Savcım | ChanChang ✓

IV

Restoranın içinde sesler insanların içindeki konuşma isteğini daha da belli ediyor ama Chan ve Felix'in gözleri birbirine değmiyor bile. Bekledikleri şeyler onların yüzünü kara çıkartıyor gibi, Seungmin ve Hyunjin gelmemekte ısrar ediyorlar. 

İnsanlarla dolu bu bunaltıcı havaya son vermek istercesine atıldı Felix. "Nerdeler? Çok erken geldik sanırım." Ses tonuyla abisine küçük sitemler ediyordu. 

Chan masada öylece duran telefonunu alıp saate baktı, erken gelmemişlerdi. Sadece Felix fazla sabırsızdı, Chan beklemekte kararlıydı ama gelmezlerse basar giderdi. Bu ona hiç birşey kaybettirmezdi.

Felix sıkıldığını belli etmek istercesine bacağını sallıyordu. Ama Chan umursamıyordu, illaki geleceklerdi. "Geldik umarım bekletmemişizdir." Her düşünce o sesle birer birer dağılmıştı gelen ses Seungmin'indi Felix yanındaki uzun boylu, sarışın adama bakıyordu o adam Hyunjin idi. 

"Biliyor musun Seungmin çok bekledik." Chan kaşlarını yalandan çatarak söyledi, Seungmin, Hyunjin'e alayla bakıyordu onunda belliydi kızgın olduğu. 

"Hyunjin'in arabasına çarpmışlar sanayiye falan uğradık, üzgünüm savcım."

"10-15 dakika oldu oturun hadi." Felix bıyık altından sırıtarak bakıyordu Chan yalan konusunda iyi değildi. Çocuk bile bunun yalan olduğunu anlamakta güçlük çekmezdi. Felix eliyle garsona işaret etti garson koşar adımlarla masaya geldi. 

"Ne arzu edersiniz?"

"Tteokbokki, 4 porsiyon." Chan nerde neyin yiyeceğini bilen tiplerdendi o yüzden pek 'Siz ne istersiniz?' diye sormazdı. Hyunjin'e döndü Chan "Hyunjin görüşemiyoruz nasılsın?"

Derin bir iç çekti Hyunjin burda olmaktan mutlu değildi kendine göre bir ortamı vardı onları bırakmak saçmaydı. "İyiyim savcım. Siz?" 

"Bende iyiyim. Felix birkaç kere görüşmüşsünüzdür öyle değil mi?"

"Ah evet beyefendiyle çok selamlaştık." Felix, Hyunjin'i süzüyordu bunu yaparken oldukça rahattı. "Ama oturup konuşma fırsatımız hiç olmadı."

Hyunjin meraklısı olmadığı bu insanlarla konuşmaktan rahatsızdı, onları sevmiyordu tek isteği telefonun çalıp burdan siktir olup gitmekti. Seungmin kendi kafasındaydı telefonundan oyun oynuyordu. Arkadaşı umurunda değildi. 

"Umarım iyi anlaşırız." Çilli olan Hyunjin'e hâla bakıyordu. Onunla arkadaş olmak ve iyi anlaşmak istediği en son şeydi. Yemekler gelmişti Hyunjin bu 2 adamın yemek yerken daha sessiz olacağını düşünüyordu. Ama büyük bir sorun vardı Seungmin onları durmadan konuşturacaktı. Bunu hissediyordu. 

"Savcım şu dosya sizce intihar mı? Cinayet mi?"

Hyunjin'in yanılmazdı Seungmin'nin nerde ne konuşacağını bilirdi uzun yıllar önce bunu öğrenmişti tek istediği şu adamlarla daha fazla muhattap olmamaktı. 

"Kimlik teşhisi konulsun buna o zaman karar veririz."

"Hyunjin diyebilirim sanırım." Felix utanırcasına. "Yemeği beğendin mi?"

Hyunjin kafasını çevirip Felix'e baktı olumlu anlamda kafasını salladı. Ve sahte bir gülümseme takındı. Felix hâla süzüyordu, Hyunjin rahatsız olduğunu belli edemiyordu. Nezaketen sadece gülümsüyordu sadece yüzündeki çilleri inceliyordu. 

_______________:) 

İçimdeki ses artık yaz dedi yazdım kısa oldu 4 bölümdür aynı gündeyiz biraz hızlanmayı planlıyorum. Kendinize iyi bakın. ;>)