Gjithçka per ty

40

Klaudia dhe Bledi po qendronin te  ulur tek stolat e korridorit
- nga ishe shpirt - tha Klaudia duke ju afruar

- isha jashte- tha ai duke e puthur leht ne buze
- a ke qar - e pyeti Bledi I habitur
- ku eshte Klea - pyeti Rafaeli duke nderuar teme

- erdhi dhe e mori infermierja per disa analiza dhe na tha qe do te vonohej
- bir coje Klaudian ne shtepi dhe shko edhe ti qe te pushoni se une do te qendroj ketu- tha Rafaeli

- do qendroj edhe une me ty-  kembenguli Klaudia
- shpirt shko pusho dhe na prit sepse sapo te mbaroj analizat Klea do te vijm edhe ne - I tha ai duke e perqafuar

- ne rregull po shkoj dhe bej dicka edhe per te ngren- tha ajo duke e puthur
- faleminderit- tha duke I buzeqeshur ai

- bir per gjithcka vetem me telefono dhe per dhjete minuta jam ketu- tha Beldi duke I prekur shpatullen
- e di bir e di- tha Rafaeli duke buzeqeshur

Kur ata te dy u larguan ai shkoi te recepsioni
- me falni ku eshte dhoma e kimioterapis - pyeti me gjysem zeri
Ajo ngriti koken dhe e pa
- kam motren dhe dua te jem pran saj - tha serish ai dhe ateher ajo vazhdoi ti tregonte nga duhej te shkonte

Ishte ulur ne kolltuk dhe me syt e mbyllur po qendronte dhe po merte kuren e saj
E ndjeu se dera u hap por mendoi se ishte infermierja dhe nuk I hapi syt sepse ndihej shume lodhur

Per nje moment ndjeu qe dikush e puthi ne koke dhe menjehere hapi syt dhe aty pa Rafaelin me syt me lot
Dhe ne ate moment edhe ajo filloi te qante

- Raf - tha me gjysem zeri
- qetesohu do te flasim ne shtepi - tha ai duke u afruar pran saj
Ajo e mbështeti koken tek  ai dhe pavarsisht dhimbjes qe po ndjente ne ate moment ajo  buzeqeshi

Kishin hypur ne makine dhe asnjeri nuk po fliste
Klea kishte mbeshtetur koken tek xhami dhe e kishte zene gjumi ndersa Rafaeli here here kthehej dhe e shikonte me syt me lot

Zbriti nga makina dhe shkoi tek ajo dhe e mori ne krahe
- eci vet - tha Klea pergjumesh
- s'ka gje fli se te coj une - tha ai duke i buzeqeshur

Klaudia hapi deren sepse i kishte pare nga dritarja
Dhe te dy u nisen drejt dhomes se saj
Rafaeli e shtriu ne krevat e ndersa Klaudia e mbuloi dhe ngadal dolen nga dhoma

- akoma nuk eshte mire- tha ajo kur dolen ne sallon
Rafaeli qe deri ne ate moment kishte qendruar i fort perpara Kleas ne ate moment u thye

U ul ne divan dhe vendosi koken mes duarve
- motra ime po vdes- tha dhe filloi te qante
- Cfare po thua Raf- tha Klaudia duke u ulur ne gjunje perball tij

- ajo po vdes dhe une nuk isha pran saj - tha ai duke ngritur koken
Klaudia kishte ngelur e habitur nga ato qe Rafaeli vazhdoi ti tregonte

- tani po e kuptoj perse sillej ashtu- tha ajo duke u ulur pran tij
- me vjen keq qe po kaloni dicka te till per fajin tim - u degjua zeri I Kleas

- ndihesh mire - tha Rafaeli duke u ngritur menjehere ne kembe
- qetesohu jam mire - tha Klea dhe shkoi te ulej ne kolltuk

- perse nuk na tregove me pare - tha Rafaeli me syt me lot
- se nuk doja qe ju te vuanit sic po vuani tani  - tha ajo

- ne jemi betuar se gjithmon do jemi pran njeri- tjetrit- tha Rafaeli duke shkuar pran saj dhe u ul ne gjujn
- e di por nuk doja qe ju te jetonit me frike se mos do te me ndodhte dicka ne cdo moment - tha Klea

- edhe nga Enea u largove per kete gje- pyeti Klaudia
- nuk doja qe ai te shikonte dhimbjen dhe vuajtjen qe do kaloja nuk doja qe ai te vuante - fliste Klea me gjysem zeri