3. bölüm•Yorgun

3.1K 21 1
                                    

Nil'den
Kalktığımda evde hiç bir ses yoktu oysaki poyrazın gelmesi lazımdı salona doğru yürüdüm poyrazı görmem ile içim rahatlamıştı koltukta gözleri kapalı uzanıyordu yanına gittim ve koltuğa oturdum yüzüne dokunmak istemiştim ama poyraz bileğimden sıkıca tutup beni altına almıştı kaşları çatık bana bakıyordu
"Napıyorsun Nil?"
"Sadece sana dokunmak istemiştim özür dilerim."
"Özüre gerek yok"
Dedi ve beni yana yatırdı ve tekrar gözünü kapattı bir eli omzuma değiyordu.
"Çok sıkıldım yatmak istemiyorum"
"Çifte telli mi oynayalım nilcim? Uyumak istiyorum"
"Sana söyleyende kabahat. Gidiyorum ben!" Dedim ve ayağa kalktım odama doğru yol aldım. Telefonu elime alıp kızlara yazdım
--------------------------------------------------------------
Siz; kızlar napıyorsunuuz??
Seda; iyiyiz Nil'imm sen nasılsın?
Siz; iyiyim bende. Sıkılıyordum da size yazmak istedim müsaitseniz bir yerlere gitsek ya??
Eslem;mertle birlikteyiz biz. Akşam eve döneceğim. Nil müsaitsen akşam çıkalım.
Siz;yok ya boşver yorgun olursun. Neyse görüşürüz öptüm ikinizide 💘

--------------------------------------------------------------

Hayal kırıklığı ile telefonu kapatıp yatağa bıraktım ve salona poyrazın yanına geri döndüm
"Off cidden çıldırmama çok az kaldı! Poyraz kalk! Uyuyacaksan yürü kendi evine git!"
"Nil gel sende yat yanıma işte"
Dedi poyraz bitkin bir sesle sanırım çok yorgundu öyle gözüküyordu.
"Poyraz ben sabahtan beri yatıyorum. Artık sen ne yaptıysan bu kadar yorulmuşsun"
"Neyi kast ediyorsunuz nil hanım?"
"Of senle hiç bir şey yapılmıyor. dışarı çıkıcam ben artık tek başıma gezerim!"
"tamam nil kalkıyorum"
O kalktığında evimde kaldığı zamanlarda giydiği bir sürü kıyafeti vardı benimle birlikte odaya gelip üzerini değiştirdi ikimizde hazır olunca evden çıktık
"Nereye gidiceğiz?"
"Bilmiyorum. Nereye gitmek istersin?"
"Yemek yemeye gidelim poyrazz" dedim neşeli bir sesle. Tebessüm etti.
"Tamam gidelim miniğim."
Poyraz genellikle bu tebessümü herkese kullanmazdı.samimi olduğu kişilere bile.
Aslında pekte kendi elinde değildi sadece Çok mutlu olduğu zamanlarda görüyordum bu tebessümü. benim yanımda sürekli gülerdi. Dışarda insanların arasında pek güldüğünü görmemişimdir.
Poyraz ağaçlarla dolu bir yola girmişti çok huzur verici bir yerdi ilerledikçe ışıklar görünüyordu iskelelerin üzerinde masalar vardı iki kişilik tatlı ve hoş masalar. Ben bunlara bakarken poyraz arabayı park etmişti
"Geldiik" dedi hoş bir sesle.
Arabadan indim ve arkamı dönüp orayada baktım. Tam poyraza dönücektim ki çoktan o gelip ellerini belime yerleştirmişti.
"Burası sana iyi gelir Diye düşündüm."
"Çok hoş bir yermiş."
Yürümeye başladık baya yürüdük kimsenin olmadığı son yere geldiğimizde poyraz sandalyemi çekti bende oturdum.
"Ne yemek istersin miniğim?"
"Makarna istiyorumm"
Garsona elini kaldırdı garson gelince de kendi isteğini ve benim isteğimi söyledi.

|Bölüm sonu

|Bölüm sonu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
𝑍𝐸𝑉𝐾'𝑇𝐸𝑁 𝐷𝑂̈𝑅𝑇 𝐾𝑂̈𝑆̧𝐸Where stories live. Discover now