4. bölüm

195 13 3
                                    

Bugün kalktım ve yine rutin işlerimi yaptım. Ama farklı olan şey bugün okulu asıp tiyatro kulübüne gideceğim. O yüzden bugün okul formaları yerine altıma yırtık kot pantalonum ,üstüne de kot gömleğimi giydim. Ardından askıdaki yeleğimi, ayakkabılıkta duran converslerimi giydim ve masada duran telefonumu alıp çıktım. Fazladan çantaya pek gereksini duymam doğrusu. Kim taşıyacak o kadar çantayı, cepleri ne için yapıyorlar.

Taksiye bindiğimde Tülay Hoca'nın yani eğitmenimin verdiği adresin yazılı olduğu kağıdı çıkararak taksiciye söyledim. Adresi verdiğim yere geldikten sonra yanımda olan 50 TL'yi taksiciye uzattım. Para üstünü bekledim. Ne zengin değilim. Üstü kalsın falan diyemeyeceğim. Ama bir gün deneyeceğim.

Binanın içine girdikten sonra çalışan olduğunu düşündüğüm bayana Tülay Hoca' nın nerede olduğunu sordum. O da bana bir üst katta sağdaki son odada olduğunu söyleyince asansörü beklemeye üşenip hızlı hızlı merdivenleri çıktım ve sağdaki son odaya girdim ve Tülay Hoca'yla birlikte birkaç tane benim yaşımda genç gördüm. Tülay Hoca kısaca benden bahsettikten sonra rollerin olduğu kağıdı getirdi. Burada kendi öğrencileriyle birlikte başka okullardan seçtiği öğrenciler varmış ve bugün ilk prova günüymüş. Herkes Tülay Hoca'nın verdiği bazı kısımları aklında tutup okuyacak ve Tülay Hoca hangimizin hangi rolde olacağını belirleyecekti. Bende ilerideki sandaleye oturdum ve Tülay Hoca'nın bana verdiği kısmı çalıştım. Başrolden kesitti. Aslında herkesin rolü belliydi ama rolüne uygun mu değil mi onu ölçecekti sanırım Tülay Hoca. Neyse ben elimden geleni yapayım da. Zaten kesitte kısaydı hemen ezberlemiştim. Tülay Hoca'nın yanına gittiğimde bana ortaya geçebileceğimi söyledi. Adının Can olduğunu duyduğum çocuğun başrol olduğunu anladım. O çocukla beraber ezberlediğimiz sahneyi oynadık. Tülay Hoca kararsız kararsız bize bakıyordu. Ben beni beğenmediğini düşünürken o kapıdan giren yeni bir çocuğa seslendi.

"Aaa geldiğin çok iyi oldu. Can çocuğum kağıtlarınızı değiştirir misiniz? Başrol kesitlerinden birini de bu genç okusun. Daha güzel bir uyum yakalayabilirsiniz. Sahi çocuğum senin ismin neydi? Pek hatırlayamadım da kusuruma bakma."

"Önemli değil hocam." Bu çocuğun sesi çok tanıdıktı. Geçen gün duyduğum yabancı ama bir o kadar da tanıdık bir ses."İsmim Deran."

Duyduklarıma tekrardan inanamadığım için refleksle başımı sesin geldiği yere çevirdim. Deran beni daha görmemişti. Hoca Deran'a kağıtlarını verdiğinde Deran az önce kendim tarafından dolu olan, ama şu an boş olan sandalyeye oturdu ve kağıtları okumaya başladı. Bir süre yüzünü izledim. Yine baya yakışıklıydı. Lafın gelişi bir daha ki sefer isminle seslenirim dediğimde bir daha sözcüğüne takılmıştı. Her ne kadar lafın gelişi demiş olsam da görüşmüştük işte. Ve başrol olduğu için sanırım baya daha görüşecektik.

"Dalya, kızım. Sen ezberlemiştin bu kesiti değil mi? Bir de Deran'la oynayın bakalım."

Hocanın bu sözlerinden sonra onunla bir kesit oynayacağım gerçeği de aklıma geldi. Hayır o değil kesiti beğenirse karşılıklı birçok rolümüz olacaktı bu oyunda. Bunları düşünürken içimi bir heyecan kapladı. Ardından aklımı toparladım ve Tülay Hoca'ya döndüm. Kafamla ezberlediğime dair bir hareket yaptım ve biraz önce Can denilen çocukla oynadığımız sahnenin olduğu yere geldim. Deran da karşıma geçti ve kafasını kaldırdı. Beni gördü ve gözleri açıldı. Şaşırdığı yüzünden belliydi. Ee bende şaşırmıştım tabii ki.

Tülay Hoca'nın 'başlayın' demesine kadar o bana bende ona baktım. Şaşırdığı onun gözünden okunduğu gibi, benim heyecanımın da gözlerimden okunmasını istemezdim. Ama oluyordur muhtemelen. Bu heyecan oyundan mı yoksa Deran'dan kaynaklı mı orası şüpheli.

Ezberlediğim şeyleri bir an unuttuğumu sansam da unutmamıştım. O sahneyi olabildiğince iyi oynamaya çalışmıştım. Zaten Tülay Hoca'ya da baktığımda gözlerinden beğendiği belliydi. İkimize de bakarak onaylayan bakışlar atıyordu. Sonra konuşmaya başladı.

"Başrollerimiz belli oldu. Sizin işiniz bitti. Biraz bekleyin size rollerin tamamının olduğu kağıtları vereyim. Bu arada konuşun, tanışın. Kağıtları aldıktan sonra gidebilirsiniz."

Tülay Hoca bunları söyledikten sonra karşıda duran yeni farkettiğim dolaba doğru gitti ve kağıtları aramaya başladı.

"Nasılsın? Tanışmamıza gerek yok sanırım. Tanışıyoruz zaten."

"Evet. İyiyim, sağol tekrardan. Hayatımı kurtarmıştın."

Bunu söyledikten sonra yüzüme tuhaf bir şekilde baktı. Ya da ben anlamadım. Bir süre daha anlamdıramadığım bir şekilde bakmayı sürdürdü. Ardından konuştu.

" Doktor sana yeni bir astım ilacı yazmıştı kağıda. Sen uyuyorken çantana koymuştum. Aldın değil mi?"

"Hayır. Çantamı bir daha elime bile almadım aslında. Adı neydi hatırlıyor musun?"

".... ilacı. Keşke söyleseydim. Astımın biraz daha ilerlediği için daha etkili bir ilaçmış. . Aklıma da geldi söylemek ama numaran falan olmadığından aramam olası değildi.

(Arkadaşlar ilacı bizde bilmiyoruz. Ondan yazmadık 😂😂 )

"Pekala. Teşekkür ederim çıkışta alırım ilacı."

Biz bunları konuştuktan sonra Tülay Hoca geldi ve kağıtları verdi. Şimdilik çalışacağımız bölümleri işaretledi ve bir sonraki provanın önümüzdeki pazartesi olduğunu söyledi. Ben de teşekkür edip dışarı çıktım. Kapıdan bir iki adım atmıştım ki arkamdan bir el omzuma dokundu ve beni arkama döndürdü. Beni çeviren kişi Deran'dan başkası değildi. İlk bir şaşırdım. Deran da gözlerime baktı. Sonra bir şey hatırlamışcasına gözlerini kırpıştırdı.

" Bildiğim yakınlarda bir eczane var. Beni takip et."

"Tamam, yaptıkların için teşekkürler. Ama kendim ilacımı alabilirim."

"Yürü, minik. Senin nazlarını çekemeyeceğim. Sen şimdi ilacın adını da söyleyemezsin."

Haklıydı. Anca tarif edebilirdim ismini. Gerçi o nasıl oluyorsa.

"Peki, tekrar bana yardımcı olmuş oluyorsun. Bu iyiliklerin için kaç kere teşekkür edeceğim bilmiyorum."

"Sana yardım etme isteğim geliyor içimden diyelim. Neden bende bilmiyorum.Düşündüğüm şey bu miniğe yardım etmek istediğim."

Ve ardından gösterişli arabasının önünde durduk. Kapımı açtı ve ön koltuğa bindim. Eczaneye kadar hiç konuşmadık.

Evet bir bölümün daha sonuna geldik 😊 Gene tam yerinde bitirdik😂 Yeni bölümü merakla bekleyin 😘 Diğer bölümde görüşmek üzere 😘Yorum ve votelarınızı bekliyoruz. Multimedia da Dalya ve Dalya'nın kıyafetleri😊

Hayatımın FilmiDove le storie prendono vita. Scoprilo ora