερα, ήταν μάλιστα πιθανό την επόμενη μέρα να πάρει εξιτήριο.

Τα παιδιά πήγαν στο κυλικείο να πάρουν πρωινά και να αφήσουν το ζευγάρι μόνο.

-Ψυχη μου, τα κατάφερες, είπε ενώ χάιδευε απαλά το πρόσωπο της. Να ξέρες μόνο πόσο με τρόμαξες.

-Το φαντάζομαι, καρδιά μου. Πόσες φορές να σου ζητήσω συγγνώμη για να εξιλεωθώ;

-Καμια μάτια μου. Να σαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου. Μόνο αυτό θέλω. Πολύτιμο μου πλάσμα.

Φίλησε τρυφερά τα χέρια της. Τα μάτια και των δύο γεμάτα λατρεία και στοργή. Ένα ζευγάρι που πέρασε τα πάνδεινα, αλλά η μεταξύ τους αγάπη νικούσε πάντα κάθε εμπόδιο.

Η Τερέζα με τον Αλέξανδρο, παρέα με την Ελπιδα και την Ελενίτσα μπήκαν στην καμαρη.

-Να μπούμε ή είναι ακατάλληλη η σκηνή;

-Παψε πια σαχλή, δε ντρέπεσαι λίγο τους παππούδες σου;

-Τους καμαρώνω, μάνα, το 1/10 του έρωτα τους να ζήσω θα μαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο.

-Ποιο 1/10 καρδούλα μου; Εσύ θα ζήσεις τα πάντα στο μέγιστο βαθμό. Είσαι Σταμιραινα εσύ, δε σε φοβάμαι. Έχεις πάρει από μένα, είπε γελώντας και απολαμβάνοντας τα φιλιά και τις αγκαλιές της εγγονής της.

-Λοιπον, αύριο βγαίνεις και την Παρασκευή θα σου ετοιμάσω το καλύτερο πάρτυ γενεθλίων της ζωής σου. Θα καεί το πελεκουδι για τα γενέθλια της γιαγιακας μου.