Eşsiz Ruhlar 🔥 Vminkook

16-⚜️ Katil jeon jungkook

Merhaba 👋

İyi okumalar ❤

~

••••♡•••••♡••••

"Hadi Taehyung hızlı ol!"

Jungkook Karnı burnunda olmasına rağmen hızla taşları tırmanıyor ve dağın tepesine çıkmaya çalışıyordu.

Arada ayağına takılan pelerini topluyor ve daha hızlı ilerliyordu. Taehyung omegaya yetişemesede oda hızla taşlara tırmanıyordu. Daha doğrusu çalışıyordu.

Jungkook uyandığında hâlâ jimin'in gelmediğini gördüğünde üzülerek gitmekten vaz geçmiş ama Taehyung'un ısrarıyla nehre inmişlerdi. Alfa olan omegasının üzülmemesi için ve ayrıca jimin'in geç geleceğini bildiği için erkenden çıkıp nehirde bir müddet oturmuşlardı.

Omega Daha sonradan aklına gelen fikirle güneşin doğuşunu izlemeye karar vermiş ve zorda olsa alfasını ikna etmiş ve şimdide manzarayı kaçırmamak için hızla ilerliyorlardı. 

"Jungkook yavaş olsana. Hayır anlamıyorum ki güneşin doğuşu izleyip ne yapacaksın?"

"Ya birazcık romantik olsana."

Jungkook yorulduğu için durarak soluklanır.  Hızlı hareket ettiği için ağrıyan karnını tutarken Taehyung omegaya yetişerek kollarını büyük Karnın izin verdiği kadar ince bele dolar.

"Olayım mı? "

Taehyung jungkook'un kulağını emerek kurduğu cümleyle jungkook kıkırdayarak arkasını döner.

"Evet."

Hâlâ nefes alışı düzene girmemişken uzanarak ince dudaklara kapanır. Taehyung şiş Karnın izin verdiği kadar beline baskı uygulayarak daha çok çeker kendine omegasını.

Jungkook üst dudağı emerken bir eliylede Taehyung'un ensesindeki saçları okşayarak çekiştirir.

Öpüşme git git derinleşirken Jungkook geri çekilerek alfanın ellerini tutar.

Gözlerinin içine bakarken Taehyung tekrar kızarmış dudaklara uzanarak öpücük kondurur.

"Hadi az kaldı."

Taehyung başını salladığında Jungkook önden giderek Taehyung'u arkasında çekiştirir.

Düz yere ulaştıklarında Jungkook Taehyung'un elini bırakarak bir adım öne çıkar. Günün doğuşuyla birlikte  Etraf aydınlanırken Jungkook heyecanla izler.

"Taehyung şuna bak! Ne kadar güzel.~ "

Taehyung ilerleyerek omeganın önünde durur ve anlından öper.

"Senin kadar değil."

Jungkook kızaran yanaklarıyla birlikte ellerini Taehyung'un göğsüne çıkartarak hayali daireler çizer.

"Ben pişman oldum keşke jimin'i de bekleseydik. ısrar etmeseydim oda burada olacaktı.  Belki günün doğuşunu kaçırırdık ama en azından güneşimiz bizimle olurdu. "

Modunun düşmesiyle birlikte yere bakarken Taehyung gülümseyerek  çenesinden tutar ve havaya kaldırır.

"Yanımızda olmasada güneşimiz hep kalbimizde bebeğim. "

Jungkook şaşkınlıkla alfasına bakarken Taehyung konuşmasına devam eder.

"Sana ve jimin'e o kadar aşığım ki..... Bundan sonra  hiç bir güç ayıramaz bizi. Ben kalbimi ikiye böldüm birinde sen, birinde jimin'im var. Ve ben sizin kalbinizin de öyle olmasını istiyorum."