ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΓΙΑΣΕΜΙ

ΚΕΦ 14

Ήταν μια ατέλειωτη μέρα, μια μέρα αποτυχίας. Η Ισαβέλλα τοποθέτησε τα βιβλία στο ράφι και με την άκρη του ματιού της κοίταξε έξω από το παράθυρο τον προαύλιο χώρο. Η νύχτα έσβηνε τις τελευταίες πινελιές της Δύσης.

Ένιωθε την κούραση να βαραίνει τα μέλη της. Ήταν μία από εκείνες τις φορές που αισθανόταν, πως έπρεπε να παραμείνει στο Σπουδαστήριο της, στην κάμαρα της. Να ξαπλώσει στο κρεβάτι της και να μην κουνηθεί μέχρι να ξημερώσει.

Οι αιτήσεις της για να επεκτείνει την άδεια του Σπουδαστηρίου στη διπλανή πτέρυγα, για επιπλέον τμήματα μαθητών, είχαν απορριφθεί δύο φόρες.

Αυτή την φορά δεν ήταν επαρκής ο φωτισμός και ο αερισμός για τις καινούριες τάξεις από τα τεράστια, μικρά πλέον γι αυτούς, παράθυρα.

Την προηγούμενη φόρα δεν ενέκριναν τις κουζίνες, που λειτουργούσαν ήδη και είχαν εγκριθεί όταν ξεκίνησε όλο αυτό το εγχείρημα, πριν από έναν χρόνο.

Δεν την άφηναν να προχωρήσει, γιατί δεν ήταν άντρας, γιατί ήταν μόνη, γιατί δεν είχε κάποιον να εγγυηθεί. Ήταν σίγουρη πως ο Λίο Κελεαρ, για ακόμη μια φορά, είχε βάλει το χεράκι του. Την είχε απειλήσει πως θα το κλείσει. Της είχε πει πως ήταν απαράδεκτο η αριστοκρατία να εκπαιδεύει τα χαμίνια. Για ποιο λόγο άλλωστε εκτός από το να σηκώσουν αντιδραστικά το κεφάλι όταν μεγαλώσουν;

Ή το άλλο.

Πως της το είπε με προσποιητό συνωμοτικό ύφος ο επίτροπος Κρος; Έχουμε ήδη εγκρίνει παραπάνω από όσα επιτρέπεται να διαθέτει μια εργαζομένη νεαρή παιδαγωγός.

Γέλασε δυνατά, όσο τα μάτια της θόλωναν από τα πυκνά δάκρυα που τώρα μούσκευαν τα μάγουλα της.

- Θεέ μου δεν έχω τιμωρηθεί αρκετά; Μονολόγησε χαμηλόφωνα.

Αν και ελαφρύ το άγγιγμα της Πέγκυ στην πλάτη της, την τρόμαξε. Σκούπισε γρήγορα με την παλάμη της το πρόσωπο της.

- Θα τα καταφέρουμε μην στενοχωριέσαι. Θα ξαναπροσπαθήσεις.

- Δεν πρόκειται να το επιτρέψουν.

- Ζήτα από τον αδελφό σου να επέμβει, δε θα σου αρνηθεί.

- Έχει τις δικές του μάχες να δώσει, δεν θέλω να τον εμπλέξω και μετά να μην μπορεί να πραγματοποιήσει τα δικά του σχέδια. Τον έχουν και εκείνον στο στόχαστρο.