Twins

10

Arkadaşlar Wattpad'de sorun mu var? Bölümü paylaştım ama açılmadı.

Jungkook:

Taehyung'un babasına mesaj attıktan sonra evlerinin karşısında olanları izlemeye başladım. Bay Kim videoyu gördüğü anda sinirden kıpkırmızı olmuş, resmen kırmızı gören boğalara dönmüştü. Sinirden bağırıp çağırmaya etraftaki şeyleri fırlatmaya başladı. Bu adamla başka şartlar altında tanışmış olsaydık gebertmeden bırakmazdım. Fazla itici, babalık kavramından uzak, iyi bir eş olmayı bile beceremeyen bir adamdı.

İçeri 40'lı yaşlarda olduğu belli olan bir kadın girdi. Bay Kim kadına bağırıp yüzüne tokat attı. Şerefsiz adam kadına vurmaya başladı. Bu kadarına sessiz kalamam. Hızlıca kapıyı açıp içeri girdim. Adam kadına bağırıyordu. "Oğlun da, babası olacak adam gibi ibnenin teki oldu." Diye bağırıyordu. Duyduklarımla olduğum yerde donup kaldım.
Ne demek babası olacak adam gibi. Taehyung Bay Kim'in oğlu değil miydi yani? Adam kadına tekrar vurmaya çalışınca ben ondan önce davranıp elini yakalayarak yumruğumu geçirdim suratına. Adam ne olduğunu anlamamış olacak ki şaşkınlık ve sinirle bana bakıyordu.
"Şerefsiz herif, derdin varsa konuşarak hallet, ne halt etmeye kadına vuruyorsun lan adi." Diyerek adama bağırmış bir yumruk daha atmıştım.
Ne zaman geldiğini anlamadığım Taehyung "Ne oluyor burda" Diyerek içeri girdiğinde yüzünde ki şaşkınlık ifadesiyle bize bakıyordu. Daha sonra ağlayan annesine dönmüş, patlayan dudağını yeni farketmiş olacak ki hemen yanına gitmişti.
"Anne dudağına ne oldu, gene mi vurdu bu herif sana." Diyerek annesinin dudağına bakmaya başlamıştı.
"Oğlum önemli bir şey değil, endişelenme ve lütfen sakin ol." Diyen annesi ne yaşıyordu gerçekten bilmiyordum. Bir insan neden kendisine şiddet uygulayan bir insanla beraberdi olurdu ki.
"Sonunda geldin demek ibne herif" Diyerek Taehyung'un yakasına yapışan Bay Kim'i araya girerek ittirdim.
"Bay Kim durun artık." Sakin tutmaya çalıştığım sesimle konuşmuştum.
"Sanane lan, sen kim oluyorsun da benim evime gelip bana vuruyorsun. Kimsin lan sen?" Evet harika ne demem gerekiyordu şimdi. Oğlunuzdan intikam almak için size o videoyu ben attım, Bayan Kim'e vurduğunuzu görünce engel olmaya geldim. Gerçekten harika.
"Arkadaşım o benim." Diye araya giren Kim şerefsiz Taehyung'a baktım. Sinirle babasına bakıyordu. "Sen sus ibne herif, daha seninle hesaplaşmam bitmedi." Hâlâ konuşuyor manyak adam. "Yeter artık sen de diyeceğin saçma sözler de umrumda değil. Anne yürü gidiyoruz artık, daha fazla burda kalmayacağız." Diye konuşan Taehyung resmen annesine yalvaran gözlerle bakıyordu. "Taehyung, oğlum konuştuk senle bunları, dur lütfen." Bu kadın da kafayı yemiş. Ailece normal değil bunlar. "Anne, yeter artık, hadi gidelim, durmayalım daha fazla bu adamın yanında." Kadın hâlâ ikna olmamış gibi bakıyordu. "Annen gelmiyorum diyor anlamıyor musun? Gitmek istiyorsan kapı orda." Bir tane de ağzına çaksam şu herifin nasıl olurdu acaba? Taehyung gittikçe daha da sinirleniyordu. Dişlerini sıktığı çenesinden belli oluyordu.
"Taehyung, hadi biz çıkalım, hava alalım biraz." Diye Taehyung'a seslendiğimde bakışları bana döndü. Neden burda olduğumu sorgulamayacak kadar sinirliydi.
Bay Kim'e doğru dönüp "eğer anneme bir daha elini kaldırırsan, o elini kırarım. Böylece kaldırabileceğin bir elin olmaz artık." Demiş ve kapıya doğru yürümeye başlamıştı. Ben de peşinden gitmeye başladım. Küfrederek yürüyordu.

Parka gelip bankalara oturduk. İkimizde konuşmuyorduk. Sessizlikten rahatsız olarak konuşmaya başladım.
"İyi misin, geçti mi sinirin?" Ona bakarak konuşmuştum ama o benim aksime parkta oturan çocuklara bakıyordu.
"İyiyim, sakinleştim biraz ama hâlâ anlayamadığım şeyler var." Çocuklara bakarak konuşmaya devam etti.
"Ne gibi şeyler?" Diye sorduğumda nihayet bakışları beni buldu. "Mesela, senin orda ne işin olduğu gibi şeyler." Harika. Ne diyecektim şimdi.
"Seninle konuşmak için yanına gelmek istedim. Ben eve geldiğimde babanın annene bağırarak vurduğunu gördüm. Araya girerek babanı azıcık hırpaladım." Diye konuştuğumda gülümsemeye başladı. Şu an ona videodan bahsetmek hiç doğru olmazdı. "Teşekkür ederim, sen olmasaydın o şerefsiz annemi daha çok döverdi. Gerçekten çok teşekkür ederim." Konuşurken sesi titremişti. "Teşekküre gerek yok ben yapmam gereken şeyi yaptım." Diye konuştum. Karşımda ki kişi kim olursa olsun asla bir kadına el kaldırmasına izin vermezdim. Ben babamdan böyle öğrenmiştim.
"Sen benimle ne konuşacaktın?" Diyerek konuyu dağıtmaya çalıştı. Hemen bir şeyler uydurmam gerekiyor.
"Ben şey, okuldan kaydımı aldırmaktan vazgeçtim, yani sonuçta arkadaşlarım benim için o okula geldi ve şimdi gitmem saçma olur. Yani bunu seninle konuşmaya geldim. Biliyorum sana gideceğimi söyledim belki gitmediğim için rahatsız olursun ama ben yani şey" diye saçmalıyorken Taehyung araya girdi. "Sorun değil Jungkook, rahatsız olmam senden. Hem sen artık artık oyun oynamayacağını söyledin, zaten Jeongguk'la aramızda düzeldi sayılır. Hem belki seninle de arkadaş oluruz hm?" Diye konuştuğunda düşünmeye başladım. Ben ve Taehyung arkadaş olabilir miydik? Bu saçma olurdu. Şu anda Jeongguk'la olan samimiyetine bile inanmıyordum. Ama ne demişler dostunu yakın tut düşmanını daha yakın.
"Neden olmasın, sonuçta aramızda hiçbir sorun kalmadı." Diye cevap vermiştim.
Ailesiyle ilgili sormak istediğim bir sürü şey vardı ama şimdi sırası değildi farkındayım.
Zaten sonra havadan sudan sohbet edip evlerimize gittik.

Jeongguk-Jungkook

Jungoo: Jungkook konuşalım mı biraz?

Görüldü

Kook yapma böyle lütfen konuşalım

Görüldü

En azından kendimi açıklamama izin versen olmaz mı?

Görüldü

Pekala Jungkook konuşmaya hazır olduğunda konuşalım.
Seni çok özledim ve çok seviyorum💜

Görüldü

Geç oldu biliyorum ama yeni bölümü çok istediğiniz için hızlıca yazıp atıyorum. Umarım fazla saçmalamamışımdır.