Spider Web | PETER PARKER 🕷

hero sis

Iyi okumalar 💖

Gecenin ya da sabahın bir yarısında kapı sesiyle uyandım.Sabah diyorum ama gün çoktan doğmuş öğlen olmuştu bile.Gözlerimi zorlukla açmaya çalışırken çok sıcak ve rahat bir şeyin üstünde yatıyordum kafamı kaldırdığımda Peter'ın göğsünde yattığımı,onun da bir koluyla beni sarmaladığını gördüm.Bu kalp atışlarımın hızlanmasına sebep olurken  Grace'in sesini duymuştum.

"Tanrım bu evin hali ne?"

Kendi kendine söylenirken koltukta Peter ile kucak kucağa yatan beni görmemişti tabi.Panikle ne yapacağımı düşünürken o bu tarafa doğru geliyordu.Grace anlayışlı bir kadındı,ancak yine de beni böyle görmesi baştan aşağıya kızarmama neden olacaktı.Sonradan Grace'e Peter ile sevgili olmadığıma ikna etmem gerekecekti.Yapacak bir şey olmadığından kafamı Peter'ın göğsüne geri koydum ve uyuma taklidi yapmaya başladım.Kalp atışlarım hızlandığından hızlı hızlı nefes alıyordum ve biraz da kızardığıma emindim.Grace fark etmesin diye dua ederken o çoktan koltuğun önüne gelmiş bize kıkırdıyordu.

"Ah şu gençler..."

Gerçekten Grace muhafazakar bir insan olsaydı ne yapardım bilmiyorum.Grace sesinden anladığım kadarıyla birşeyler almış ve onları tezgaha bırakıp odasına gitmişti.Muhtemelen sonrasında duş alacaktı çünkü kadın 2 gündür evde yoktu.Şimdi sırada Peter'ın uyanmasını beklemek vardı.Gözlerim yarım açık Peter'ı izliyordum.Hafif açık ağzı,kumral saçları ve pürüzsüz teniyle mükemmel gözüküyordu.Bu sıcak bedeni ve ritmik bir şekilde nefes alıp verirken göğsünün kalkıp inmesi bana huzur veriyordu resmen.Her an tekrar uykuya dalabilirdim.Peter'ın yüzünün her santimini incelerken sanki izlendiğini hissetmiş gibi hafif kıpırdanmıştı.Beni onu izlerken görürse diye paniğe kapılıp hemen gözlerimi kapadım.Uyuma taklidime devam ederken Peter'ın tamamen uyandığını hissedebiliyordum.Sanki ilk başta nerede olduğunu bilemezmiş gibi etrafa bakındı ve sonra durdu.Beni görmüş olmalıydı.İnan ben de aynı tepkiyi verdim Peter.Onun da nefes alış verişleri ve kalp atışları hızlanırken gülümsememek için kendimi zor tutuyordum.İkimizin de aynı şeyleri hissetmesi çok hoştu.Belime koyduğu elini saçlarıma götürdü ve oynamaya başladı.Zaten saçlarımla oynanınca mayışan biriydim o yüzden şimdi uyanmam gerekiyordu yoksa tekrar uyurdum.Mükemmel oyunculuk yeteneklerimle yerimden biraz kıpırdandım ve yavaşca gözlerimi açtım.Tabi Peter bu arada elini hemen çekmişti.Gözlerimi ovalayarak doğruldum ve Peter'a gülümsedim.

"Günaydın."

"Günaydın."

İkimiz de durumun farkındaydık evet aynı koltukta kucak kucağa yatmıştık ve evet ikimiz de şuan utançtan geberiyorduk o yüzden sadece birbirimize gülümseyerek iletişim kuruyorduk.Başıma giren ani ağrıyla şakaklarımı tuttum.Bu yüzden bu kadar içmeyin yoksa sabaha baş ağrısından geberirsiniz.

"Başın mı ağrıyor?"

"Biraz.Hap atarım şimdi."

Peter sanki biraz imalı konuşuyordu.Sürekli suratıma bakıp bir şeyler anlamaya çalışıyordu sanki.

"Şey..dün olanları hatırlıyor musun?"

Ah tabi ya..dün olanlar.Az biraz hatırlıyordum ama hatırladıklarımın hepsi aşırı utanç vericiydi.Çocuğun önünde içip içip kusmuştum resmen.

"Biraz hatırlıyorum.Sana da zahmet çıkardım üzgünüm."

Sanki istediği tepkiyi alamadığı için üzülmüştü? Dün gece ne olmuş olabilirdi ki?

"Yok sıkıntı değil çok eğlenceli bir geceydi.4 bebekle uğraşmak zorunda kalsam da."

Dedikten sonra kıkırdamıştı ben de onunla beraber gülerken aklıma yaptığım bayılma taklidi geldi ve daha da çok gülmeye başladım.