Δεν περίμενα στην πραγματικότητα πως θα μου κολλήσει ύπνος, όχι δεν είχα τέτοιες ψευδαισθήσεις.
Φυσικά δεν επικρατούσαν πολικές θερμοκρασίες μέσα στο σπίτι του, μα και πάλι είχα παγώσει, ειδικά τις πρώτες πρωινές ώρες.
Όταν ο ήλιος σήμανε την απαρχή της καινούργιας μέρας, το σώμα μου ήταν σχεδόν διαλυμένο, κρύο και πιασμένο σε μύες που δεν ήξερα πως υπάρχουν. Είμαι σίγουρη πως έδειχνα ένα χάλι, με μαύρους κύκλους και ταλαιπωρημένη έκφραση, οπότε μόλις είδα τον Σίντλερ να βγαίνει από την κρεβατοκάμαρά του αναθάρρησα. Θα με άφηνε να φύγω επιτέλους!
Φορούσε μια γκρι, φαρδιά φόρμα και τίποτα από επάνω, γεγονός που έκανε το σάλιο στον λαιμό μου να σταματήσει την διαδρομή μου. Τα μάτια μου έτρεξαν διεξοδικά στον κορμό του εκμεταλλευόμενη στο έπακρο το γεγονός ότι δεν είχε στρέψει ακόμη το βλέμμα του επάνω μου.
Δεν είχε έντονους κοιλιακούς, παρόλο που η κοιλιά του φαινόταν σφιχτή και επίπεδη, μα το στήθος του ήταν ανοιχτό και τα μπράτσα του υπέροχα γυμνασμένα. Όλα πάνω του ήταν τόσο αρμονικά που σε γοήτευαν. Σαν σύνολο.
Η αρμονία και η σιγουριά στις κινήσεις του, το πόσο πρόσεχε τον εαυτό του κάνοντας το να μοιάζει αμελητέο, ένα μυστήριο που τον περιτριγύριζε και σε έκανε συνέχεια να αναρωτιέσαι τι σκέφτεται, τι θα σου κάνει μετά, πιο είναι το επόμενό του βήμα.
Σε μάγευε, σε μαγνήτιζε.
Η έλλειψη ύπνου και σεξ με έκαναν να θέλω να του ορμήξω, δεν εξηγείται αλλιώς.
<<Καλημέρα. Πως κοιμήθηκες;>>ρώτησε προσπερνώντας με και πηγαίνοντας μέχρι την κουζίνα που ήταν ενιαία και εξίσου μοντέρνα και τεράστια με το σαλόνι.
Η θέα της πλάτης του ήταν ακόμη καλύτερη. Έβλεπα τους μύες να πάλλοντε καθώς περπατούσε και η καρδιά μου αύξησε παλμούς.
<<Καλά.>>αρκέστηκα να απαντήσω με φωνή βραχνή και ταλαιπωρημένη.
Τον έβλεπα να ετοιμάζει έναν εσπρέσο, πρακτικά αδιαφορώντας για την ύπαρξή μου. Ο αέρας και η αυτοπεποίθησή του, ακόμα και στις πιο απλές διαδικασίες ήταν κάτι που με εκνεύριζε και ίσως μια απειροελάχιστη πτυχή του εαυτού μου θαύμαζε.
Ετοίμασε τον καφέ του σε ένα γυάλινο, χαμηλό ποτηράκι και άρχισε να με πλησιάζει, ενώ εγώ βρισκόμουν ακόμη οκλαδόν στο πάτωμά του.
Έφτασε από επάνω μου και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του που μου είχε σπάσει τη μύτη ξυπνώντας όλες μου τις αισθήσεις .<<Θέλεις καφέ;>>
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Wild Case
Romance"Η συμφωνία μας θα έχει διάρκεια εξαμήνου και μέσα σε αυτό το διάστημα θα διαλύουμε μαζί τη ζωή σου βήμα - βήμα."δήλωσε ψυχρά και τα μάτια μου άστραψαν με απορία στην απειλή του. Το σχέδιο της Γκρέις Κίνγκστον ήταν άψογα σχεδιασμένο για να επενδύσει...
