Doctor လင္း တစ္ေယာက္ laptopကိုပိတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အာရုဏ္တတ္ေနျပီျဖစ္ေလသည္။ အိမ္ေအာက္က မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ကိုလာေတာ့ တကုပ္ကုပ္နဲ့မနက္စာျပင္ေနတဲ့ ဟယ္ေမာ့ခ်န္ကိုေတြ့လိုက္ရေလသည္။ ဟယ္ေမာ့ခ်န္ရဲ့က်ယ္ဝန္းတဲ့ေက်ာျပင္က ဂ်ံဳေတြကိုနယ္ေနတာေျကာင့္ လွုပ္ေနေလ၏။ သြယ္လ်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို ေသသပ္က်ြမ္းက်င္စြာ လီွးခ်ြတ္လို့ေနေလသည္။မနက္ခင္းတုိင္းမွာ မပ်က္မကြက္ မနက္စာထခ်က္တတ္တာက ဟယ္ေမာ့ခ်န္ရဲ့ အေလ့အက်င့္လိုမ်ိဳးေတာင္ထင္ရေလသည္။
"အိပ္မက္က စားဖိုမွဴးျဖစ္ဖို့လား"
အနည္းငယ္လန့္သြားေပမယ့္ အဲ့ဒါက မသိမသာ သာျဖစ္ျပီး ဟယ္ေမာ့ခ်န္ကလွည့္ျကည့္လာေလ၏။ ျပီးေတာ့ သူ့ကိုျပံဳးျပေလသည္။ ထိုအျပံဳးက အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္နဲ့ေတာ္ေတာ္ေလးတူလွပါသည္။
"မဟုတ္ဘူး အိပ္မက္က မိသားစုေလးတစ္ခုရွိဖို့"
ဟယ္ေမာ့ခ်န္ကေအးေအးေလးသာျပန္ေျပာေလသည္။
"ဒါေပမယ့္ က်ြန္ေတာ္ကအျမဲေျပးလြားေနရေတာ့ ေခြးေလးတစ္ေကာင္ေတာင္မေမြးျဖစ္ဘူး"
Doctorလင္းက ဂ်ံဳေတြကိုျကည့္ရင္း အပ်င္းေျကာဆန့္လိုက္ေလသည္။
"မနက္စာ ရရင္ က်ြန္ေတာ့္ကိုေခၚလိုက္ပါ က်ြန္ေတာ္ ဧည့္ခန္းမွာစာတမ္းဖတ္ေနမယ္"
"သိပါျပီ"
...
...
...
Wang yibo ကခပ္ေစာေစာေလးထျပီး အျပင္ထြက္ဖို့ျပင္ေနေလသည္။ doctorလင္းက ကုထံုးကို ၂လနားေပးထားတာမို့ သူအျပင္ကိုသြားဖို့က အခက္ခဲျဖစ္မေနေပ။
"ဟိုေကာင္ေလး ေခါက္ဆြဲစားသြား"
"က်ြန္ေတာ္ မဆာဘူး"
"မဆာလို့မရဘူး မဆာလဲစား ဆာလဲစား"
ိဟယ္ေမာ့ခ်န္ရဲ့ အမွန္တကယ္ေလးနက္ေနတဲ့ မ်က္နွာအမူအရာေျကာင့္ wang yiboကုပ္ကုပ္ကေလး စားပြဲမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေလသည္။
အမဲသားေခါက္ဆြဲမွာ ျကက္သြန္ျမိတ္ေပါေပါနဲ့ ပူေနြးေနျပီး စားလို့အသင့္ေတာ္ဆံုးအေနအထားျဖစ္ေနေလသည္။ မုန္လာဥနီနဲ့အာလူးအစာသြပ္ထားတဲ့ ေရြွညိဳေရာင္ သမ္းေနတာမို့ စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေနေလသည္။wang yibo တူကိုေကာက္ကိုင္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစစားေတာ့ေလသည္။
YOU ARE READING
Forlorn (Zaw+uni)
Fanfictionက်ြန္ေတာ္ေတြးျကည့္တယ္.... ဘယ္လိုပဲေတြးေတြး က်ြန္ေတာ္က အဲ့လိုထိုက္တန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို့ပဲထင္ပါတယ္။ အစစ္အမွန္ေတြမရွိတာမ်ိဳး ဒီတိုင္း က်ြန္ေတာ္ဆိုတာကပဲ မလိုအပ္တဲ့ျဖစ္တည္မွုမ်ိဳး wang yibo
