Eddie Munson ve Yn

11.

Y/n ve Eddie bütün gece aynı yerde oturdular. Az konuşarak geri döndüler. Eddie, y/n'ye biraz uyumasını önermişti ama bunun olmasına imkan yoktu. Gerçi bir noktada Eddie uyuyakalmıştı. Başı eğilmiş ve y/n'nin omzuna dayamıştı ki bu gerçekten umurunda değildi. Y/n bir şeylerin yanlış olduğunu fark ettiğinde güneş daha yeni doğmaya başlamıştı. Eddie'nin huzurlu uykusu şimdi ağır nefes alma, seğirme ve sızlanmaya dönüştü.

y:Eddie?

Y/n elini yüzüne götürüp başını hafifçe salladı.

y:Eddie, uyan.

Eddie'nin başı aniden kalktı, yüzünü korku kapladı ve gözleri dolmaya başladı.

y:Hey, sorun değil. İyisin. Sadece kabus görüyorsun.

Eddie y/n'ye baktı.

e:Kahretsin, ben... Çok üzgünüm."

Yn'ye baktı ve ellerini ellerine almadan önce hafif bir gülümseme sundu.

y:Kesinlikle üzülecek bir şeyin yok. Sorun değil. Bunun hakkında konuşmak ister misin?

Eddie başını salladı.

e:Senin üzerinde uyuyakaldığım için üzgünüm, beni hareket ettirmeliydin.

y;Seni neden haraket ettireyim?Biraz dinlenebildiğine sevindim.

e:Sen de biraz dinlendin mi?

y:Hayır. Ama iyiyim. Gerçekten yorgun değilim.

Eddie yalan söylediğini biliyordu. Gözleri zar zor açık kalıyordu. Yine de zorlamak istemedi.

e:Ee şimdi ne yapıyoruz?"

y:Hiçbir fikrim yok. Ama bir an önce çözmemiz gerekiyor.

e:Sıçtık. Tamamen batırılmış gibi.

Eddie tekrar ağlamak üzereymiş gibi görünüyordu, bu yüzden y/n ortamı biraz yumuşatmaya çalıştı.

y:Belki de ülkeyi terk etmeliyiz. Avustralya'nın iyi olduğunu duydum...

Gözleri aydınlandı.

e:Evet..?

y:Hayır Eddie, bu bir şakaydı...

e:Doğru, üzgünüm. Yine de fena fikir değil.

y:Eh, önümüzdeki birkaç gün içinde bizi kurtarmaya kimse gelmezse gideceğiz. Anlaştık mı?

e:Peki bizi kim kurtaracak?

Bununla kayıkhanenin kapısı açılır. Eddie ve y/n hafifçe geri çekildi ve y/n neredeyse Eddie'nin kucağına oturdu. Kapıdan içeri Dustin, Steve ve Robin girdi. Y/n'nin korkusu rahatlamaya dönüştü.

y:Onlar. Kahramanlarımız!

Dustin gülümsedi.

d:İşte buradasınız! Her yerde sizi arıyorduk.

Eddie kaşlarını çattı ve gözlerini devirdi.

e:Tanrı aşkına Henderson!

Y/n ayağa kalkıp kuzeninin yanına gitti ve kollarını ona doladı.

y:Bunu söyleyeceğim hiç aklıma gelmezdi ama seni gördüğüme çok sevindim.

d:Eee, teşekkürler.

O uzaklaşırken Y/n güldü.

y:Bizi nasıl buldun ?

d:Eddie'nin bazı arkadaşlarını arayıp nerede olacağını bilip bilmediklerini sordum. Sonra eve gelmediğin için hâlâ onunla olacağını düşündüm.