Chapter 43

460 15 9
                                    

Benj's POV






Kanina pa nakatingin sakin si Blue, si Levi at si Dash...






Walang nagsasalita sa amin...







"Okay.. What the kid said was not a good joke" seryosong sabi ni Levi




Tinignan ko si Bughaw na masayang naglalaro sa sala ng condo nila Levi..





Ngumiti ako ng malungkot.





"It's not a joke.. He is really your daughter Blue" dahan dahan kong sinabi





Nakatitig lang si Blue at hindi kumikibo mula pa kanina.... Tila hindi maintindihan ang sinasabi ko...





Gusto kong umiyak pero alam kong wala akong karapatan. Dahil walang wala pa ang nararamdaman kong sakit ngayon sa nararanasan ni Blue.




"Benj, that's impossible. Riel had a m......miscarriage before. He left right away.. They didn't even meet after that. Not even once! So paanong magkakaroon ng 5 years old na anak si...la...ni...Blue... F-Fuck..." ginulo ni Levi ang buhok niya, tila may narealize



"It is possible. Because their child..... never died.."






Levi and Dash gasped so loudly.. While Blue is just staring, not minding the tears going down his cheeks..




Kinuwento ko sa kanila ang nangyari sa nakalipas na limang taon..



"Tanginang nanay yan! How could.. Putangina" malakas na iyak ni Dash..




Hindi makapagsalita si Levi habang si Blue naman ay nakapikit lang. Tila sakit na sakit na sa mga naririnig..



Lumapit samin si Bughaw dahil narinig niya ang iyakan namin...




"Dada, why are you all crying? What's wrong?" She asked innocently..



Yumakap si Dash kay Levi, tila hindi na kaya ang mga nakikita..



Tinignan ko si Blue....




Tahimik lamang siyang umiiyak na nakakatitig kay Bughaw...










I can't even bear to look at this heartbreaking moment but I know I needed to be strong to connect their long over due story...


Pinangako ko sa sarili ko na iuuwi ko ang anak niya sa Pilipinas... kahit anong mangyari...


And I can't believe that everything is finally happening now.



"Bughaw.. Remember what we talked about?" I softly asked




She smiled then nodded..





Ever since, alam naman ni Bughaw na hindi ako ang totoo niyang ama.. I kept telling her stories about her other dad and I explained to her that when the time is right, they will be a happy family again... This kid is very understanding, and very kind and she patiently waited..





And finally, last night, naipakilala ko na sa kanya ang tunay niyang ama. She was more than excited to meet Blue, saying she has a lot of things to tell him...





Magmula ng bumalik ang alala ala ni Riel, ginusto niya nang umuwi dito. Wala siyang ibang hiniling kundi balikan si Blue.. Matagal na naming plinano ang pagbalik sa Pilipinas. Pero ngayong nandito na kami, pinangungunahan siya ng takot. Dahil alam niyang hindi ganun kadali ang lahat.. Kaya naman napag-usapan namin, na si Bughaw nalang muna. Kailangan munang maunawaan ni Blue ang nangyari sa anak niya..




Hinaplos ko ang buhok niya, a gesture she always loved..



"You can now be together Bughaw... The time is now right... " I said as my tears fall..


I can't explain how happy I am right now. This kid deserves everything about Blue. I know he will be a wonderful father...




I urged Bughaw..



Dahan dahan siyang lumapit kay Blue...



"Hi po... I am Bughaw De Dios... I am turning 5 po soon. And I like dolls po. I also like sour candies and popping candies.. My favorite color is Blue as Papa Ri said it is the purest color there is.. " She reached out to Blue's face and wiped his tears using her small hands.






"Stop crying na po. I am now here, and I will never leave again. Dada said we will stay here and we will make up for the lost years.. And don't be sad kasi po, I have a lot of funny stories to tell youuuu" She smiled..





I tried to calm down.. Baka mamaya mahimatay nako dito sa kakaiyak, maagawan ko pa sila ng moment..





Bughaw is really a smart kid. I am so proud we raised her well..






Hindi parin makakibo si Blue at patuloy lang na nakatitig sa bata..







"What should I call you po? Dada and Papa is already taken tho hihihi" she cutely giggled..






"T-Tatay... Please call him tatay" Levi answered with puffy eyes






Bughaw patted Blue's head and softly said






"Stop crying na po.. I'm now home ... Tatay.."




Guilty of Unbidden PleasureTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon