My Professor,My Lover

Chapter 21

Makalipas ang isang linggo

Irene's POV

Isang linggo na kaming hindi nagpapansinan ni Gab,walang kamustahan.Ewan ko ba bakit nagoverreact ako sa ginawa niya sa 'kin.

"Wala tayong discussion ngayon,you do whatever you want to do in my time but please remain silent.You can use your phone too" sabi ko sa kanila

wala na din kasi akong ididiscuss sa kanila.Hindi ko din alam pero wala akong gana magturo ngayon

*knocked knocked

Lumingat ako at nakita ko si Manang

"why are you here?" tanong ko sa kanya pagtapos tumayo at nakipagbeso sa kanya

"Bibisitahin ko lang si Gab and maybe I can borrow her for are lunch date" sabi ni Manang sa 'kin

bakit may sakit ba siya para bisitahin? tskk!! date date pa kayong nalalaman diyan

"Miss Ford" maikli kong tawag kay Gab,lumingat naman siya

she grabbed her dior bag pagtapos lumakad papunta sa kung saan kami nakatayo ni Manang.

"okay ka na?" tanong ni Manang kay Gab

Hindi siya sumagot bagkus niyakap ng mahigpit si Manang,,ako din please!!

hiramin mo na siya kung gusto mo 'wag mo ng ibalik

"Mauna na kami ading" pagpapaalam ni Manang sa 'kin tumango lang ako sa kanya

bumalik ako sa lamesa pagtapos binuksan ang laptop ko when all of the sudden tears fell down from my eyes without a reason.What hell? Am I jealous with that hug

"Ma'am,okay lang po kayo?" tanong sa 'kin ni Nicole

Ngumiti lang ako sa kanya habang tumutulo yung luha ko.Nahulog na ata ako kay Gab pero hindi ko masabi sa kanya.Irene straight ka hindi ka pwedeng mahulog sa kanya baka namiss mo lang yung pagcacare niya sayo na ngayon kay manang na niya ginagawa

Gab's POV

kumakain kami ngayon ni Manang sa restaurant malapit sa university.

"so kamusta kayo ni Irene?" tanong niya sa akin

"ganoon pa din atsaka hayaan mo na siya yung naman ang gusto niya" sabi ko dito

"ganoon talaga minsan yun overreacting sa mga bagay bagay" sabi niya ulit sa akin

oo vebs,parehas kayo hindi mapagkakailang magkapatid kayo.Naging magkaibigan kami ni Josephine/ Manang with benefits nga lang.Hindi ko siya papatulan kapatid siya ng prof ko

"You know naman may feelings for you di ba?" sabi sa 'kin ni Josephine nagconfess kasi siya sa 'kin

"oo,sorry if hindi ko maibigay yung gusto mong mangyari" sabi ko sa kanya

"no it's okay.I'm on the process of accepting the fact na hangganf friend lang ang tingin mo sa akin" sabi niya habang naggigilid ang luha

kumuha naman ako ng tissue sa bag ko then gently wipe her eyes

"Stop crying,,hindi mo deserve ang umiyak sa katulad ko.Makakahanap ka din ng taong magmamahal sayo gaya ng binibigay mo katulad ni Marc at ni D" sabi ko sa kanya

yes,there's two boy courting her

"ayos naman sila but nothing compares to you" sabi niya habang sumusubo ng steak

"oh come on Josephine,entertain them so you will be able to move on or if you want dadating yung cousin ko ireto kita?" tinanong ko siya

"sige lang" sagot niya

pinagpatuloy lang namin yung pagkain dahil limited lang yung time,kailangan ko din bumalik sa room.

To be continue
Friendzone ang manang namin