Kalbe Dokunmak (BxB)

30. Bölüm🌚

Efe'nin anlatımıyla

*Medya, Efe'nin mırıldandığı şarkı.

Ellerimle yavaşça Kerem'in göğsünden ittirdim. "Yapma..." yüzümü okşadı. "Neden? Bunu sen de istemiyor musun?" diye fısıldadı. "Hayır..." geri çekildi. "Aras gelmeyecek ha?" gözlerimi kaçırdım. Bana Aras'ı kötüleyecekti. Eğer gözlerine bakarsam inanacaktım. Çünkü umudum kırılıyordu. "Gelecek..." güldü. "Hani nerede? 1 hafta oldu." haklıydı. 1 hafta olmuştu. Ama ben yine de ona inanmak istemiyordum. "Bundan sonra sen benimsin. Evcil hayvanım olacaksın. Beni eğlendireceksin. Seni istediğim zaman sevip, istediğim zaman döveceğim." gözlerimi kapattım ve boğazımdaki düğümün geçmesini bekledim. "Neyse ben bir sigara içeceğim. Görüşürüz Efe." Kerem gittiğinde gözümden bir damla yaş düştü. Nerdesin Aras? Ne yapıyorsun? Kafayı yemek üzereydim. Geçen haftalarda öğrendiğim şarkıyı mırıldanmaya başladım.

"N'apıyosun şu an mesela?
Kim var yanında?
Ben ölüyorum galiba,
Canım yandıkça..."

Bu şarkıyı seviyordum. Şarkı söylemek beni biraz olsun rahatlatıyordu. Kalbim ağrımaya başlamıştı. Üşüyordum. Sinirlerim çok bozuktu. Bağırmaya başladım. Birkaç kez bağırdıktan sonra yorulduğumu hissettim. Gözlerimi kapattım. Gözümden düşen damlaları umursamadım ve gözlerimi kapattım. Anında uykuya daldım.

***

Uyandığımda gözlerim hâlâ kapalıydı. Bir sesler geliyordu. Gözlerimi açmayıp dinlemeye başladım. "Alo Aras," Aras'ın adını duyunca kalbim hızlandı. Kerem, Aras'ı mı aramıştı? Susup dinlemeye devam ettim. Henüz Kerem konuşmadı. Sanırım Aras bağırıyor olmalıydı. "Sakin ol şampiyon. Merak etme Efe benimle." biraz durdu. "Aslında son konuşmanızı yapın diyecektim ama Efe uyuyor." hızla gözlerimi açtım. "Artık uyumuyor." bana bakarak kafasını salladı. "Telefonu Efe'ye vereceğim. Bu iyiliğimi unutma Aras."
Kerem elinde telefonuyla yanıma geldi. Telefonu elime aldım. "2 dakikanız var." telefonu kulağıma götürdüm. İkimizden de ses çıkmıyordu. Konuşamıyorduk. Ben çok kırgın, o da çok pişmandı. Derin bir nefes aldım. "A-Aras..." gözümden bir damla yaş düştü. Aras'ın titrek nefesini duydum. "E-Efe... Ben özür dilerim güzelim. Az kaldı seni bulacağım. Tamam mı? Geleceğim ben." gözümden bir damla yaş daha düştü ve buruk bir şekilde gülümsedim. "Gelme... artık gelme." ardı arkası kesilmeyen gözyaşlarım anlatıyordu nasıl bir halde olduğumu. "Neden öyle diyorsun güzelim? Bulacağım seni evimize gideceğiz." göremeyeceğini bile bile kafamı olumsuz anlamda salladım. "Artık çok geç Aras. Ben ölüyorum galiba. Öleceğim." Aras sesli bir şekilde küfür savurdu ve ağzından bir hıçkırık çıktı. "Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim! Hepsi benim suçum. Allah benim belamı versin! Bulacağım sizi. Lütfen dayan." Kerem'in sesi duyuldu. "2 dakika doldu." dedi ve elimdeki telefonu aldı. "Görüşürüz Aras'cım." dedi ve kapatmadan ekledi. "Belki..." telefonu kapattı ve masadaki tepsiyi alıp yanıma geldi. "Al, bir şeyler ye. Aç aç ölme." gözümden yaş akmıyordu artık. Bu vazgeçişliğin ezgisiydi. Ağır ağır hareketlerle yemeğimi yedim. Bittiğinde Kerem'e baktım. Kitap okuyordu. Tepsiyi üzerimden ittirdiğimde bana baktı. "Bitirmemişsin?" kafamı salladım. "Doydum." gülümsedi. "Çok yanlış kişiye aşık olmuşsun Efe. Sana bir sürü hasar verecek birisine aşık olmuşsun. Şu an mesela. Şu an öleceksin." gözlerimi kapattım. Sinirlenmeye başlıyordum. "Kapa çeneni. Ne zaman öldüreceksin?" gözlerimi açtığımda doğrudan gözlerimin içine bakıyordu. "Böyle hiç tadı kalmıyor ama." diye hayıflandı. "Şimdi yat uyu. Yarın artık hiçbir yerde olmayacak ve her yerde olacaksın." Kaşlarımı çattım. Hiçbir yerde olmayıp her yerde olmak... "nasıl her yerde olacağım? Kim hatırlayacak beni? Kimsem yok." gülümsedi. "Kimse görmeyecek seni hiçbir yerde olmayacaksın ama herkesi lanetleyecek dünyada her yerde olacaksın. Ölünce anlarsın." kaşlarımı çattım. "Büyünce anlarsın vardı şimdi de ölünce anlarsın mı?" güldü. "Evet... Hadi sen uyu artık." Kafamı olumsuz anlamda salladım ve yattım. Ona sırtımı döndüm. Gözümden bir damla yaş aktı. Ya da ben öyle sandım. Kafamı hafif kaldırıp yastığa baktığımda kan damladığını gördüm. Gözümden yaş yerine kan akıyordu... Umursamaz bir tavırla kafamı geri koydum ve gözlerimi kapattım. Uykuya daldım.

***

Yorum ve oy kullanmayı unutmayın, bu benim için önemli! 💖
Fikirlerinizi belirtmekten çekinmeyin. 😋
Takip ederseniz eğer yayınlanacak olan kitaplarımdan haberdar olursunuz. O yüzden takip edin aşklar 💎