Serial Killer Kitty ~Minsung~

16

Bu bölüm varyaaaa of yani. Tüm duygular bir arada.

Oy ve yorum atmazsanız çok sinirlenirim ve bi daha bölüm atmam😡____________________

Jisung işe gitmek için hazırlandığı sırada kapının alacaklı gibi çalınmaya başlamasıyla üstüne bir şey giymeden sadece gri eşofmanıyla kapıyı açmaya gitti. Bu kadar inatla çalanın kim olduğunu merak etti. Sabahın bu saatinde yapılan terbiyesizliğe çok sinirlenmişti.

"Ne va-" Aniden karşısında gördüğü yüzle duraksadı. Minho arkasında kardeşiyle gelmişti. Kasları çatıktı ve çok sinirli görünüyordu. Kapının açılmasıyla içeri daldı ve aniden bağırmaya başladı.

"Senin yüzünden!" Jisung ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. En son güzel ayrılmışlardı. "Ne benim yüzümden Minho, ne diyorsun?" Minho sinirle ellerini saçlarının arasından geçirdi.

"Sen beni ayartmasaydın ben kardeşimin yanında olacaktım! O orospu çocuğu arkadaşın benim kardeşimi üzemeyecekti!" Jisung kurulan cümlelerle sinirlense de bakışlarını arkadaki bedene çevirdi. Felix endişeli ve özür dileyen gözlerle kendisine bakıyordu. Jisung bakışlarını tekrar Minho'ya çıkarttı.

"Ne demek ben seni ayarttım?! Gayet mutluydun. Hem Changbin yüzünden bana niye bağırıyorsun?"

"Mutluydum öyle mi? O şerefsiz arkadaşına söyle kardeşime yaklaşmasın!"

Jisung sakinleşip öyle konuşmanın daha mantıklı olduğuna kanaat getirince derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Minho bak, sinirlisin biliyorum. O yüzden gel otur. Sakince ko-"

"Seninle falan konuşmayacağım! Seni görmek istemiyorum! Bunların tüm suçlusu sen ve o arkadaşınken seninle konuşmamı nasıl bekleyebilirsin?! Seninle yaşadığım her şey için pişmanım!" Dedi ve kardeşini kolundan sürükleyerek dışarı çıkarttı. Jisung az önce duyduğu cümleleri sindirmeye çalışıyordu. 'Pişman' dedi kendi kendine. Hayal kırıklığı tüm vücuduna yayılırken bacakları onu daha fazla taşıyamadı ve arkasındaki koltuğa kendini bıraktı.

Dirseklerini dizlerine yaslayıp kafasını kolları arasına aldı. Bir anda yumruğunu masaya sertçe indirdi.

"Amına koyayım!"

Sigarasını alıp yaktı. Derin derin nefesler alırken hepsini içine çekerek zehirledi kendini. Bir anda tüm vücuduna yayılan boşluk ve hayal kırıklığı kalbine ve tüm vücuduna ağır gelince gözleri doldu.

'Seninle yaşadığım her şey için pişmanım.'

Aklına gelen cümleler kendini tutmasını zorlaştırırken şeffaf damlalar aşağı doğru kaymaya başladı. Sigarası bittikçe tekrar yaktı. Ta ki paketi bitene kadar. İçinde kalmadığını görünce boş paketi duvara fırlattı. Ve tekrar bağırdı.
"Amına koyayım!"

Çok ihtiyacı varmış gibi telefonu çalmaya başlayınca kim olduğuna bakmadan sinirle açtı.

"Ne var ne?!" Diye karşıladı.

"Bay Han, dün zaten izinliydiniz. Bugün gelmeniz gerekiyordu ancak 1 saattir göremedim sizi?"

Ukalaca tavırlarıyla konuşan adamı terslemek istese de bunu yapmaması gerektiği aklına geldi ve derin bir nefes alarak kendini sakinleştirdi.

"Evet kusura bakmayın. Biraz kötü hissediyordum kendimi, yataktan kalkamadım. Yarım saate orada olacağım."