My Professor,My Lover

Chapter 23

Irene's POV

Habang naglalakad ako sa hallway may biglang humipo sa akin na lalaki.They must be the gang here.Pinalibutan nila ako at pinagsabihan ng malalaswang salita

Hindi ko alam ang gagawin ko hanggang sa may familiar akong boses na narinig

"wala akong oras sa pangbobola niyo,pakawalan niyo yan" sabi niya

nabosesan ko siya,ayoko na siyang madamay pa kaya

"Gab run" sigaw ko sa kanya pero hindi niya ginawa

bagkus kinwelyuhan niyang ang isang lalaki at pinagbantaan ito kaya napilitan sila na pakawalan ako.Nakakatakot si Gab kapag galit sinaksak niya yung mga estudyante at dinuraan.

Hinila niya ako sa office ko pagtapos hinawakan sa mukha

"ayos ka lang Miss Irene" pagaalala niya sa 'kin

Chineck niya yung leeg at kamay ko kung may mga sugat ba ito o pasa

"ayos na ako Gab,salamat" sabi ko sa kanya bigla ko naman na pansin na dumudugo yung labi niya

"uhmm Gab,maupo ka muna" sabi ko sa kanya na sinunod naman niya

Pumunta ako kung saan nakalagay ang first aid kit ko atsaka bumalik sa kinauupuan ni Gab.Kumuha ako ng cotton at pinisikan ng alcohol.

"ano yan?" maikling tanong niya na mukhang nagtataka

"alcohol" sabi ko dito

"ha!! 'wag ma'am,masakit yan" takot niyang sabi

alcohol lang pala kinakatakutan niya

Yumuko ako at katapat ko na ang mukha niya,dahan dahan na dinampi ang bulak sa labi niya bigla naman niyang hinawakan ang kamay ko para pigilan ito kaya napatingin ako sa kanya

Nagtama ang paningin naming dalawa.Hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon.Yung mga mata niya na nanangugusap.Hindi ko maintindihan ang nararamdaman

"Miss Irene,sorry sa paghalik ko sayo nung nakaraan" malungkot niyang sabi habang magkatinginan pa rin kami

Ngitian ko siya

"Sorry rin kong nagoverreact ako" sabi ko sa kanya

Nakita ko naman na ngumiti at hinayaan ako na gamutin siya

"okay na,,salamat ulit Gab" sabi ko ulit sa kanya

"salamat din Miss Irene" sabi niya sa 'kin pagtapos kinuha yung bag niya

"where are you going? may gagawin ka pa as student assistant ko di ba?" tanong ko sa kanya

lumingon siya at bigla akong niyakap ng mahigpit.Ganoon din ako yumakap din ako sa kanya ng mahigpit

"salamat ulit miss Irene" bulong niya sa akin

Tumango lang ako,umupo siya sa upuan niya dahil pinaparecord ko yung mga task.Umupo muna ako sa swivel chair at pinagmamasdan siya

"You look so perfect,,Eshlyn.Sayang lang dahil hindi ko nasabi sayo ng maaga,meron ka ng Manang ngayon" sabi ko sa aking sarili

Kinuha ko ang aking cellphone sa bag atsaka binuksan ang camera pasimple kong kinukuhanan siya ng litrato.

Simula ngayon lagi ko na siyang kukuhanan ng litrato bilang isang palatandaan na kahit hindi ako,,may lugar siya sa puso ko

To be continue
Inlovebabo ang mareng eneri niyo