LALELERİNDEN SERİSİ (düzenleniyor)

6. ÖRGÜT LİDERİ

Bu kitapta bahsi geçen karakterler, kurumlar ve olaylar her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir ve kalemime aittir.

İyi okumalar!

❧

Badem, Sen Ağlama

❧

Ben, Sokak Güvercini.

Güvercinler özgürlüğe takla atar. Ben de sokaklarda attım özgürlüğe takla. Pes etmedim, sürekli umut için kanat çırptım. Şimdi ise kanatlarım yanıyordu... Kanatlarım ve kanatlarımla beraber umutlarım cayır cayır yanıyordu. Engel olamıyordum bu ateşe.

Sokaklarda büyüyen, gelecek hayali dahi olmayan, bazı insanların pis muhabbetine ve samimiyetsizliğine konu olan, kötülüğün bakışlarını üzerinde bulan, kendisini korumak zorunda kalan çocuklardan özür dilerim. Onlara güzel bir geleceğe inandırmak için çıktığım yolda yıkıldığım için. Sokakta yaşamak zorunda kalan, yemeğine kezzap dökülen, bıçaklanan, şiddet ve işkenceye maruz kalan, vahşi hayvan muamelesi görüp ıssız ormanlara bırakılan, hakkı unutulan hayvanlardan özür dilerim. Hepsini koruyamıyor olduğum için!

Ona bakıyordum, bakışlarımda fazlasıyla acı vardı. "Ayaz," dedim son bir kez. "Kanatlarımız yanıyor, görmüyor musun?" Sustu, verecek cevabı yoktu buna. Güvenimi zedelediğinin farkındaydı. Geri çekilmişti. Ne Mavi diyordu ne de Sokak Güvercini... İsmim bile çıkmadı ağzından. "Susma." dedim gücümü toplayıp. "Susma Ayaz. Anlat bana, gerçekleri söyle. Sessizliğinin arkasına saklama gerçekleri."

"O adam," dedi ama beni çoktan bir yere oturtmak için harekete geçmişti. "Yemin ederim, her şeyi o adam planladı. Bana karşı güvenini koru, belki de elimde olan tek şey senin güvenin. Bana karşı saf alma, yanımda kal, solumda kal... Soluma aldım seni, Güvercin. O adam, beni solumdan vurmaya çalışıyor. Ona istediğini verme."

"Derken?"

"Bu gidişle Can'ı haklı çıkaracağım sanırım." dediğinde bu sefer geri çekilen ben oldum. Bana karşı içinde bazı hisler besliyordu, solunda bir yerlerde oluşan bir his... Bunu kastetmişti ama ben kaçtım bu sefer.

"Siyah Emare lideri?" dedim sorar bir şekilde. Konuyu değiştirmeye çalıştığımın farkındaydı. "Bu oyunun neresinde rol alıyor?"

"Tam ortasında..." Kaşlarım çatıldı. "Siyah Emare lideri seni daima korudu ve korumaya da devam ediyor. Bu oyunun tam ortasında, sana zarar vermek isteyen adamın tam karşısında, senin tam yanında yer alıyor." Son cümleyi bastırarak söyleyince Siyah Emare Örgütünün liderinin o olup olmadığını yüzüne sordum. "Mavi veya Sokak Güvercini... Bunları geçiyorum, benim gözümde sen beyazsın. Beyaz umuttu, Beyaz'ım umudumdu." Sorumu havada bıraktı. Toprağa benzeyen gözleri benim denizi düşündüren gözlerimden ayrılmadı. Ben de kendimi onun toprağına gömdüm.

"Beni Siyah Emare'ye götür. O liderle yüz yüze gelmek istiyorum."

"Önce dedenin cenazesine gideceğiz."

"Böyle anlaşmadık!" diyerek sesimi yükselttiğimde soğukkanlılığını bozmadı. "Hani Siyah Emare örgütünün mekanında bana kendimi korumam için teknikler öğretecektin, ne oldu? Oradan cenaze evine geçmeyecek miydik?"

Yutkunduğu an doğruca kapıya yöneldi. "Deden daha önemli olmalıydı diye düşünüyorum." Bahçeye çıktık beraber, durup bana baktı. "Sana dövüş sanatlarını öğreteceğim zaten."