MÜZMİN JÖNLER KONSEYİ 2: STARZİNG AKADEMİ

24- OYUN BİTTİ 1 (Yıldıza Aşık Olmak)

28 Ekim Pazar

Görünüşe göre öğretmenler, öğrencilerin kafasındaki karışıklığı kalabalığı dağıttıkları gibi dağıtamayacaklardı. Yazıyı ilk fark eden Bayan Cox, sembolü de görmesinin üzerine titremeye başlamıştı.

"Dağılın! Bakmayın! Bu hiçbir şey!"

Sonuç olarak öğrenciler dağılmıştı. Yazıyı da silmişlerdi.

Yazıyı silebilirdi ancak akıllara kazınanları asla silemeyeceklerdi. 

Kay, Michelle ve Riley ikilisiyle sohbete dalmışken bir el belini kavradı. Kay ne kadar zaman geçerse geçsin buna alışamayacaktı. Zayn kızlarla selamlaştıktan sonra Kay'i bir şey söylemek için kenara çekmek istediğini belirtti. El ele kuytu bir köşeye geçerlerken Kay gerginliğini belli etmemeye çalışıyordu.

"Aslında sana bir şey soracaktım." Dedi Zayn. 

Kay başını salladı "Dinliyorum."

Zayn'in dudaklarından dökülecek hiçbir sözcüğü dinlememeliydi, canilik ışığıyla parlayan gözlerine asla bakmamalıydı, onu öldürmeye çalışan elleri tutmamalıydı. Yine de karşısında, sorusuna hazır bir şekilde bekleyebiliyordu.

"Üst meclislerdeki cadıların toplandığı bir balo var. Ailem her zaman konuk listesinde ilk sıradadır," derken çenesi gururla havaya kalktı "Baloya seninle katılmak istiyorum. Bana eşlik eder misin?"

Kay bunca öldürme girişimi, savaş, dövüş ve reform olaylarının ardından böyle bir soruyla karşılaşmayı beklemiyordu "Ben mi?"

Zayn gülümsedi "Tabii ki sen. Ailem de seni yakından tanımak istiyor, benim canım sevgilim." Derken Kay'in tuttuğu sol elini okşadı.

Kay tiksinti duygusunu bastırırken mantıklı düşünmeye çalışıyordu. Düşmanınla daha da yakınlaşmak. Her ne kadar ilk duyulduğunda kötü bir fikir gibi gelse de, bunu kullanabilirdi. Alanis'e olan tavırlarını gözlemleyerek kızın yalan söyleyip söylemediğini anlayabilirdi. Veya planlarını, reforma nasıl baktıklarını. Onlar hakkında öğrenebileceği her bilgi avantaj sağlardı.

Yüzüne bir gülümseme yerleştirdi "Çok sevinirim. Ne zaman?"

"Yarın."

Kay "Yarın mı?" Dedi. Biraz fazla aniydi.

"Biraz ani olduğunu biliyorum." Dedi Zayn. Siyah saç tutamlarından birini geriye doğru taradı "Fakat fırsat bulamadım. Aslında birkaç gün önce söylerdim, bir anda ortadan kaybolmasaydın."

Oh, tabii ya. 

Kay ifadesiz kalmaya çalıştı "Şey," dedi "Annem çağırmıştı. Biliyorsun aramız iyi değil."

Başını ağır ağır salladı "Anlıyorum." Sessizlik oluştu. Ardından "Elbiseni yatakhanene gönderirim." Dedi.

Kay "Elbisem hazır mı?" Dedi şaşırarak.

Zayn "Tabii," dedi "Üzerinde çok güzel duracak." Kay gülümserken Zayn onu süzdü "Üzerinde olmadığı zamanki kadar değil tabii."

Kızardı ama Zayn'in sandığının aksine sinirden. Dilini ısırırken ters bir tepki vermemeye, gözlerinin nefretle dolmamasını sağlamaya çalıştı. Her ne kadar zor olsa da kendini tuttu. Bakışlarını yere eğdiğinde saçını kulağının arkasına tıkıştırdı ve utanmış gibi görünmeye çalıştı. İşe yaramış olsa gerek, Zayn hınzır bir sırıtışla kızı süzdü.

"Şey," dedi Kay. Bir bahane bularak gitmek istiyordu. 

Zayn çekildi "Hadi git." Dedi bir katilin sahip olamayacağı kadar tatlı bir gülümsemeyle "Yarın akşam yemekten sonra çıkarız."