İyi Ki (11/B)

3K 196 95
                                    

İyi okumalar... ∞

Bölüm Şarkısı: KÖFN - Bi' Tek Ben Anlarım

Bölüm Şarkısı: KÖFN - Bi' Tek Ben Anlarım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

--------

Okuduklarımla donup kalmıştım.

Evime kadar girmişler miydi ?

Evime kadar...

Hızla kapıdan çıkıp korumaların olduğu yere doğru ilerledim. Ahmetgil de arkamdan geliyordu.

"Bahçeme izinsiz kim girdi ?" diye sordum sakin tutmaya çalıştığım sesimle.

Hepsi susup birbirine bakmıştı kimseden ses çıkmayınca hepsi kafasını, suçluluk duygusuyla önüne eğmişti.

"Bahçeme benden habersiz kim girdi ?" bu sefer bağırmıştım.

"Asil Ha-"

"Ne Asil Hanım ne ? Evime, bahçeme biri giriyor kapımı çalıyor, kapımı önüne bir zarf bırakıyor ve bu, bu kadar adamın gözüne batmıyor!" olanlara tahammül edemiyordum.

Sinirle ellerimi saçlarımdan geçirip konuşmaya devam ettim. "Ne işe yararsınız siz!" sesim oldukça sinirli ve yüksek çıkmıştı.

"Asil sakin ol bi" dedi Ahmet.

Sinirle ona döndüm "Ahmet ben bunu ilk defa yaşamıyorum biliyorsun bunu, -kafamı Asafla Oğuz'a çevirip- en iyi siz biliyorsunuz bunu." dedim sesim çaresiz gibi çıkıyordu.

Korumalara bakıp konuştum "Herkes işinin başına dönsün." dedim sesim dümdüz çıkmıştı.

Herkes dağılınca daha fazla dayanamayarak yere çöktüm. Kafamı kaldırıp onlara baktım.

Buruk bir gülümsemeyle "Böyle olaylar yaşayınca hep dedemin yanına giderdim omzuna kafamı koyup ilk ona anlatırdım her şeyi. O bana hep yol gösterirdi bende uygulardım. Bu zamana kadar dediği hiçbir şey yalan çıkmadı gösterdiği hiçbir yolun sonu kötüye çıkmadı. Ama şimdi o yok bana yol gösteren biri yok. Kendim den daha çok güvenebileceğim biri yok." dedim ve derin bir nefes alarak kafamı yere eğdim. Göz yaşlarımı serbest bıraktım.

Yanımda hissettiğim kıpırtıyla onlara baktım. Asaf yanıma oturmuştu. Hafif yaklaştı ve elini kafama koyup ittirerek omzuna yasladı ve saçlarımı okşamaya başladı.

Oğuz ve Ahmet karşıma oturup konuşmaya başladılar. Oğuz etrafa göz gezdirip sadece bizim duyabileceğimiz bir sesle konuşmaya başladı. "İlk önce evin kamera kayıtlarına bakarız sonra şirketin kamera kayıtlarına bakarız. Bir şey bulamazsak..." Ahmet araya girdi "Ben mektupları incelemeye götürürüm el yazısını tespit etmeye çalışırım." dedi ciddi bir sesle.

El yazısının kime ait olduğunu biliyorum zaten diyemedim...

Bu sefer Asaf söze girdi "Yine bir şey çıkmazsa bir sonraki hamleyi bekleriz. O hamleye göre sıkı bir plan yapar uygulamaya geçeriz." dedi hala saçlarımı okşarken.

Kaybedilen GeçmişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin