Pierwsze mżą jesienie wśród zieleni lata;
Wicher nimi targa i warkocze splata
Z pierwszych żółtych liści, choć dmie z siłą burzy,
Gdy się nad nim letnie jeszcze niebo chmurzy.
Siąpi cicha szarość po złocistym świcie,
Ciepły powiew marszczy chłodnych dni odbicie
Na powierzchni stawu, śpiącego wśród dębów,
Olszynowych zmroków, w świerk wyciętych zębów.
Klucz żurawi żegna rudych pól pejzaże,
Lecąc, hen, w ramiona południowych marzeń,
Pchana wiatrem w pustkę gdzieś jemioła goni,
Cichy chłód wypełza spośród błotnych toni.
Duch natury błądzi wśród omglonych ranków,
Kolii z jarzębiny i uwiędłych wianków.
Nasycony latem do snu się układa,
Gdy na świat przychodzi zimowa zagłada.
YOU ARE READING
Śnieżyny
PoetryPowiedzmy, że kiedyś był tu dłuższy opis, ale był trochę pretensjonalny, więc po prostu dam tu jeden z moich wierszy, jeśli się podoba, to to jest właśnie to, co można znaleźć w środku: Niebo opuchło mleczystą ropą, słoneczne truchło ptaki w świt wl...
