42

702 41 50
                                    

Flashback

Ate dite po qendronte ne shtepi kur Enea e telefonoi
- urdhero bir- u pergjigj ai dhe Klea menjehere u kthye duke e pare
- ne rregull - tha dhe mbylli telefonin

- me duhet te dal deshiron te te sjell ndonje gje - tha Rafaeli
- Jo asgje - tha Klea
Kur ai u afrua ta puthte ajo e kapi nga krahu
- ishte ai apo jo- pyeti me gjysem zeri

- po deshironte te me takonte per te me then dicka - tha Rafaeli
- mos  ka zbuluar ndonje gje- pyeti serish
- Jo nese do e dinte ai do kishte vrapuar per tek ti - tha duke qeshur trishtueshem

Kur Rafaeli u largua ajo vetem mendonte se cfare kishte per ti then Enea dhe mezi priste qe ai te kthehej dhe ta zbulonte ate gje

- si je bir - tha kur u afru pran tavolines ku Enea ishte ulur
- mire bir - tha ai duke i buzeqeshur
- s ka ardhe akoma ai - tha Rafaeli
- ehh si gjithmon - tha Enea duke qeshur

- po shyqyr mor burr nje ore per dhjete minuta rruge - tha Enea
- isha I zen ore lerini llafet tani- tha duke qeshur ai

- ke do rrahim - tha serish Bledi duke ferkuar duart
- ca thu o pall - tha Rafaeli duke qeshur
- po pra mos ke pir naj gje - tha edhe Enea

- Jo ore po meqe na thirre e na the te vinim shpejt thash je zen me ndonje - tha Bledi
- aha prandaj edhe kaq shpejt ti pas nje ore - tha Enea dhe filluan te qeshnin
- legena - tha Bledi duke qeshur gjithashtu

Kishin kaluar disa minuta dhe Enea nuk po fliste
Kuptohej se ishte ne siklet dhe se donte te thoshte dicka

- ore fol pra se po na ben merak - tha Bledi dhe Rafaeli vetem po e shikonte
- neser do iki - tha me ne fund ai

- si do ikesh? Ku do ikesh? - tha serish Bledi ndersa Rafaeli nuk foli
- atje ku e kam vendin dhe ndoshta nga ku nuk duhet te kisha ikur kurr - tha Enea me gjysem zeri

- ore je ne terezi ti si do ikesh po Klea - tha Bledi
Dhe ndersa Enea shpjegonte se perse po ikte dhe Bledi e kundershtonte duke I then se ai duhej te qendronte dhe te mos largohej aq shpejt

- mjaft tani bir - foli me ne fund Rafaeli
- por bir- tha Bledi dhe dukej  sikur do te thoshte dicka me shume sec duhej

- nuk ka por nese ti e ke vendosur qe te ikesh dhe te vazhdosh jeten serish atje eshte e drejta jote dhe te uroj sa me shume fat - tha Rafaeli serioz

- nuk mund te qendroj ketu dhe sa here te kemi nje feste odlse te mblidhemi te gjithe bashke te takohem me ate sepse I kemi miqte e perbashket- filloi te fliste Enea

- dua te iki dhe te harroj dua qe plaget ne zemer ti sheroj ngadal se nese qendroj dhe e shoh cdo dite nuk mund te bej asgje per ta sheruar zemren - tha Enea
- eshte jeta jote dhe ti vendos bir - tha Rafaeli duke I buzeqeshur

- do me jepni leje te iki se kam disa pune  - tha serish ai
- ne rregull bir - tha Enea
- takohemi neser qe te te përcjellim ne aeroport- tha ai duke qeshur dhe per ti treguar Eneas se ai nuk ishte I zemëruar me zgjedhjen e tij

Rafaelin e vriste vuajtja qe
Klea do te kalonte nga ajo gje dhe nuk dinte se si duhej t'ja thoshte ate gje motres se tij

- shpresoj te mos pendohesh me von - I tha Bledi serioz
- perse duhet te pendohem pa me thuaj- tha Enea

- ca te bej se jam betuar - tha ai me gjysem zeri por Enea nuk e degjoi
- nejse takohemi neser- tha Bledi duke e pershendetur

Sapo Rafaeli hapi deren Klea u ngrit menjeher sepse ishte shtrir ne divan
- ri mos u co - tha ai duke shkuar pran saj dhe e puthi ne koke
- kjo eshte per ty - tha duke I dhen nje qese me cokollata dhe Klea buzeqeshi si nje femije I lumtur

- perse te kishte thirrur Enea - I tha Klaudia duke shkuar pran tyre
- per nje muhabet po ti se je ndjer- pyeti Klean per te nderuar muhabet

- hajt mo si gjithmon - tha ajo duke I buzeqeshur leht  dhe duke hapur nje cokollat
- mos nderro teme na thuaj perse te thirri - tha serish Klaudia

- per te na treguar se ka vendosur qe te kthehet ne Londer - tha si me gjysem zeri dhe syt I mbante tek Klea

Ne ate moment syt ju mbushen me lot dhe trupi filloi ti dridhej
Cokollata qe po hapte I ra nga dora
Nuk mund ta imagjinote qe nuk do ta shikonte me djalin qe dashuronte

- kur do iki - tha ajo me zerin qe I dridhej
- neser do ta cojm ne ne  aeroport- tha ai
- mund te vij edhe une qe ta takoj - tha Klaudia
- ne rregull- tha Rafaeli me gjysem zeri

Ate nate nuk e zuri gjume jo nga dhimbjet qe kishte ne trup por nga dhimbja qe kishte ne zemer
Mengjesi erdhi dhe ajo u ngrit qe te lante syt sepse kishte qendruar gjithe naten zgjuar

- po ikni - tha kur pa ata te dy duke veshur këpucët
- nuk donim te te zgjonim- tha Rafaeli
- nuk ka gje - tha ajo duke u ulur ne divan

Kur ata te dy mbyllen deren ajo filloi te qante me denese dhe me ate te qare po nxirte gjithe dhimbjen qe ndjente ne zemer

Pas dhjete minutash ra zilja
Fshiu syt dhe shkoi ta hapte
- cfare keni harruar- tha duke hapur deren dhe u cudit kur pa Violen aty

- eja - tha ajo me gjysem zeri
- Jo eja ti se per ty kam ardhur - tha Viola duke qeshur
- perse per mua - tha ajo duke e par e habitur

- Bledi me tha qe duhej te shkonim diku - tha ajo dhe Klea qeshi
- eja ikim - tha duke dal nga shtepia
Rafaeli dhe te tjeret sapo ishin nisur drejt aeroportit

Sapo kishin arritur ne aeroport
- je I sigurt - e pyeti Klaudia para se te zbrisnin nga makina
- po eshte me mire keshtu - tha ai duke buzeqeshur

Nderkohe Viola kishte ndaluar makinen e Bledit diku larg qe ata te mos e shikonin
Klea kishte humbur duke e pare ate teksa po pershendetej me te tjeret

Syt i kshte  te mbushur me lot dhe po e shikonte ate me shume vemendje
- mos ik - thoshte me gjysem zeri duke ju lutur

E ndersa Viola po e shikonte dhe po I vinte keq se si mikja e saj po vuante aq shume dhe ajo nuk mund te bente asgje per ta ndihmuar

- shko dhe ndaloje- I tha ajo pas  disa minutash
- nuk mundem - tha Klea dhe lotet filluan te dilnin nga syt

Ne ate moment zemra e saj ishte e coptuar
I kishte harruar dhimbjet qe ndjente ne trup por vetem dhimbjet e zemres po ndjente

Enea u pershendet me te gjithe dhe hyri brenda ne aeroport
- mos e ler te ik nese nuk jeton dot pa te - I tha Viola serish dhe ajo vetem e pa

Hapi deren e makinës dhe u nis te shkonte drejt tyre
- Klea - tha Rafaeli I habitur kur e pa
- po pra Klea - tha duke qeshur Bledi

- nuk dua qe ai te iki- tha ajo kur u afrua pran tyre
- epo eja te shkojm ta ndalojmë- than ata dhe te gjithe hyn brenda

Ashtu sikur ishte me rroba shtepie dhe me kapucin ne koke shkoi te ndalonte dashurin e saj qe te largohej

I hapen syt qe te shikonin per Enean por ai nuk dukej askund
-po iken - tha Bledi kur pa avionin qe filloi te ecte neper piste

Te gjithe shkuan pran xhamit duke e pare dhe benin me dore me shpresen se ai mund ti shikonte
- mos u lodhni kot ai tashme iku- tha Klea dhe ne ate moment humbi ndjenjat

Ishte lodhur shumë si fizikisht edhe emocionalisht dhe per kete arsyeje kishte humbur ndjenjat
Rafaeli e mori ne krahe dhe u nisen per ne shtepi

Ndersa Enea kishte mbeshtetur koken tek sendilja e tij
- nuk me kishe dashur kurr se përndryshe sot do te kishe ardhur per te me ndaluar - tha me gjysem zeri

- lamtumirë per gjithmon e vetmja e zemeres time - tha duke mbyllur syt dhe lotet I  rrodhën  ne faqe
Sa me shume avioni largohej me shume shtohej boshlleku ne zemren e tij

Kur hapi syt pa qe ata ishin pran saj
- ai iku - tha duke qare
- nese ti do ai neser kthehet - tha Bledi I sigurt
- Jo ndoshta keshtu ishte shkruar dhe kjo eshte me e mira qe te mos shihemi me kurr- tha duke fshire lotet e saj

End flashback ......

Epo shihemi serish me vone 😉

Gjithçka per tyWhere stories live. Discover now