wang yibo ျခံထဲကိုထြက္လာလိုက္သည္။ ျခံကက်ယ္တာမို့္ လမ္းတစ္ပတ္ေလာက္ပတ္ေလ်ွာက္လို့ရေလသည္။ ပါးရဲ့ဥယ်ာဥ္ေလးကို သတိရမိသည္။ အရင္ကဆို ခုခ်ိန္မွာ သူက ပါးရဲ့ျခံထဲမွာ သန့္ရွင္းေရး, ေရေလာင္း,ေပါင္းသင္ လုပ္ေနက်ပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန့လံုးမြန္းျကပ္ခဲ့ရသမ်ွ ထိုဥယ်ာဥ္ေလးကိုရွင္းလိုက္ရခ်ိန္တြင္ ေျပေပ်ာက္သြားတတ္ပါသည္။
ခုေတာ့ ဒီျခံကက်ယ္လြန္းတာေတာင္ ဥယ်ာဥ္နဲ့တူတာတစ္ခုမွမရွိေပ။ ညေနက ဟယ္ေမာ့ခ်န္ဆီကရထားတဲ့ စီးကရက္တစ္ဗူးကို ထုတ္ေသာက္လိုက္ပါ၏။ မေသာက္ရတာအရမ္းျကာေနတာမုိ့ ေသာက္ရတာအရသာရွိလြန္းလွသည္။
Zhan geရဲ့အခန္းက မီးမွိန္မွိန္ေလးလင္းေနပါ၏။ zhan geအလုပ္ေတြမျပီးေသးဘူးထင္ပါသည္။ ဘာကိစၥေတြပဲ ျဖစ္ေနပါေစ...zhan geကသူ့အနားမွာ ရွိေနတာမလို့ စိတ္ေအးသက္သာ ရွိရသည္။ zhan geဘာလို့သူ့ကိုကယ္ခဲ့တာပါလိမ့္။ zhan geသူ့ကို အမ်ားျကီးခံစားေစခ်င္တာမ်ားလား။ zhan geရဲ့ေသြးသား...။ zhan geရဲ့ေသြးသားအထိပါသူ့ကိုေစာင့္ျကည့္ေစခ်င္တာမ်ားလား။
Zhan geရဲ့အခန္းမီးပိတ္သြားေလသည္။ ျပီးေတာ့ သိပ္မျကာခင္မွာ ျခံထဲကိုထြက္လာတဲ့ zhan geကိုသူေတြ့လိုက္ရပါ၏။ ထုိင္စရာ ဒန္းေလးတစ္ခုသာရွိတာမို့ zhan geကသူထိုင္ေနတဲ့ေနရာဆီသာ တန္းလာေနပါေတာ့သည္။
သူ႔ရင္ခုန္သံကို သူကိုယ္တိုင္ျပန္ျကားေနရသည္။ zhan geရဲ့မ်က္ခံုးေတြ, zhan geရဲ့မ်က္လံူးေတြ,zhan geရဲ့နွာတံ, zhan geရဲ့နွုတ္ခမ္းပါးပါးေလးနဲ့မွဲ့ေလးအထိ အရာအားလံုးကသူ့ကို ဦးညြတ္ေစပါသည္။
" ထိုင္လို့ရမလား "
Zhan geကသူ့ကိုေမးလာသည္မို့ သူေနရာဖယ္ေပးလိုက္ပါသည္။
" ဘယ္သြားမွာလဲ "
" က်ြန္ေတာ္ ..."
မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီျဖစ္တဲ့ သူကအေနခက္စြာ အေဝးျကီးကိုလဲမသြားနိုင္ပါ။ zhan geကသူ့ကိုေမာ့ျကည့္ရင္း သူ့ေဘးက ေနရာလြတ္ကိုပုတ္ျပေလသည္။သူထိုင္ရမွာလား..? Zhan geေဘးမွာထိုင္ရင္ ရူးသြားေလာက္မွာပဲ။ zhan geသူ့ကို ရင္းရင္းနွီးနွီးမဆက္ဆံခဲ့တာဘယ္ေလာက္ျကာျပီလဲ။
"ထိုင္ေလ"
" က်ြန္ေတာ္ ထိုင္လို့ရလား"
Zhan geကသူ့ကိုခပ္စူးစူးေမာ့ျကည့္လာတာမို့zhan ge ေဘးမွာထိုင္မိသည္။ zhan geဆီက ထင္ရွဴးပင္နံ႔ေလးရေနသည္။ ထိုအနံ့ေလးကတစ္နည္းအားျဖင့္ သူ့ကိုစိတ္လံုျခံဳေစပါ၏။
YOU ARE READING
Forlorn (Zaw+uni)
Fanfictionက်ြန္ေတာ္ေတြးျကည့္တယ္.... ဘယ္လိုပဲေတြးေတြး က်ြန္ေတာ္က အဲ့လိုထိုက္တန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို့ပဲထင္ပါတယ္။ အစစ္အမွန္ေတြမရွိတာမ်ိဳး ဒီတိုင္း က်ြန္ေတာ္ဆိုတာကပဲ မလိုအပ္တဲ့ျဖစ္တည္မွုမ်ိဳး wang yibo
