Chapter 10

1.3K 59 2
                                    

Leon, true to his plans, did not leave at the de Rossi Estate's gate.

Nasa loob lang siya ng kanyang sasakyan habang tahimik na ang buong Estate. From his car, he observed Danica through the window. Alam na alam niya kung nasaan ang silid ng babae.

He simply observed while mentally repeating his explanations. Ayaw niyang kaligtaan ni isang salita at ayaw niyang kalimutan ni isang salita upang maipaliwanag nang maayos sa babaeng mahal ang dahilan kung bakit nangyayari sa kanila ito.

Nagpaalam ang mga kaibigan niyang uuwi na sa kanilang mga tahanan nang makalabas ang mga ito sa Mansyon ni Alejandro. He was left here with the guards who are guarding the inside.

Ang mga ito ay siya lang yata ang gising sa gabing ito. "I'm hoping you'll pay attention to me this time, babe. I'm sick of waking up every day and not seeing or calling you. I'm sick of everyone being without you, babe." Aniya sa sarili habang nakatingin sa larawan ng babae sa cellphone niya.

Ang mukha ng babae ang wallpaper niya. Kuha ito noong nagdate silang dalawa sa sunflower farm ni Erin. Napakaganda ng babae dito habang hawak niya ang kamay nito ay tinatangay ng hangin ang buhok nito.

Magaganda man ang mga bulaklak sa paligid nila noon, wala ng mas may ikakaganda pa sa babaeng itinitibok ng puso ng isang Leon Princeton Sokolov. Si Danica lang. Si Danica lang ang bukod tangi at kaisa-isang napakaganda sa mundong ito para sa kanya.

His chick-magnate heart is only for his babe. Danica was the one who owned him. She was, and still is, hers. Kahit ilang babae pa ang iharap sa kanya. "I was hers, I belonged to her. My babe owned me," bulong ni Leon sa sarili.

He repeated these words over and over. Indeed, he is madly in love with Danica. Walang magbabago sa bagay na iyon. Leon checked his watch. It's already four o'clock in the morning.

Ilang oraw nalang ang aantayin niya. He can't wait any longer. Kung uuwi pa siya para lang matulog at magbihis ay hindi na maari baka mabaliw lang siya kapag nasa penthouse niya lang siya sa iisiping baka umalis na naman ang dalaga.

He is no longer concerned with his appearance. All he cares about is seeing his woman and begging her to accept him. Magmamakaawa siya kung kinakailangan para lang tanggapin ni Danica ang paliwanag niya.

A true gentleman begs for his lady. He will beg even if it means sacrificing his pride. Hindi nakakabawasan ng pagkalalaki ang pagmamakaawa sa taong mahal. Ang nakakabawas ng pagkalalaki ay ang iwan ang babae sa ere ng walang dahilan.

Walang puwang ang pride sa sitwasyon niya ngayon dahil kung nais niya na bumalik sa kanya ang babaeng mahal magmamakaawa siya kung kinakailangan. Leon is drinking his coffee in can.

Pinabili niya ito sa isa sa mga tauhan ni Alejandro na lumabas kanina. Tatlong lata na ng kape ang nainom niya. He was wide awake because of the coffee.

Sinadya niya ito upang kahit na buong araw pa siyang nandito sa labas ng bahay ng mga de Rossi ay gising na gising pa din ang kanyang diwa. He will not pass up this opportunity to reclaim his woman.

Kahit pa nga siguro na bumaha o bumagyo andito pa din siya at hindi siya aalis. "Poor me, if this is beer surely I am drunk," he said to himself. Ang sarili niya nalang ang kausap niya lalo pa at nasa loob lang siya ng sasakyan at nag-aantay.

He can't drink as much beer as he wants. Baka kapag naamoy ni Danica ang alak sa kanya magbago ang isip nito at hindi na siya kakausapin. Iiwasan niya muna ang alak hangga't hindi sila nagkakaayos ni Danica.

One of the reasons he is in this position is that he drinks and gets drunk. Iyon tuloy dahil doon ibang babae pa ang sumalo sa kanya sa kama imbis na ang babe niya lang. "I miss you so much, my beautiful babe." He muttered to himself while staring out Danica's window.

Zchneider's Men Series #3: Leon-The Chick MagnateWhere stories live. Discover now