𝑍𝐸𝑉𝐾'𝑇𝐸𝑁 𝐷𝑂̈𝑅𝑇 𝐾𝑂̈𝑆̧𝐸

8. bölüm•düğün

Nil'den
Sonunda çoğu şeyin hazırlığını tamamlamıştım. Bu akşam düğünüm vardı. İçimdeki heycan o kadar farklıydı kii. Şuan kuaförde saçımı yaptırmakla meşguldüm. Poyrazla konuştuğum geceden sonra,herşey yerli yerine oturmuştu. Saçımın yapılması bittikten sonra makyaja geçtiler o da bittiğinde kuaförde üzerimi değiştirdim. Veee son olarak poyraz'ın beni görmesi kalmıştı kapıda beni almak için bekliyordular. Kapıyı açan esleme baktım ve kıkırdadım. Poyraz şık damatlığı ile gözlerimi kamaştırıyordu. İşte benim kocam!
Elini bana uzattı. Ben ise tuttum. Balık modeli gelinliğim çok rahat arabaya sığmıştı. Kapımı kapattıktan sonra kendiside arabaya bindi. Ve düğün konvoyumuz başladıı!! "Göz kamaştırıyorsun sevgilim." Dedi Hayranlıkla bakarak.
"Teşekkür ederim. Sende çok yakışıklı olmuşşun."
Kısa muhabbetimizden sonra konvoy sona erdi ve düğün salonundaki gelin damat odalarına geçtik. Orada eslemlerle eğlenip baya bir zaman geçirmiştik. İşte beklenen o an!!! Düğünümüz varr!! Yürümeye başlamıştık düğünümüzde bizi seven bir çoğu kişi vardı, bizi sevip bizim için bugün yanımızda olan bir çoğu insan.
Bir sürü alkış sesi işitiyordum. Alkışlarla tebessüm edip poyrazla ilk dansımızı yapmak için piste geçtik.
...
"Evet!" Diye bağırdım neşeyle.
"Siz Faruk oğlu Poyraz Öztürk. Nil Soydanı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"
"Evet!!!" Diye bağırdı poyraz, Ve yine bir sürü alkış.
Yine kalkıp dans etmeye başladık.
"Nasıl lan şimdi biz bu gece bebek var diye bir şey yapamıyacak mıyız?"
Dedi kulağıma fısıldayarak.
"Evet. Bebeğe zarar gelebilir."
"Sonra peki?"
Anlamayan gözlerle ona baktım
"Bebek doğduktan sonra"
"Bakarız orasına o zaman "
"Bu nasıl bir cevap?? Anneme dönüştün 'yarın olsun bakarız' dermiş gibi" dedi ikimizde gülüşmeye başladık.
Karnımda bir ağrı hissedene denk. Poyraz'ın Nil diye bağırışları boğuk boğuk geliyordu. Çok geçmeden onun kucağına yığılmıştım. Bir kaç fısıltı duyduktan sonra sesler kesilmişti.
...
(Bu kısımda size önermek istediğim şarkı 🍾
Ezhel -ben )
Yazar'dan
Poyraz hastanenin bir köşesinde sevdiği kadının ve bebeğinin ameliyattan çıkmasını bekliyordu.
Nil, karnına bir mermi yemişti. Bebeğinin olduğu yere...
Düğünün yarısında karnına mermi yemesi ile poyraz'ın kollarına yığıldı çok sürmeden bilinci kapandı.
1 saat sonunda ameliyathaneden bir doktor çıkmıştı poyraz ayağa kalktı ve doktorun karşısına dikildi.
"Poyraz bey buyrun odamda konuşalım"
Poyraz duygusuz ve tepkisiz bir şekilde doktoru takip etti. Odaya girdiklerinde hala dikiliyordu. Doktor eliyle sandalyeyi gösterdi. Poyraz dalgınlığını bir kenara attı ve sandalyeye oturdu.
"Mermi karnının tam ortasına denk gelmiş. Bu durumda söz çok açık aslında. Bebeği kaybettik."
Bu cümleyi bekliyordu 'kaybettik'
Asıl sevdiği kadının bunu duyunca ki kendini kaybedişini düşünüyordu. Başını iki kez salladı ve odadan çıkıp tekrar o beklediği köşeye geçip oturdu. Dizlerini kendine çekti başını dizlerine yasladı. O Nil'i kaybetti Bebeğin'i kaybetti. Nil kafayı yiyecekti. Ve poyraz sadece izleyebilecekti. Ona yaklaşmak istiyecekti. Ama imkansızdı.

23.00
Saat 11 göstermişti Nil normal odaya alınmıştı bir sürü dikişi vardı. Ne diyecekti ona? Onu koruyamamıştı kendini suçlu hissediyordu..
Odaya girdiğinde Nil telaşlı ama hafif ayık haliyle poyraza baktı

"Bebeğimize bir şey olmadı değil mi poyraz?"

|bölüm sonu

Okullar açılacağı için hatta yarın sabah okul olduğu için çok aktif olamayacağım💝