9. Bölüm🌚

171 18 1
                                    

Sabah uyandığımda yoğun bir baş ağrısıyla uyanıyorum. Kaşlarımı çatarak pencereden yansıyan güneş ışığına bakıyordum. Hızla yataktan kalktım ve üzerimi giydim. Saat 6'ydı. Yemek yiyecek halim bile olmadığı için yurttan çıktım ve okula geldim. Sınıfta kimse yoktu. Aras'ın yanına oturmak istemiyordum. Ne yapacağımı düşünürken birisi omzuma dokundu. "Selam." geniş bir şekilde gülümsüyordu. "Selam?" dedim soru sorar bir şekilde. "Ben Murat. Bu okulda yeniyim." gülümsedim. "Ben Efe. Ben de 2 gün önce geldim." gülümsedi. "Anladım. Tek mi oturuyorsun?" düşündüm. "Evet, aslında hayır. Yani... Başka bir yer arıyorum şu an." gülümsedi. "Güzel! Benimle otursana?" düşündüm. "Olur." dedim ve onunla bir sıraya oturduk. Cam kenarında bir sıraya oturmuştuk. Aras ise kapı tarafında arka sırada oturuyordu. Ondan uzak durmak istiyordum. Daha az canım yansın istiyorum...

Aradan yarım saat geçti, Murat ile kaynaştım. Samimi bir insandı. Espri anlayışı güzeldi. Bir süreliğine her şeyi unutmama yardımcı olmuştu. "Çok güzel bir gülümsemen var. Ve gamzelerin... çok güzel." dedi Murat. Yüzüm yanmaya başladı. "T-teşekkür ederim. Bunu hep duyuyorum." gülümsedi. Kapı açıldı ve içeriye Aras girdi. Önce bana, sonra Murat'a ve daha sonra önceki oturduğumuz yere baktı. Ben derin bir nefes alıp Murat'a döndüm. "Eee Murat? Neler yapmaktan hoşlanırsın?" Murat derin bir nefes aldı ve gülümseyerek bana baktı. "Basketbol oynamayı severim ve gitar çalmayı da. Ama yeni bir hobi daha buldum." kaşlarımı merakla yukarıya kaldırdım. "Neymiş?" diye sordum. Gülümseyerek bana baktı. "Seninle ilgilenmek de güzel olacak." dedi. Yüzüm yanıyordu. Nedensizce heyecanlanmıştım. "Teşekkür ederim." dedim ve güldüm. O sıra da Aras'ın bize sinirli bir şekilde baktığını gördüm. Niye böyle bakıyordu? Kıskandı mı? Bu daha az bile, kuduracaksın Aras Bey.

Kalbe Dokunmak (BxB)Место, где живут истории. Откройте их для себя