Cokolwiek zapragniesz, Granger

1.3K 77 4
                                    

Motyw: Ficlet inspirowany grafiką od Nikity Jobson. Zmartwiony Draco, pijana Hermiona.

Rating: T

Kategoria: Romans

_____

Draco poczuł ucisk w żołądku

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Draco poczuł ucisk w żołądku. Bo ona nuciła.

To od zawsze był niefortunny znak.

Każdemu przechodniowi mogło się to wydawać przejawem radości, ale wszyscy ci, którzy dobrze znali Hermionę Granger, wiedzieli, że nucenie było ostrzeżeniem. Draco natychmiast podszedł bliżej, gdy dotarli do rogu ulicy. Rzucił dyskretne zaklęcie śledzące na jej płaszcz, zanim wziął ją za rękę.

Spojrzała na niego, a jej ciemne oczy błyszczały.

— Zamierzam odejść z Ministerstwa.

Draco popatrzył na nią, unosząc brew.

— Naprawdę?

Skinęła głową i podniosła rękę, wskazując w dal.

— Tak. Myślałam o tym już od jakiegoś czasu. Muszę przestać się zastanawiać i po prostu to zrobić. Nie wpłynę na świat tak, jak tego chcę, jeśli zostanę tam, gdzie jestem teraz. Muszę zacząć podróżować i ujrzeć rzeczy na własne oczy, a nie tylko ciągle o nich czytać.

Draco wsunął jej dłoń w zgięcie swojego ramienia, muskając lekko jej palce własnymi.

— Sądziłem, że lubisz czytać — powiedział suchym głosem.

Zaśmiała się i przewróciła oczami.

— Tak, ale są pewne rzeczy, których nie można wyczytać z książek. W niektórych przypadkach teoria nie wystarcza. Muszę tego doświadczyć na własnej skórze.

— Ach. — Draco skinął głową, ale jego ton był przytłumiony.

Hermiona z determinacją wyraźnie wypisaną na twarzy stanowczo pokiwała do siebie głową.

— Naprawdę to zrobię. Zamierzam rzucić Ministerstwo. Myślę, że to ważny krok. Będę podróżować, może nawet przez całe lata.

Żołądek Dracona zacisnął się jeszcze mocniej.

— Harry i Ron nie mogą zakładać, że zawsze będę tutaj, żeby ich ratować. Myślę, że w końcu nadeszła pora na zmianę.

W klatce piersiowej blondyna pojawiło się pulsujące uczucie pustki, ale zmusił się do bolesnego uśmiechu.

— Jestem pewien, że ci się spodoba.

Uśmiechnęła się promiennie, szybko i entuzjastyczne kiwając głową.

— Wiem.

Jeszcze raz zanuciła i aportowała się bez żadnego ostrzeżenia.

***

[T] Antologia | Dramione | OneshotsOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz