TIME UNSTRUNG

2

Matapos ng madaming pinagawa kay Thymmze na trabaho ay napuno ng galit ang puso niya lalo na kay Emmanuel. "Ang namumuno ang nasusunod," saad ng isang bulag na matanda.

"Maybe, that's life," sagot ng batang lalaki na si Pranses.

Nadinig iyon ni Thymmze. Napapatanong kung sakim ba ang ama niya noon.

There is no meaning or value in living such a life. Don't go back to less just because you're too impatient to wait for better results. No one can impress. Progress for you and live well for you. He look up in the sky, he saw an object the flying above.

"That's an airplane," saad ng bulag na matandang babae.

"Madalang lamang iyan na maparito," komento ni Thymmze.

Kinalabit siya ni Klyzeo, ang kaibigan niya na taga-obang bayan. "Laro tayo!"

"Sa susunod na lang, Kly. May gagawin pa'kong trabaho. Kailangan kong tumulong magluto."

Tumango ang kaibigan. "Tutulong akong mag-igib kung gayon."

Matapos ang mahabang trabaho ay nag-desisyon na ang mag-ina. Auntie Leave tolerate them. "Mag-iingat kayo, Justina."

"Oo naman."

Madaling araw ng sila ay lumisan. Naglakbay kasama ang buwan sa kalangitan. Ang unos na nagbabadya ay hindi nila kinatatakutan. Si Thymmze ay nagmaneho ng truck ng kaniyang lolo Simon na pinamana sa kaniya bilang kayamanan.

Bago pumanaw ang mga pinuno nito ay bilin sa kaniya ay maglakbay upang magkaroon ng kaalaman. "Hindi pakikipaglaban ang solusyon kundi ang matukoy ang hindi mo pa ang nalalaman sa mundo. Ito ay magiging kapanguarihan ml hanggang sa pagtanda." Lolo Simon always there to guidance his grandson. Always telling an advices every time he made a mistakes.

"Mom, aren't you tired?" Thymmze asked.

"I'm alright."

"Matulog muna kayo, ako na ang bahala sa papatunguhan natin," saad ni Thymmze.

Naidlip ang kaniyang ina hanggang sa nakarating sila sa isang bayan. Nang may dumaan na isang binata ay nagtanong si Thymmze.

"Anong lugar ito?"

"Hollandaisy."

The place is full of flower vendors. Not far away there are fields of flowers with different colors that enliven the area. Its natural fragrance perfumes the surroundings. People are cheerful.

Subalit sa kaniyang pagbaba sa truck ay may espadang pumigil sa kaniya na naging dahilan ng pag-angat ng kaniyang ulo. Thymmze grasped the door of his truck.

"We don't allow new people here." The captain said with authority.

"Oh... My apologies, I hope you understand that we are new in this place."

Ibinaba nito ang espada. "Pamilyar ang iyong mukha, bata."

"Hindi ako bata."

The captain tilted him. "Isa ka paring bata. Payat at walang karanasan sa mundo."

He grinned. "How you say so? Maybe, you were wrong."

Umiling ang captain. "I am captain Lincoln Lake, the most, a unique and brave warrior."

Napangiti si Thymmze sa Kapitan Lincoln. "Why don't you try me?" Kakaibang interes ang nadama ni Thymmze.

"Aba! May humahamon sa'kin," the captain chuckled as if the young man is joking.