ÜVEY ABİM ~PJM~

🦋2. bölüm 🦋

Hatırlatma* Onlar konuşurken bende gelip yerime otururum*

B.Park: Hadi gelin yemek yiyelim

*Masaya geçince ağzım açık kaldı, daha önce bu kadar güzel yemeği bir arada görmemiştim, tek olsaydım şimdiye hepsini bitirmiştim, ama ayıp olmasın diye yavaş yavaş yiyordum*

B.Park: Kızım yarın okula başlayabilirsin, kayıt işlemlerini halletim

Y/N: Teşekkürler

B.Park: Jimin bundan sonra kardeşini sen okula bırkacaksın

JM: Sabahın köründe okul için uyanamam, koskaca kız kendisi gitsin

Y/N: Ben kendim gidebilirim

B.Park: Jimin sözümü ikiletme, tek gitmesi güvenli değil

JM: Ah peki

*Yemeğimizi yemiştik odama geçecekken annemin sesi ile dururum*

B.Park: Y/N dolabında sana uygun kıyafetlet aldırdım onları giyebilirsin

Y/N: Tamam, teşekkür ederim

*Odam çok büyüktü burda tek başıma nasıl yatıcaktım, daha önce yanlız yatmamıştım acaba annemin yanında uyumak istesem izin verirmiydi*

*Odadan çıktım ama annemin odasını bilmiyordum karşıma çıkan ilk odanın kapısını çaldım cevap vermedi sanırım uyumuştu, içeri girince yatakta kimse yoktu geri çıkacakken belimin tutulması ile ürktüm*

Y/N: Hihh!!!

*Jimin banyodan çıkmış üstünde havlu ile*

JM: Neden geldin odama yoks-

Y/N: Annemin odası sandım yanlışlıkla geldim, özür dilerim

*Yüzüme yaklaşır*

Y/N: Bırakırmısın beni

JM: Bu odadan çıkmak o kadar kolay değil, şartım var

Y/N: N-ne şartı?

JM: Bedenlerimizin birbirine değmesi

Y/N: Şu an değiyor ya

JM: Çıplak ama

Y/N: Sen çıplaksın

JM: Ama sen değilsin

Y/N: Ya bırak beni

JM: Küçük bir öpücük versen

Y/N: Ben senin bildiğin sürtüklerden değilim, git onlar senin azgınlığını giderir

JM: Şimdilik bırakıyorum ama bir dahakine sen düşün

*Jimin beni bırakınca hemen odama gittim, korkuyordum anneme söylesem Jimin inkâr eder inanmazdı bana öz çocuğu varken üveye inanacak değildi*

*Üzerimi değiştirip uyudum*