Merhaba canlarım ben geldim bölüm aslında çok çok uzundu ama bekletmek istemediğim için bu kadarını yayınlamaya karar verdim Bölüm uzun olduğu için yazım yanlışları kesinlikle vardır lütfen görmezden gelin sınır geçer geçmez de yb atacağım 💋💜
30oy 60 yorum sınır
Jimin
Dün gece olanlardan sonra kafam karışık olduğundan alarm kurmadan uyumuş ve geç uyandığımdan elime geçeni giyinip kendimi evden atmıştım. Dar siyah bir pantolon üzerine siyah üzerinde küçük kırmızı kalpler olan bir gömlek giymiş saçlarımı düzleştirmeye zaman olmadığından dolayı bu şekilde Uniye gitmek zorunda kalmıştım
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Anlamadığım tek şey ise arabaya bindiğimde aynadaki gözlerim olmuştu Sınava girmiş sınavı çok güzel geçirmiş ardından kantine inmiştim bir kahve alıp boş masalardan birine oturup telefonun kamerasıdan tekrar gözlerime baktığımda hâlâ aynıydı
Sabahdan beri Vita gözlerim masmavi bir şekilde parlıyordu ve ben sebebini asla bilmiyordum. Kendimi iyi hissediyordum hiç bir duygu karmaşası yoktu bedenimde oldukça iyiydim peki bunun sebebi neydi sınava geç kaldığım için lens da takamamıştım.
Son çare olarak soranlara lens olduğunu söylemiştim ve bir çok öğrenci çok gerçekçi göründüğü için nereden aldığımı sormuşlardı
Ve ben tabiki unutduğum yalanını ortaya atarak oradan ayrılmıştım, şimdi ise kantinde kahvemi yudumlayarak bunun nedenini düşünüyorumdum. Neden birden bire böyle olmuştu.
Yanımadaki sandalyenin çekilmesi ile birlikte yanıma oturan bedenle daldığım düşüncelerden uzaklaşıp sağıma çevirdim bakışlarımı ve baş belası yine buradaydı, neden vazgeçmiyordu
"Jimin sen okula uğramıydın... HEY gözlerin çok güzel görünüyor mavi lens sana çok yakışıyor bence kesinlikle her zaman takmalısın "
Soobin yanıma oturduğunda konuşmaya başlamış ardından gördüğü mavilere gözlerini dikmiş ve yüksek sesli konuşmuştu
"Teşekkür ederim Soobin "
Teşekkür edib girmesini beklerken dahada oturduğu sandalye kurulmuş saçma sapan şeyler konuşuyordu. Bende dikkatimi elimdeki telefona vererek gitmesi için umursamaz bir tavırla sadece baş sallıyordum
Birden telefona gelen çağrı ile Hyungun aradığını gördüğümde hemen açmış ardından konuşmaya başlamıştım
Soobin telefonla konuştuğumu gördüğünde o masada yokmuş gibi davrandığım için hiç birşey demeden kalkıp hızla yanımdan ayrılmıştı
Beni sevmediği ortadaydı onun derdi sadece redd edilmenin verdiği hırsdı Ve ben onun hırsı yüzünden kendimi harcamaya niyetim yoktu
