0.1

153 14 82
                                    

"Vernon,baksana bu nasıl olmuş sence?"

Seslenmemle Vernon sonunda kafasını telefondan kaldırıp bana bakmıştı. Tüm günü birlikte geçireceğiz diye sözleşip benim evimde buluşmuştuk fakat o sadece telefonla ilgileniyor ben ise yeni dövmeler tasarlıyordum.Sırf Vernon gelecek diye evi bile toplamıştım ama boşuna uğraşmışım. Yeni çıkan video oyununu oynamayı teklif etsem de oralı bile olmamıştı.

Bana bakmasıyla elimdeki kağıdı ona çevirdim ve yeni çizimimi gösterdim. Gördüğü çizim karşısında gözleri büyümüş ağzı kocaman açılmıştı. Her zaman ki abartılı tepkilerini veriyordu.

"Vay canına Mingyu! Bu kesinlikle muhteşem."

"Evet,bende sevdim."

Benim tepkim kesinlikle onunkinin yanında ezilirdi. Bu tasarım çok dikkatini çekmiş olmalı ki telefonunu tamamen kapatıp yanına koydu.

"Mingyu bu dövmeyi bana yapmalısın."

Duyduklarımla gözlerim hayretle açılmıştı. Bende güzel olduğunu düşünüyordum ama Vernon'un bu kadar beğenmesi beni çok şaşırtmıştı.

Genelde dövme yaptıracağı zaman aklında çoktan birşeyler kararlaştırmış olur bana öyle gelirdi. Arada benim albümümdeki tasarımlara bakar, hiçbirini beğenmez ve benimle kafa bulurdu. O yüzden şuan benimle dalga mı geçiyor yoksa ciddi mi pek anlayamamıştım.

"Sen ciddi misin?"

"Hemde nasıl. Şimdiye kadar tasarladığın en iyi dövme."

Ses tonu her kelimesinde daha da yükseliyordu.

"Hmm,ama ben bu güzel dövmeyi sana yapmak ister miyim emin değilim."

Onu kışkırtmak için söylediğim bu cümleye karşı histerik bir şekilde gülmüş, yarım ağız sırıtırken telefonunu tekrar eline alarak tehdit eder gibi bana doğru sallamıştı.

"İşte o zaman ölürsün Kim Mingyu."

Aynı şekilde bende ona güldüm ve koltukta arkama yaslandım. Bacaklarım açık,iki kolumu da koltuğun üstüne atmış duruyorken olduğum yerde iyice yayılmıştım. Bu tavrım onu daha da gıcık etmiş gibi bana bakıyordu.

Telefonunu yanlışlıkla elinden kaçırıp fırlatma ihtimaline karşı bırakmış,onun yerine yanındaki yastığı alıp atmıştı. Yastık tam yüzüme çarpmış ardından da kucağıma düşmüştü.

Vernon sanki gol atmış gibi seviniyor,havaya yumruk atarken gülüyordu.

"İşte bu, tam on ikiden!"

Onun bu çocukça hallerine bende gülmüştüm. Hala bana bakmazken yastığı ona geri fırlattım. Yastık onun da yüzüne çarpmıştı.

"İşte bu, tam on ikiden!" Bana iğrenir gibi bakarken onun taklidini yapmaya devam ediyordum. En sonunda gülmeyi bırakıp tekrar arkama yaslandım.

"O dövmeyi istiyorum Mingyu."

"Tamam anladık onu. Yarın gelirsen yaparız."

"Yarın değil şimdi istiyorum."

"Farkındaysan şuan ikimiz de evdeyiz ve stüdyo kapalı. O yüzden yarın."

"Bunca yıllık dostuna bir iyilik yapsan ölür müsün sanki?"

İstediği olmayınca her seferinde aynı şeyi söylüyordu. Ona göz devirip cevap verdim.

"Şu çocukça şeyi söylemeyi ne zaman bırakacaksın?"

"Hiçbir zaman." Ben gülerken yine aynı ciddi ifadesiyle bakıyordu. En sonunda sıkıntılı bir nefes verip yerimden kalktım.

"Tamam,madem bu kadar istiyorsun gidelim." Vernon da hemen ayağa kalkmış ve ceketini üstüne geçirmişti.

love tattoo l soongyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin