'' ကောင်လေး ရေစောစောချိူး မိုးအေးနေတယ် ''
'' မချိူးဘူး ''
'' နွေးနွေးထွေးထွေးနေ ''
'' မနေဘူး ''
မနက်ကတည်း က မိုးတဖွဲဖွဲက ညနေထိ မရပ်နိုင်သေး။ လေအေးတွေနဲ့ပါ ရာသီဥတုက ချမ်းစိမ့်နေသေးသည်။
အခန်းတွင်းပဲ အမြဲအောင်းလေ့ရှိသော ကောင်လေးကို ရေစောစောချိူးဖို့ရန် ကျွန်တော်မှာရပြန်သည်။
အခုနောက်ပိုင်း မောင်က တဖြည်းဖြည်း ဘုကလန့်တိုက်လာသည်။ '' ဘူး '' တစ်လုံး ကိုသာတွင်တွင်သုံးသည်။
မအိပ်ဘူး... မလုပ်ဘူး...မစားဘူး....မသွားဘူး....ကျွန်တော်ပြောလေသမျှကို ဘူးတစ်လုံးခံသာ ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲ စကားပြောတော့သည်။
မွေးနေ့အပြီးထွက်သွားဖို့ရာ စီစဥ်ခဲ့သော်လည်း မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် တောင် မသိလိုက်ချိန်တွင် ကျွန်တော်ဟာ ဒီ artist ကောင်လေး ဆီ နစ်ဝင်နေပြီသားဖြစ်နေကာ ထွက်သွားဖို့ထက် အနားမှာနေချင်သည့်စိတ်က ပိုပြင်းပြနေခဲ့သည်။
စကားတွေအရင်ကထက်အများကြီး ပြောဖြစ်သည်။ သို့သော် မောင့်ဘက်က တော့ ကျွန်တော်နဲ့ စကားကို ဟက်ဟက်ပက်ပက် ပြောခြင်း သိပ်မရှိတော့။
တကယ်တမ်း မောင့်မွေးနေ့အပြီး အနေအထားပြောင်းသွားသူက ကျွန်တော်ဖြစ်နေရမည့်အစား မောင်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
အရင်ကလို နွေးထွေးခြင်းသိပ်မရှိတော့ပဲ မောင်က ကျွန်တော်နဲ့တဖြည်းဖြည်းဝေးကွာ လာခဲ့သလို ခံစားရသည်။
ေမွးနေ့မတိုင်ခင် မောင်က '' ခင်ဗျားကို အရမ်းသဘောကျတယ် '' ဆိုသည့် စကားကို မကြာခဏပြောသလောက် အခုနောက်ပိုင်းတွင်တော့ မောင့်ဆီက ဒီစကားကို ကြားရဖို့ ကျွန်တော့်အနေနဲ့ ကြိုးစားနေရသည်။
နေ့ည မပြတ် မောင့်အနားက ထွက်သွားဖို့ထက် မောင့်အနားမှာ တွယ်ကပ်နေမိသည်။ မနက်ခင်းတွေမှာ မောင်နဲ့အတူ စတင် ချင်ခဲ့သည်။ မျက်လုံးတွေ မှိတ် ပြီး အိပ်တော့မည့် အချိန်ထိ မောင်နဲ့သာ ကုန်ဆုံးချင်ခဲ့သည်။
သို့သော် မောင်က အရင်ကလို သိပ် မနွေးထွေးတော့.....
