Heart Breaks /Hyunlix ✓

2 -Minik bebek

Merhabalar!

Bu kurgunun okunması umuduyla yazıyorum. Umarım okunur. İlk angst kurgum ve ben sulu göz biriyim.

İyi okumalar<3
~~~~~~

"Hastamız hamile. Tebrik ederiz"
☘️

Yeji abisine bunu nasıl söyleyeceğini düşünüyordu. 1 yıldır bu tür şeylere maruz kalmıştı Hyunjin. Doktorun söylediğine göre bebek daha yeni 3 aylık olmuştu.

Yeji, Hyunjin'in Felix ile tehtid edildiğini biliyordu. Her ihtimali düşünmüştü ama kilo aldığını düşünen Hyunjin'in hamile olacağını düşünmemişti.

Bilinci yavaşça açılan Hyunjin, başında bekleyen Yeji'yi görmüştü. Bileğinde hissettiği acı ile biraz sızlanan Hyunjin yavaşça sedyede doğrulmuştu.

"Yeji? Niye bu kadar düşünceli gözüküyorsun?"

"Her şey için çok geç hyung. Her şey için artık çok geç"

"Ne için çok geç? Yeji beni korkutuyorsun"

"Hyung, senin karnında 3 aylık bir bebek var"

"Güzel şakaymış, gerçekleri söyle Yeji"

"Hyung şaka değil"

"Yeji bu doğru değil. Olamaz değil mi?"

"Hyung"

"Hayır, ben böyle bir şeyi kaldıramam. İstemiyorum onu, alın karnımdan! İstemiyorum, karnımda bir kalıntı istemiyorum!"

"Hyung lütfen"

"Ben onu istemiyorum! Alın onu! O sadece bir kalıntı! Ben karnımda bir artık taşımak istemiyorum!"

"Hyung o bir artık değil o bir bebek. Onun suçu ne? Yaşamak istemesi mi?"

"Yeji, al onu benden. O doğduğunda yüzüne bakınca sadece eskileri hatırlayacağım"

"Hyung artık bu iş için çok geç. Bak ben doktor ile o adam hakkında konuştum, en yakın zamanda bitecek bu iş"

Yeji ağlayan Hyunjin'e sıkıca sarılmıştı. Abisine dikkatle bakması gerekiyordu. 17 yaşında reşit olmadan bir çocuğu taşıyan abisine destek olması lazımdı.

Yeji abisinin sakinleştiği bir zamanda sarılmayı bırakmış ve sedyeye yatırmıştı. Hyunjin karnına sadece bakınmakla yetiniyordu. Hyunjin bebeğini uğursuzluk olarak görüyordu.

_
1 hafta sonra, Minjun'un idam günü~

Hyunjin bu gün hiç olmadığı kadar mutluydu. Hayatını mahveden adam bu gün ölecekti. Hyunjin asla karnındaki masum bebeği sevmiyordu. Sürekli nefret ile söyleniyordu bebeğine.

Hyunjin daha kendisi çocuktu, amacı sadece öfkesini kusmaktı.

Hyunjin, Chan ve kardeşi Yeji beraber yemek yerken kendisi sadece tabağına bakmak ile yetiniyordu. Zaten zayıf olan Hyunjin, kilo alması gerekirken daha fazla kilo vermişti.

Kemikleri kolayca sayılan Hyunjin'in minik karnı kendini belli ediyordu. Hyunjin her ne kadar yemek istemesede karnındaki bebeği ve Yeji'nin söylediklerini düşündü. Neden kendi hayatı mahvoldu diye masum bir bebeğin hayatını mahvediyordu?

O bebek yaşamak için kendisine tutunmamışmıydı? Hyunjin biraz düşündükten sonra tabaktaki yemeğinden yemeye başladı. Daha ilk kaşıkta midesi bulanan Hyunjin kendini sıkıp yemeye devam etmişti.

1 hafta boyunca ilk defa düzgünce yemek yemişti. Midesi bulansa bile kedine sürekli bebeğini hatırlatan Hyunjin başarılı olamamıştı. Koşarak lavaboya giden Hyunjin klozetin önünde eğildi ve kapağını açıp kusmaya başladı.

Arkasından koşarak gelen Chan, Hyunjin'in saçlarını okşamaya başlamıştı. Hyunjin'in kusması bitince yüzünü yıkamasına yardımcı olmuş ve sifonu çekmişti.

"Hyunjin, iyi değilsen hastaneye götürebilirim"

"İyiyim hyung, sadece midem bulandı"

"Kendini kötü hissedersen hemen karşı villadayım tamam mı?"

"Teşekkür ederim Chan hyung"

Hyunjin lavabodan çıktıktan sonra odasına gitmiş ve yatağına uzanmıştı. Ellerini yavaşça karnına koymuş ve okşamaya başlamıştı.

"Neden onca çocuk isteyen aile yerine bana geldin? İleride sana nasıl babalık yapacağımı bile bilmiyorum"

"İleride sadece baban olduğu için dışlanıcaksın. Aslında 2. baban olabilirdi ama o beni hiç düşünmeden terk etti. Eğer tecavüze uğradığımı bilseydi böyle davranırmıydı?"
_______

Taslakları boşaltıyorum. İnternet olmadı için yb atamıyorum o yüzden duvara kafa atıyorum✨

İyi günler!