13

4K 77 11
                                    

They're lying but... Why I don't want to think about it?

Kase baka may magbago, pero wala naman sigurong masama kung magtanong, kung manigurado right?

And what he mean by done? What's done? At saan siya babalik?

So many things to think of. Isipin ko pa lang na may tinatago sila sa'kin, natatakot na ko.

I've never been like this. I have flings before but all of them did not flutter my heart like this. Like this two made. I know that we do not have any label but, in a short time, I feel safe and comfortable. More on, attached. This is my first time to feel this and I'm sure that I would not be better again without them.

"Ang lalim yata ng iniisip mo? Baka malunod ka niyan.."

I heard the soft laugh beside me and when I turned my head, Liam's smiling face welcomed me.

I rolled my eyes. "Yes, it's so deep that I could drown you here."

Mas lalo siyang natawa at umiling-iling pa. Nakalipas ang ilang minuto ng humarap muli siya sa'kin. "Ano nga kasi? What's bothering you huh?"

"Nothing. It just, my laundry suddenly crossed my mind. Naalala kong tambak na 'yon at sira ang washing pati dryer." Saad ko.

Maghahanap ako ng tamang time para itanong ang gusto ko. Hindi muna ngayon.

"You know any laundry shops here?" I asked.

Liam smiled and shook his head. "Hindi ako sure pero sa bayan mayro'n ata. Bakit?" Tinitigan niya ako at biglang napatawa, sumabay pa ang pagpitik ng kaniyang daliri na para bang may naalala. "Why I forgot that? Hindi mo pala alam maglaba!"

Umusod ako ng kaunti at kinurot siya sa tagiliran na agad niyang ikinangiwi. "Don't teased me!"

He raised his hand. "I'm not! Totoo kaya 'yon!"

We're here at my house. Wala pa si Lucas dahil hindi pa tapos ang trabaho habang siya naman ay nandito, walang ginagawa.

I don't even know if Lucas is really working.

Sumandal si Liam sa sofa. "I told my brother that something happened to us."

I turned to face him. "And? What he said?"

He shrugged his shoulders. "He just smirk and told me that I cannot go with his level. Hindi daw kita mapasisigaw at mapapaiyak sa sarap. Tinawanan ko nalang siya."

Namula ang mukha ko dahil sa sinabi niya. FYI! I did not cry and screamed! Not sure..

Nalala ko ang sinabi niya kaya napataas ako ng kilay. "And why did you laughed?"

He turned to me and moved his eyebrows up and down. "Because I remembered you screamed my name and almost cry because of how I fuck you."

My eyes widened because of his word choice. Hinampas ko siya na agad naman niyang nasalag. "I didn't!"

"You did!"

"Alam mo? Imbis na itanggi mo ay ibigay mo na lang sa'kin ang labahan mo at ako na ang maglalaba." Tumayo ito at dumiretso sa likod.

Hinabol ko siya. "You don't have to! Magpapa-laund–"

"Kulit mo." He pinched my cheeks and go somewhere. Nakita ko na lamang siya na dala-dala ang labahan ko at pumunta sa likod.

Wala na akong nagawa kun'di panoorin siya. Nilublob niya iyon sa tubig, pinaghiwalay ang ilan at nagsimula nang maglaba.

I just watch him. I don't know if I should help him even tho I don't know how or just stand and watch him doing my laundry.

My cheeks reddened when I saw how he touched my undergarments. Sumilip siya sa'kin at nakalolokong ngumiti.

"I want some, p'wedeng pag natuyo, penge?"

Mas lalo akong namula. "W-What are you saying? Tigilan mo nga!"

Talagang gusto niyang iniinis ako. Sheez, I thought he's a good boy.

He chuckled. "Kung ayaw mo, kukuha na lang ako."

Akmang babatukan ko siya ng humarap siya sa akin. "Naalala ko, p'wede bang pumunta sa bahay? Pakikuha naman 'yong powder doon, sa likod. Gagamitin ko rito."

Magrereklamo sana ako ng maisip kong damit ko ang nilalabhan niya. Napanguso ako at tumango bago tumalikod at lumabas ng bahay. Pero bago 'yon, of course I brought the umbrella. I don't want to have a darker skin.

Ilang minuto ang nilakad ko bago ako nakarating sa kanila. I opened the door and walk towards the back. Agad kong nakita ang pinakukuha niya kaya akmang lalabas na muli ako ng mapahinto ako.

I don't know but inspecting their things suddenly crossed my mind. Inilapag ko ang hawak at dumiretso sa kwarto nila.

May phone si Luc pero sinabi niya sa'kin na wala. Ganoon din si Liam pero noong magising ako, alam ko ng mayroon sila.

I don't know the reason why they lied but it confusing the hell out of me. If they don't want to share it with me, I'll understand pero hindi eh, sinabi nilang wala.

Pumunta ako sa malaking cabinet at binuksan ang dalawang pinaka malaki nitong pinto. Bumungad sa'kin ang mga damit nila, sinubukan kong tignan kung may nakatago pero wala. I closed it and went to the drawers. Una kong binuksan ang nasa kaliwa at wala ring laman iton kun'di mga iilang gamit.

I sighed and closed it. Sinunod ko ang nasa kanan na drawer at wala rin namang importanteng bagay ang nasa loob. I was about to close it when I stopped and looked at the thick book in the corner.

My forehead creased and my hands unconsciously moved to held the book. It's entitled english dictionary, I don't know but my mind wants to open and see the inside of book.

I was about to open it when the door suddenly opened. Napalingon ako doon at nakita si Lucas. He's looking intently at me, bigla kong nabitawan ang hawak na libro at kinakabahang hinarap siya.

"Lucas.."

"Anong ginagawa mo rito? Bakit ka nangingialam diyan?" Seryoso niyang tanong at naglakad papalapit sa'kin.

Naaplunok ako at binitawan ang hawak. Hindi ako makatingin sa kaniya dahil sa kaba. "M-May.. May a-ano–"

I didn't finish when he held my arm and pulled me. Bigla akong napalapit sa kaniya at napasubsob sa kaniyang dibdib.

Yumuko siya, he gently caressed my hair and I felt his hot breath on my ears. "Alam mong masamang ginagalaw ang hindi sa'yo 'di ba? Hmm?"

I froze. Unti-unti akong tumingin sa kaniya at nakita ang madilim niyang mata na nakatingin sa'kin.

Kinuha niya ang libro at tinabi sa gilid. My breathing hitched again when he lowered his gazed and his serious eyes stared directly at me.


"Don't let your curiosity kill you, Kizeah. I'm warning you.."



_

I'm sorry for the lateeee update mga behh, face to face na kasi medyo nawawalan na talaga ako ng time pero sinisikap ko naman pong mag-sulat kahit papaano. Medyo matatagalan lang talaga bawat update mga beh.

Thank youuuu for understanding mee! ❤️❤️

Perfect LieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon