crd
အကိုခ်ိဴးရန္ကဖုန္းဆက္တယ္. ...မင္းအလုပ္ထြက္မွာလားတဲ့
ကြၽန္ေတာ္မထြက္ခဲ့ပါဘူး နာက်င္ရမယ္ဆိုတာသိသိႀကီးနဲ႔ခမ်ားအေဝးကိုထြက္သြားတြန္႔ဆုတ္ေနမိတာ ကြၽန္ေတာ္ကို ယုံၾကည္မႈေတြမ်ားမ်ားေလးေပးပါ ဒါမွကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ခ်စ္ေနရမွာ အခုကြၽန္ေတာ္မယုံရဲဘူးျဖစ္ေနလို႔ပါ
ကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္အုံးမယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲမတတ္ႏိုင္ဘူး
အလုပ္ထြက္ရင္လဲ ဒီေခတ္ႀကီးထဲအဆင္ေျပမွာမဟုတ္လို႔
ကြၽန္ေတာ္မထြက္ခဲ့ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္ကပဲ သည္တဝင္ဆိုတဲ့လူရီးကို အေကာင္းဆုံးယုံၾကည့္ရေစမဲ့လူသားအျဖစ္ေရာ အနားမွာတည္ရွိခ်င္ေသးတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္
ထြက္သြားသည္ကားကိုၾကည့္ၿပီးသည္နဲ႔ေႏြဦးအိမ္ထဲသို႔ဝင္လာလိုက္ေတာ့သည္.....
"သား ဧည့္သည္လားအေစာက အိမ္ထဲဘာလို႔ေပးမဝင္ရတာတုန္း"
"ဟိုမလိုပါဘူးအေမကလဲ အထဲကိုသူစိမ္းေပးဝင္ခိုင္းလို႔မေကာင္းဘူးေနာ္အေမ သားသြားအိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္"
ဟုေျပာဆိုကာ အခန္းထဲသာဝင္ခ်လာေတာ့သည္
......
သည္တဝင္လမ္းဝတက္ေကာင္းကိုရပ္လိုက္ကာ
ဖုန္းထုတ္၍ခါရာဆီသို႔ဆက္သြယ္လိုက္သည္
📱ခါရာ ငါ့ကိုကူညီစမ္း မင္းရန္ပိုင္နဲ႔ ပန္းသုတတို႔ကိုေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ၿပီးေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထား
ေျခလွမ္းမပ်က္ေစနဲ႔ ပန္းသုတနဲ႔ရန္ပိုင္က လြယ္လြယ္နဲ႔လက္ေလွ်ာ့တတ္တဲ့လူစားမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး.....ေအးအဲ့လိုပဲ ေႏြဦးကိုပါ ထိခိုက္ေအာင္လုပ္လာႏိုင္တယ္ မင္းလဲသူတို႔အေၾကာင္းသိမွာပါ
📱ဟုကဲ့ပါMr. ဒါေပမဲ့ Mr.ေလာက္ေတာ့ သူတို႔က တုန္လႈပ္စရာမေကာင္းပါဘူး လက္ေဖ်က္တခ်က္စာပါပဲသူတို႔က
📱ဒီလိုျဖစ္ေနရမယ္ေလ ငါဆိုတာဘာေကာင္လဲ မင္းသိထားတာပဲ
ေအး ငါဆိုတဲ့ေကာင္က မလုပ္ရဲဘူးဆိုတာမရွိဘူး
အေျခအေနတခုေၾကာင္မလုပ္ေသးတာပဲရွိတာ
