KOCACIĞIM ?( Tamamlandı)

Mecburum

Özür dilerim bebeğim. İleride bir gün sen bu satırları okurken kızma bana diye yazıyorum bu defteri.

Bunca zaman sırf kendi bencilliğim yüzünden seni de zor duruma saldığımı biliyorum .Hislerimle yüzleşme dönemimdeyken unutmuştum seni.

Ama geç olmadan aklımı başıma topladım. Senin için en güvenli yerin babanın yanı olduğunu anladım.

Senin baban çok güçlü bir adam .Bu hayatta herşeye sahip biriyken senin geleceğinin parlak olması benim için en doğru adım olduğunu kanıtlıyor.

Ben babana sırf senin için muhtacım. Onu çok sevmeme rağmen affetmemem ,ama yinede yanına dönmemin  sebebi sensin.

Sadece sen .

O seni çok seviyor. Eminim ki ,sende onu çok seveceksin.

Sevgilerle annen...

Tahiri hayatım boyunca hiç böyle görmemiştim. Onunla yaşadığımız günden bu yana ilk defa bu kadar salmış vaziyette önümde duruyordu.

Genelde benden daha bakımlı olan Tahir Tozlunun bu hali garip hissetmemi sağlamıştı an içinde.

Dağınık saçlar, uzamış sakkallar , uykusuzum diye bağıran gözleri ,hatta ve hatta kıyafetleri bile dağınıktı.

Evimizi saymıyorum bile.

Ben onu hasret ve kibirle incelerken onun gözleri benim ve belirgin karnımın üzerinde dolaşıyordu geldiğim andan itibaren.Hamile olduğumu Cansu ve Egemenden öğrendiğini biliyorum. O yüzden bana bu şekilde bakması rahatsız etmiyordu beni .

Uzun uzun sessizce bir süre bizi izledi. Ardından gözlerini karnımdan çekmeden boğazını temizledi nihayet.

" Sadece iki sorum var Defne " dedi kızaran gözlerini ağır ağır kaptıp, aynı yavaşlıkta geri açarak.

" Bunca zaman neredeydin ?"

" Senin gelmeyeceğin bir yerde "

" Nerede?" Diye sordu tekrar.

" Şehirden uzakta"

Kısa cevabıma karşılık yine derin bir nefes aldı.

" Peki hamilelik ?"

" Onu sonradan öğrendim Tahir "

" Ve bana dört ay sonra haber
veriyorsun "

Hem üzgün hem kızgın çıkan sesine karşılık korumaya çalışıyordum sakinliğimi. Ne derse desin bu konuda kesinlikle haksız olan taraf ben değildim.

" Düşünme aşamasındaydım. Beni sevmediğini söylediğin için-'

" Kendi çocuğumu istemeyeceğimi düşündün öyle mi?'

" Sevmediğin bir kadından olan bir çocuk başına kalmaz mı?"

Dilimden dökülen her kelime canımı yaksada hiçbir şeyi içime atmadan bir tokat misali yüzüne çarpıyordum.
Benimle alay edercesine oynayan adamın karşısında bu kadar sessiz kalmak zordu ama annelik hisleri çoktan sarmıştı ruhumu.
O yüzden kendimden daha fazla bebeğimi düşünerek davranıyordum.