"MA?!" Sigaw ko at buti na lang wala nang masyadong customer. "Shh, ang ingay ehh" sabi niya habang naka ngiti pa rin. "Ginawagawa mo dito?" Tanong ko, medyo gulat pa rin. "Di ba obvious Alexa?" Sabi ni mama. Nakatingin lang ako sa kanya and she sighed ready to explain "this is our café, nag patayo ako neto sa natirang pera natin since wala naman kamin ginagawa ni papa mo" she said.
"Bakit di niyo po nabanggit ma? Pinag resign ko na nga po kayo eh" sabi ko while drinking my drink. "Kailangan din naman namin ng papa mo na may pinag kaka abalahan, so we decided to do this instead. Tska no worries anak, we hired some people naman" dagdag niya pa.
Wala na din naman akong magagawa since andito na to, and besides she has a point. They probably get bored just staying at home "ang ganda ma, tsaka bakit purple naisipan niyo?" Tanong ko. Nag kibit balikat lang si mama "I don't know, parang ang ganda lang nang purple." I nodded agreeing with her.
"Kaya pala di masyado tong nag sasalita si Ash kanina eh" lumingon ako sa kanya "siempre, I don't want to ruin the surprise" sabi niya while smiling. "How long is this café been here?" Tanong ko "I think since pinag retired mo kami ng papa mo" sabi ni mama.
"Omg, ang tagal na pala? And I can see it became very successful" I said admiting the place "oo naman pinag hirapan din namin yan eh" mama said, and I am so proud of them. "Kaya pala sabi ko sobrang familiar yung lasa ng desserts" tumingin si mama sakin.
"Why you don't remember my baked goods?" Tanong niya "you don't bake that much ma" sabi ko naman sa kanya "oo nga po tita bihira ka lang po mag bake, and you're so good at it" dagdag naman ni Ash.
"I think you baked once nung lumipat tayo ng bahay" sabi ko remembering that time "dapat pala nag bake ako ng nag bake nun" mama said at tumango lang kami dalawa ni Ashley. "Its okay ma, atleast right now... you can bake all you want" I smiled at her and we continued talking.
Nauna na kaming umuwi ni Ash, cause mama said may tatapusin pa daw siya. We were in the car driving home "uuwi ka ba or sleepover ka?" Tanong ko "I might just go home, I have work tomorrow" she said "awe, that sucks" asar ko naman sa kanya and she just rolled her eyes. "Porket bakasyon ka ah, don't worry friend pagbalik mo work ka na din" asar niya din sakin.
"Nuh ba, wag mo muna paalala sakin Ash" I said jokingly, and she just laughed. We arrived at home at di na bumaba si Ash. Dumiretso na siya ng uwi at paalam ko na lang daw kay papa, pag pasok ko ng bahay papa was there watching T.V.
"Andito ka na pala Alexa, mama mo?" Tanong niya with out averting his eyes from the T.V. "Nasa café pa po, may tatapusin lang daw" I answered "kumain ka na pa?" Tanong ko, "oo kanina pa, nag iwan mama mo nang ulam after niya pumunta ng café" he explained.
"So mag isa lang po kayo dito minsan pag wala si mama?" Tanong ko at umupo sa tabi ni papa, tumango lang siya "ako naman minsan dun, salitan kami ng mama mo" dagdag niya pa. Napatango lang ako, "sige pa, akyat na po ako. Pahinga ka na din baka mamaya pa uuwi si mama" sabi ko at tumayo na sa upuan. Tumango lang ulit si papa.
I went upstairs and changed my clothes to pajamas, I laid in my bed and took out my phone. I texted
Ash kung nakauwi na ba siya, 'yes madam, nasa bahay na po ako, kakarating lang din. Gnight na!' She replied, sungit naman neto.
Nilagay ko na sa night table ko yung phone ko and I closed my eyes. Iniisip ko pa din yung text ni Ace, oops wag tayo marupok Alexa! I said to myself at natulog na lang.
~ ~ ~
I woke up to a very delicious smell, di ko alam kung anong klaseng pagkain pero ang bango niya! Amoy pa lang ulam na.
Agad kong minulat yung mga mata ko, dahil di ko matiis yung amoy nang pagkain. Ayoko pa sana bumangon pero kumukulo na din yung tiyan ako, nagugutom na ako. Pag gutom ako I usually just ignore it and go back to sleep, but I can't this time. Lalo na pag ang bango ng naamoy kong pagkain ngayon.
I groaned because I can't ignore the food.
Bumaba na ako after taking a shower, "mmm, bango naman niyan, gutom na ako" agad kong bungad kila mama. "Ohh, halika na dito at kumain" sabi ni mama. Nag hain na si mama nang mga pagkain at sabay sabay kaming nang umagahan.
"Do you have plans today?" Tanong ni papa, nag isip ako for a while kung may pupuntahan ba ako "uhm, I think I'm just going to walk around the area, may pasok yata si Ashley ngayon eh." I replied. Tumango lang sila mama "kayo po?" I returned the question.
"Pupunta kami sa café ngayon, today is a busy day kaya kailangan kong tumulong sa mama mo" sabi ni papa, tumango lang din ako and we continued eating.
Nag pahinga muna ako saglit pagkatapos kumain, yung parents ko umalis na kaagad para pumunta sa café, they have employees working there pero super busy daw sila sa ganitong araw. After a couple of hours nag da-dalawang isip pa ako if I should go out or not. Medyo tinatamad na kase ako.
But I have nothing else to do at home either, sige na nga lalabas na nga ako, pero di ko din naman alam kung saan pupunta.
I changed my clothes and went out of the house, nag lakad lakad lang ako around our village, wala namang maganda so I decided na lumabas na lang nang village.
Madami namang pupuntahan, there are malls, mga restaurants at marami pang shopping outlets.
Wala sa plano ang mag shopping ako, but oh well andito na din naman ako.
I was walking around when I saw two familiar people, they were holding hands, nag tatawanan. Parang kilala ko yung mga boses nila. Nakatalikod sila sakin, so I couldn't really see their faces. Hinayaan ko na lang, I'll look like a creepy stalker kapag sinundan ko pa sila.
I went to the bookstore to find some books, tumingin ako sa poem section. Habang nag titingin ako nang mga books di ko pa rin matanggal sa isip ko yung dalawang familiar na tao.
Hindi kaya sila Ace yun? Na naman? No way this is going to be the like last time. Medyo kinabahan ako, thinking that they might actually be here; plus kasama niya pa yung babae. I've moved on pero, I'll never forgive Lexie sa ginawa niya sakin.
Sobrang sakit yung ginawa nila sakin, it's been three years pero iba pa rin yung feeling kapag kaharap mo ulit siya. Babalik lahat kapag nakita ko ulit siya, mahirap pa rin naman sakin.
I went home with all the shopping bags, nakauwi na din pala sila mama at papa. They were in the living room watching Television and eating peanuts. "Kala ko hanggang mamaya pa kayo sa café?" Tanong ko agad sa kanila "the afternoon was slow kaya sabi namin uwi na lang kami. We have enough employees working anyways" sabi ni mama.
"Ano na naman yang pinamili mo?" Tanong ni papa looking at the bags "more clothes, some shoes, tsaka mga accessories" explain ko. "You have so much clothes honey" argue naman ni mama "ma, yung iba ko pong damit di na kasya."
"Pamigay mo na lang sa mga pinsan mo" papa simply said "pa, they're like twelve" argue ko na naman, "pero ang tatangkad na nila ah, malay mo naman mag kasya" sabi naman ni mama. "Okay, I'll try and give it to them. Iiwan ko na lang yung mga di na kasya sakin" they just nodded at me.
I was about to go to my room "kumain ka na?" Mama asked "kumain naman, pero konti lang" sabi ko naman. "Okay I'll cook food, ano gusto mo?" Tanong niya habang papunta ako sa kwarto. "Uhm, pansit and lumpia ma" agad kong sabi. "Okay, bihis ka na at mag pahinga muna, I'll call you" sabi ni mama at pumunta na sa kusina.
Nilapag ko sa sahig yung mga shopping bags at pumunta na sa banyo para mag shower, after a couple of minutes, I took the shopping bags at nilabas yung mga pinamili kong damit, I put it in the laundry basket para malabhan ko bukas.
After a couple of hours my mom called me to go downstairs and eat. I went straight to the kitchen and I saw the food on the table. "Sarap naman nang amoy" agad kong sabi.
