Ruhların Fısıltıları: PARANORMAL OLAYLAR (KİTAP OLDU!)

Güpegündüz Paranormal Olay

2022'nin Temmuz ayında yaşanan bir olay...

Yaşam öyküsü sıra dışı bir hayat beklentisi yaşayan bir insana göre bambaşka şekillenen biriyim; doğaüstü ismini verdiğim bir hamurla... 

Görümcem, kızım ve ağabeyim ile görümcemin kızının düğünü için kıyafet bakmaya çıktık. Yazın en güzel zamanlarındandı ve dışarısı yürüyüş için biçilmiş kaftandı. 

Evimin bulunduğu sokaktan çıkıp ana caddeye doğru indik. Birkaç adım sonra, hayatımın en anlamlandıramadığım durumlarından biriyle kendimi baş başa buldum. Ayağım burkulmuştu, fakat sağa ya da sola doğru değil, direkt burundan ileri doğru bir etkiye maruz kalmıştım. Kaldırım taşı ya da benzeri bir yere takılmadığıma emindim. Görümcem düşeceğimi anladığından beni refleksi sayesinde tutup kalakaldı. Fakat... kendimi toparlayamadım. Dengemin altüst olduğunu hissetmekten öte, sanki bir şeyin beni bacağımdan çektiğini algılıyordum. Elli küsur senelik hayatımda ilk kez yürüyüşümü engelleyen görünmez bir güçle karşılaşmıştım. Dizlerimin üstüne düşmek üzereydim. 

Şok girdabının tam merkezine konuşlandığım sırada görümcem beni temkinli bir şekilde bırakmayı başardı. Kalkacağımı sanmış olmalıydı, fakat beni bıraktığı an bacaklarımda hissettiğim etkinin yoğunluğu arttı ve dizim yere çok yakın olmasına rağmen düştüm. 

Gözümü sımsıkı kapadım. Tek amacım, film kesitinden farksız hissettiğim bu olayın şokundan çıkabilmekti. Caddeden geçenlerin etrafımda toplandığını işitebiliyordum. Ağabeyimin yardımıyla caddeye bakan apartman kapılarından birinin önüne gözümü açmadan geçtim. 

Yarım dakika sonra gözümü yavaş yavaş açtım. Benim yaşlarımda, bir hoca olduğunu düşündüğüm kadınla göz göze geldim. Sadece dudakları kımıldıyordu. Çok kısa süre içinde onun mevlitlere katılan ve birçok kez karşılaştığım, hatta zamanında evime misafir ettiğim kadın olduğunu fark ettim. Olayın etkisiyle onu geç çıkarmıştım. Ayrıca, önemli bir detay fark ettim. Kadının her zamanki neşesinden eser yoktu; yüzü buz kesmişti ve adeta hayalet görmüş gibiydi. Bir dakikaya yakın bir süre zarfında beni okudu ve yutkunmamı istedi. Yutkunduğumda "Hepsi geçti, ferahlayacaksın." dedi. Üstümden devasa bir ağırlık kalkmış gibiydi. Onunla sohbet edemeden benimle vedalaştı ve ardından bakakalarak görümcem yardımıyla ayağa kalktım. 

Hepimiz olayın nasıl geliştiğini anlamadan cadde kaldırımının ortasında öylece kalakaldık. Kızımın yüzündeki donukluğun sebebi ortada da olsa ona "İyiyim kuşum, merak etme." diyerek ortamı rahatlatmaya çalıştım. Kızım başını iki yana doğru sallayarak beni karşıladı:

"Hayır, o kadını gelirken görmedim. Geliş açımızda yoktu. Nasıl denk geliyor hem?" 

Kızım çok haklıydı. Onun en korktuğum zamanda beni eliyle koymuşçasına bulması çok garip bir tesadüftü. Ayrıca hiç onu bu kadar korkmuş bir yüz ifadesiyle görmemiştim. Çok garip ve korkmuş hissediyordum. 

Gün boyu her şey doğaldı. İlerleyen günlerde de... ancak hâlâ sorguluyorum. Bu zamana dek yaşadığım birkaç kaza -çay yanması, düşmeler- normal dışı sebeplerle gerçekleşiyordu. Sakar biri değildim, ama halk tabiriyle "yıldızı düşük" etiketini adeta alıyordum. Son yaşadığım olay da bunun tuzu biberi gibiydi, hem de tanımlayamadığım bir ağırlığın beni çekmesi hissiyle. İşin en ilginç yanı, görümcemin de beni engellerken verdiği mücadele sırasında o etkiyi hissetmesiydi. Eğer yaşadığım bu garipliğin doğaüstü bir sebebi varsa, gündüzleri dahi tekinsiz olabilirdi.

Gün ışığı insanın güvenli alanıdır, hele ki kişi topluluk içinde, sevdikleriyle bir aradaysa. Fakat beşeri hayatın merkezinde benzeri görülmemiş bir musallat vakası nasıl yaşanabilir?

Bu, yaşamın her dokusunda olduğu gibi rezonans konusu ile açıklanırsa, olayı yaşayan kişi boyutlar arası bir musallatı yaşamına çekmiş olabilir. Nasıl mı? Tahmini güç, ama bu vakanın da paylaştığım tüm örneklerdeki gibi günümüz bilimine göre mantıklı bir açıklamasının olabileceği ihtimalini eklemek istiyorum. Yorum sizin...