both good and bad day

232 21 12
                                    


Peter'ın anlatımından;

Valeria ile yollarımız ayrıldıktan sonra hemen eve gitmiş,mahalleyi gezmeye karar vermiştim.May'in ne olduğunu anlamdıramadığım yemeğini yemeyi reddettikten sonra odama gitmiş ve kostümümü giyip yangın merdiveninden atlamıştım.Spiderman olmak güzeldi.Canım sıkıldığı zaman kostümümü giyiyor,binaların üstlerinde geziniyor,havada süzülüyordum.Ağlarımı atarak mahalleyi gezmeye başladım.Okulumuzun önünde ne var ne yok diye baktım,geçen bankada çıkan arbededen dolayı oraya da bir göz attım.Bir bisiklet hırsızını yakaladım.İçinden daha fazlasını yapmak geliyordu ancak Bay Stark daha hazır olmadığımı söyleyip duruyordu.Bunları düşünürken karnımın guruldaması düşüncelerimi böldü.Okuldan geldiğimden beri bir şey yememiştim.Queen'sin en iyi sandwich yapan yerine gitmeye karar verdim.Delmar's.

Ağlarımı o tarafa doğru attım ve havada süzülerek dükkanın önüne vardım.

"Her zaman aldığımdan,çok bastırılmış olsun lütfen."

Siparişimi verip beklemeye başladım.Sonunda mükemmel sandwich ellerimdeydi.Onu afiyetle yedikten sonra biraz daha gezinmeye karar verdim.Belki Valeria'ya uğrayabilirdim? Sonuçta Spiderman ile de iyi anlaşıyordu.En son beni biraz terslese de.Valeria'nın evine doğru ağlarımı attım.Zaten çok uzak değildi.Bu koku da ne? Birileri barbekü partisi mi yapıyordu yoksa... Yangın?! Yangın çıkmış olabilir miydi?

Daha da hızlandım ve Valeria'nın evlerinin önüne vardım.Haklıydım.Hislerim beni asla yanıltmazdı.Bir anda aşırı panik olmuştum bu yüzden elim ayağıma dolaşmış,ne yapacağımı bilememiştim.Yangın Valeria'nın odasında çıkmıştı,kapalı olan penceresinden dumanlar sızıyordu.Aman Tanrım ne yapmam gerek?! İçimdeki endişe daha da artarken yukarıya Val'ın odasının camına tırnmandım.Dumandan hiçbirşey gözükmüyordu.Valeria'nın içeride olmaması için bildiğim tüm duaları ederken camı kırmaya çalışıyordum.Sonunda cam kırıldığında içeriye seslendim.

"VALERİA,İÇERİDE MİSİN?!"

Ses yoktu.Kalbim korkuyla hızlanırken soğuk soğuk terlemeye başlamıştım.Kalbime sanki bıçak saplanmıştı.Ya ona bir şey olduysa?

Hemen içeriye alevlerin arasına girdim ve etrafa bakındım.Bay Stark sağolsun kostümüm ateşten etkilenmiyordu fakat duman yavaş yavaş maskeme doluyordu.Ama buna dayanabilirdim tabi ki.

Dumandan bir şey görmek zordu ama sonra onu gördüm.Valeria'yı.Kapının önünde,yerde oracıkta yatıyordu.Hemen yanına koştum.Kalp atışlarım ne kadar hızlı atabiliyor ise öyle atıyordu.Karnıma sancılar giriyordu.Tanrım lütfen ona birşey olmuş olmasın.Kafasını dizlerime koydum ve yanaklarına hafifçe dokunup uyandırmaya çalıştım.Yüzünde mimik yoktu.Saçı başı dağılmış,dumandan külden bembeyaz kalmıştı.Yüzü ise saçlarının aksine siyah siyah lekelenmişti.Kızın tepki vermemesinin üzerine panikle vücudunu sarsmaya başladım.

"V-valeria! Beni duyuyor musun?! Lütfen cevap ver!"

Bağırmaya başladım ama hâla tepki yoktu.Onu hemen kucağıma aldım ve girdiğim camdan dışarı atladım.Valeria'yı yere,çimlere sanki kırılacak değerli bir vazoymuş gibi dikkatle bıraktım.Yüzünü avuçlarımın içine aldım ve yanaklarına hafifçe tokat attım.

"Valeria gözlerini aç! Beni duyabiliyor musun?!"

Kızdan yine ses çıkmayınca nabzını kontrol etmeye karar verdim.Boynuna parmaklarımı koyduğumda durdum ve hissettim.Yaşıyordu..Ama bu hâla baygın olduğu gerçeğini değiştirmezdi.Karnıma hâla sancılar girerken Valeria'yı orada bıraktım ve içeride başka birisi var mı diye kontrol etmeye gittim.Tekrar kırık camdan içeri girdim ve üst kattaki odalara göz gezdirdim.Kimse yoktu.Alt kata indim ve seslendim.

Spider Web | PETER PARKER 🕷Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin