🦋3. bölüm 🦋

3.3K 98 60
                                    

Hatırlatma * Üzerimi değiştirip kahve istedim balkona geçip oturdum*

*Biraz zaman geçtikten sonra aşağı inerim Jimin'in arkadaşları gitmişti*

B.Park: Gel kızım, anlat bakalım okulda arkadaş edindin mi

Y/N: Evet bu okulu sevdim

B.Park: Güzel okuldur ama Jimin hep kaçıyordu

Y/N: Jimin okula veya işe gitmiyor mu?

JM: Ben özgür bir insanım

B.Park: Liseden sonra gitmek istemedi, şirkete şimdilik gelmek istemiyor ben bakıyorum oraya

Y/N: Yardıma ihtiyacınız varsa okuldan sonra yardım edebilirim

B.Park: Hayır tatlım sen derslerine odaklan, ben düşündüm de Y/N okulu bitirdikten sonra şirketin başına onu mu koysam daha çalışkan

JM: Pardon? ben ne yapacağım o sırada?

B.Park: Hep yaptığın şeyi, otur çocuğum otur

*Gülmemek için kendimi zor tutuyordum, Jimin bana ters ters bakınca ciddileştim, telefonumu çıkarıp bakmaya başladım Jimin elimdeki telefonu çekip koltuğa oturdu*

JM: Bana bak telefon numaranı öyle herkese vermiyceksin

B.Park: Sen karışma kızın işine

Y/N: Öyleyse sen neden numaranı herkese veriyorsun!!??

*Yürek mi yemiştim ben neden ağzıma geleni söylüyorum*

JM: Çok mu bilmek istiyorsun

Y/N: Yok vazgeçtim

*Telefonumu verdiğinde kendi ismini civcivim diye kaydetmiş, yüzüne baktığımda sırıtıp göz kırptı, sapık diye kaydetcem eğer değiştirmeyi becerebilirsem!

Y/N: Ben ödevlerimi yapıyım o zaman

B.Park: İyi çalışmalar

JM: Yardıma ihtiyacın olursa odamdayım, istediğin zaman gelebilirsin

Y/N: Kendim yapabilirim!

*Odama gidip ödevlerimi bitirdim sonra uyudum, sabah uyanıp rutin işlerimi halledip üzerimi giydim*

*Çantamı alıp kahvaltı için aşağı indim, Jimin tek başına oturmuş kahvaltı ediyordu, bende oturup yemeye başladım*

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

*Çantamı alıp kahvaltı için aşağı indim, Jimin tek başına oturmuş kahvaltı ediyordu, bende oturup yemeye başladım*

JM: Yakışmış üstün güzel olmuşsun... Gerçeği hep güzelsin ama....

Y/N: Kahvaltını çabuk yermisin okula geç kalacağım!

JM: Okulda sana yürüyen oldu mu?

Y/N: Evet ama diğer erkekler gibi değil

JM: Nasıl diğer erkekler gibi değil?

Y/N: Eskisi gibi hissetmiyorum, bana dokunmuyorlar, sapıkça laflar etmiyorlar, okuldaki herkes çok tatlı

JM: Orası hiç belli olmaz güzelim.....
Ya sana yavaş yavaş yaklaşmaya çalışıyorlarsa, güvenini kazandıklarında da kendini birinin altında bulursun

*Chopticklerimi sertçe masaya bırakıp ayağa kalktım*

Y/N: Bugün kendim giderim sen zahmet etme

JM: Otur yemeğini ye, sen ben götürcem

Y/N: Kendim giderim

*Hızla kapıya yönelip açıp dışarı çıktığımda Jimin arkamdan geliyordu*

JM: Araba bu tarafta

Y/N: Kendim giderim dedim

*Yoluma devam ederken beni durdurmuştu, kucağına alacağını anladığım da onu itmeye çalıştım, beni kucağına almaya çalışırken özel yerlerime dokunduğunu fark ettim, bacak arasına tekme attım beni bırakıp yere eğilmişti*

JM: AHH!!! Geleceğimi mahvettin senin yüzünden çocuklarım olmayacak

Y/N: G-gerçekten özür dilerim bilerek yapmadım bi anda oldu

*Bugüne kadar bana böyle davranan kimseye vuracak cesaretim olmamıştı Jimin'e vuracak cesareti nerden buldum ben?*

Bugünlük bu kadardı umarım beğenirsiniz ❤️🦋

ÜVEY ABİM   ~PJM~ Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon