PROLOGUE

6.3K 64 1
                                    

FINDING A work on Manila was not easy as breathing,buti nalang at pinamana sa akin ng lola ko ‘yung flower shop n’ya,kaya lang sa Manila iyon.Pero ayos na din dahil may mapagkakakitaan ako,ako nalang din naman kasi ang bumubuhay sa mga kapatid ko.

I have two siblings,and there both toddlers,ewan ko ba sa mga magulang ko kung bakit nag-anak pa samantalang iiwan din naman pala kami.They are twins,both boys and there are five years old,one year old pa sila ng iwan kami ng magulang ko.

‘Yung nanay ko sumama sa kano na nakilala n’ya sa tabi-tabi,’yung ama ko naman ay may iba ng binabahay,kaya ako nalang ang bumubuhay sa kambal dahil wala namang pakialam sa amin ‘yung magaling kong mga magulang na walang ibang ginawa kundi bigyan nalang ako lagi ng sakit sa ulo tungkol sa pera,mabuti na rin siguro na wala sila dahil nakakapagod na silang kasama.

They are like a chicken,putak ng putak tungkol sa pera na hindi ko naman tinatae.Kasama ko ang kambal dito sa Manila.I was renting a house here para may tirhan kami,sa umaga pinapabantayan ko sila sa landlord dahil magtatrabaho ako sa flower shop,tapos sa gabi sama-sama na kami.

Mahirap ang buhay sa manila pero habang tumatagal ay nakakasanayan ko na din.Wala namang pagsubok na hindi nalalagpasan kaya kinakaya ko para sa mga kapatid ko,para may makain sila.

“Juliana,Delia,mauna na ako sa inyo”paalam ko sa dalawa kong tauhan na nasa flower shop,I was their manager and the owner of the shop.

“Sige boss,ingat”ngiti ni Juliana sa akin.

“Ingat ka boss,gabi pa naman”ngiti naman ni Delia kaya tinanguan ko muna silang dalawa bago ako umuwi.I was walking on the road,trying to find a taxi.Wala na kasing masyadong taxi dahil gabi na din.

Eh nag-text sa akin ang landlord at sinabing hinahanap na ako ng kambal,baka hindi sila makatulog kaya kailangan ko nang umuwi para makapagpahinga na sila,isa pa ay pagod na din ako kaya taxi nalang ang sasakyan ko.

Naglakad ako ng naglakad hanggang sa wala na talaga akong matanaw na taxi.

“Hayst,maglakad na nga lang ako”bunting-hininga ko.P’wede namang maglakad patungo sa amin kaya lang 15 minutes pa ang lalakarin ko.”Bahala na nga”bulong ko.

I was walking when I heard a footstep on my back,kinakabahan man ay nagpatuloy ako sa paglalakad ng mabilis na ngayon.This is my first time experience this thing dahil ngayon lang naman ako maglalakad pauwi kaya binilisan ko na ang lakad ko,baka kung ano pa ang mangyari sa akin.

Pero ganun nalang ang singhap ko ng biglang may humawak sa braso ko at pinihit ako paharap sa kanya.I feel scared when I saw his face,he was look like a drug addict.

“A-anong kailangan m-mo?”nanginginig na tanong ko.

“Hmm,hoholdapin lang sana kita.Pero p’wedeng ikaw nalang ang kunin ko”ngumisi ito ng nakakakilabot kaya mas lalong nadagdagan ang takot at kaba ko.

“B-bitawan mo ako”sambit ko.

“Mamaya”ngisi nito at ganun nalang ang gulat at takot na sumigid sa akin ng bigla n’ya akong hinalikan sa leeg,kahit sumigaw ako dito ay walang makakarinig sa akin dahil malayo pa ang mga bahay,isa pa ay walang ilaw dito.

Pero gagawin ko ang lahat ‘wag lang n’ya akong magalaw,pilit akong nagpupumiglas sa hawak n’ya pero masyado s’yang malakas “tulong!”malakas kong sigaw at napaiyak na ako ng maramdaman ang dila n’ya sa leeg ko.”Tulong!”mas malakas na sigaw ko pero ganun nalang ang panghihina ko ng suntukin nito ang t’yan ko.

“Kalma ka lang,miss.Masasarapan ka din naman”ngisi nito.

Diring-diri na ako pero ayaw kong magtagumpay s’ya sa plano n’ya sa akin “t-tulong!tulungan n-n’yo ako!”malakas kong sigaw.He was about to touch me in-appropriately ng bigla nalang itong matumba.

Mas lalo akong napaiyak,akmang tatayo na ang lalaki ng bigla nalang itong daganan ng lalaki at sunod-sunod na pinatamaan ng suntok sa bawat parte ng mukha.Nanlalabo man ang mata dahil sa mga luha ay kita ko ng nagdudugo ang lalaki.

Nanghihina man ay pinilit kong lapitan ang lalaki at pinigilan ito sa pamamagitan ng pagyakap mula sa likod nito.

“T-tama na,please”pagmamakaawa ko.”T-tama na”sambit ko.

He gave an another one strong punch to the man before standing and hug me tightly.”Damn”mura nito.”Are you okay?”tanong n’ya kaya tumango ako habang umiiyak.

“Hush now,baby please.’Wag ka ng umiyak”pagpapatahan n’ya.

“T-thank you”sambit ko at mas hinigpitan pa ang yakap sa kanya ng muling maalala ang nangyari sa akin kanina lang.Baka kung hindi pa s’ya dumating ay nagahasa na ako ng lalaking iyon.I was just thankful that he helped me.

“Don’t cry now,baby please”pagmamakaawa nito kaya tumango ako.”’Wag ka na ulit maglalakad ng gabi,please Mara.Pinag-alala mo ako”dagdag n’ya kaya tumango ako.

“I’m sorry”I whispered before looking at his face “Kade”

★★★★★

A/N:HMM,HOW'S THE PROLOGUE FOR BS5,FAIRIES?PUMASA BA SA TASTE N'YO?

GINAWAN KO NA TALAGA S'YA NG PROLOGUE PARA MALAMAN N'YO KUNG PAANO NAGKAKILALA SI MARA AT KADE.OH WELL,THIS IS NOT THE FIRST TIME THEY MET PALA.OH,ABANGAN N'YO NALANG 'YUNG NEXT UPDATE KUNG PAANO SILA NAGKAKILALA.

AND I WAS WORKING ON THE NEXT CHAPTER OF BS4,KAYA WAIT-WAIT LANG TAYO DAHIL MEDYO NABI-BUSY NA AKO SA F2F SA MONDAY.

Billionaire 5:Kade VillanovaWhere stories live. Discover now