Our Contrary Life

Chapter 32

Meero's POV

Umalis si Tomas dahil nakalimutan bumili ng grocery, pero mag 11:30 na ng gabi wala pa rin siya samantalang ang lapit lang ng bilihan, makalipas an ilang minuto may tumawag saakin at si Tomas iyon, sinagot ko naman

"Ahhh hello? Bakit hindi kapa umuuwi?" Tanong ko

[Ahhh! This is a nurse speaking! Are you a relative of the patient?] - Nurse

"What do you mean? What happened? Is It my brother?" Tanong ko

[Ahhhh! You might need to go here ma'am to check if it's your brother] - Nurse

"Ok! I'm coming!" Sabi ko sabay kinuha ko ang jacket at nag taxi nalang papunta sa pinaka malapit na hospital

Pag dating ko hinanap ko agad si Tomas sa nurses counter, tinanong ko kung nandito si Tomas, ang sabi niya nasa emergency room ito, kahit ang sabi niya pa ay pa-english, agad ako pumunta sa pinto ng ER at nag hintay na may lumabas, natataranta ako habang nasa harap ng pinto ng biglang lumabas ang doctor

"Doc? Is my brother ok?" Tanong ko

The one that had stabs? Named Tomas? - Doc

"Yes doc?" Tanong ko uli

We will do our best to save him, but he's in critical condition, he needs blood, but we have a supply, but you need to pay a big amount mam! - Doc

"How much is it? Just make my brother live" sabi ko

Base on the amount of blood needed - Doc

"Do i need to pay AUD for that? If i will then fine!" Tanong ko

Yes mam! - Doc

"Just save my brother, Please!" Sabi ko

Pumasok na sa loob ang Doctor, hindi naman ako mapakali kaya naisipan ko nalang na tawagan si mom kahit alam kong magagalit si Tomas pag tinawagan ko si Mom

"M-mom?" Sabi ko

Hindi sumasagot si mom kahit pang apat na beses kona de-nial

"Mom! Bat ayaw mo sagutin, Tomas is in danger right now!" Sabi ko sa aking sarili

Imee's POV

Nasa kwarto parin ako at hindi pinapalabas ni Tommy, na mimiss kona sila Meero pero hindi ko sila mahahanap, sa sobrang sakit ng katawan ko sa pambubugbog ni Tommy humiga nalang ako sa may lapag naka harap ako sa pinto at bigla itong bumukas napaka liwanag at nakita ko si Tomas na dahan dahang iniaabot ang kaniyang kamay habang nakangiti, hindi ko malakasan ang boses ko sa pag sabi ng pangalan niya kaya bumubulong nalang ako dulot ng sakit ng katawan at pagod.

"Tomas? Is that you? I missed you, i'm sorry! I'm Really sorry!" Bulong ko

Bigla nalang ako naluha at pumikit muna.

Tomas' POV

"Hello? Hello? Asan ako? Bakit ang liwanag dito?" Sabi ko

Tomas? - unknown

Rinig ko galing sa likod, nang lumingon ako may isang matanda at naka puti siyang barong, nang tignan kong mabuti mukha siyang pamilyar at nakikita ko sa mga litrato na minsang pinakita ni mom

Tomas? Masaya akong makita ka at makausap - unknown

"Hindi poba kayo si---" sabi ko

I'm your grandfather - Unknown

"My mom's father? Lolo Macoy?" Tanong ko

Ngumiti naman siya at sabi..

Kamukha mo ang mom mo! But kid you don't belong here yet, you're to kind and loving that someone still needs your love like your mom and your sister - Lolo Macoy