2.Bölüm

40 11 2
                                    

Özgür ile Helin asansördeyken birden bire asansör durur.
Helinin asansör fobisi vardı...
Onun aklında 2 soru tipi vardı
Teknik arızadan dolayı mı?
Bilerek mi?
Özgür hemen Heline sımsıkı sarılarak:
-Sakin ol sakin ol diye teselli etmeye çalışıyordu.
Özgür teselli etmeye çalışsada kendisi de korkmuştu yüzü bembeyazdı ve buda herşeyi belli ediyordu.
-Çok korkuyorum sanki ölecekmişim gibi
-Merak etme ben varım burada
-İyiki yanımdasın.
Özgür'ün kalbi çok hızlı bir şekilde atıyordu sanki yerinden çıkarmışcasına...
Ve sonunda! Asansör çalışmaya başladı.
Helin ve Özgür derin bir oh çektiler ve sonunda 5. kattaydılar. Helin Özgür'ün odasını bulmaya çalışırken bişey fark etti.
Helin'in ile Özgür'ün odası karşı karşıyadı...
Helin'in yüzünde bir leke vardı Özgür'ün dikkatini çekti onu silmeye çalıştı hafif bastırarak
Helin
-Özgür ne yapıyorsun?
-Yüzündeki lekeyi siliyorum bir şey mi oldu?
-Hayır benim için bir sorun yokta başkaları için olabilir.
-Ne demek istiyorsun?
Helin karşıyı gösterdi ve orada Akif hoca vardı. Akif hoca sinirli bir adamdı. Biraz yaşlılık siniri diyebilirim. Hoca yanlarına geldi ve
-Ne yapıyorsunuz burada gençler diye sordu hafif gülerek.
Helin ile Özgür utanmışlardı biraz ve Helin cevap verdi
-Hocam birşey yok gerçekten
-Anladım kızım peki bu arkadaş kim?
-Ben Özgür Balkan psikiyatristim odamı bilmiyordum Helin bana sadede yardımcı olmaya çalışıyordu.
-Tamam çocuklar birşey demedim zaten.
Arada 1-2 dakika sessizlik ve bakışmalar oldu.
-Neyse ben gidiyorum çocuklar kolay gelsin size dedi göz kırparak.
İkisi aynı anda
-Sizede hocam! Dediler
Hoca onların yanlarından uzaklaşırken
-Ahh! Şu gençler yok mu şu gençler hepsi de deli dolu
Akif hoca uzaklaştı...
Helin de Özgürün odasını gösterdi ve kendi odasına gitti
.
.
.
Hakan ile Serap bahçedeydi oturuyorlardı
-Hakan bu yeni gelen çocukta bir değişiklik yok mu?
-Baya bi değişiklik var çünkü Helin'i kendine aşık ettiğine göre çok değişik bir çocuk olsa gerek
-Aynen ya çok yakışıyorlar bence
-Bencede
-Onları birleştirmeye çalışsak mı?
Hakan,Serap'ın elinden tutarak
-Eğerki gerçekten seviyorlarsa birbirlerini birleşirler elbet sadece akışına bırakıcaz bu kadar. Belki de birbirlerine iyi gelmiyecekler bilemem. Sadece dediğim gibi akışına bırak.
-Tıpkı bizim gibi dedi yanağından öperek
-Evet bizim gibi
.
.
.
Özgür kendine kahve söylerken Helin'e de söylemişti. Asansör olayından sonra iyi gelir diye düşündü. Kahveler geldi. Özgür Helin'in odasına gidiyordu. Helin masanın üstünde kafasını masaya koyarak uyuyordu. Koyu kahverengi saçları biraz öne gelmişti kahvesini bıraktı Helin'in masasının üstüne. Ve onu izlemeye başladı. Öyle güzel yatıyordu ki hayran kalmamak elde değildi.
"Özgür kendine gel! O sadece senin arkadaşın!"
Diyordu beyninin içi ama o kalbinin sesini dinlemeyi tercih etmişti çoktan...

Kanlı Bekleyiş Where stories live. Discover now