TBMC #6 [Batch1]- Lei Jin

Chapter 19

Author's Note: May tinapos pa akong k-drama kaya ngayon lang ulit ako nakapag-update. BTW, Focus muna ako sa TBMC ko dahil andami nang pumapasok na plot sa isip ko kaya nakailang edit ako sa Series na ito. Anyway, enjoy reading ❤

Mary POV:

As usual binalewala ko ang iniisip ko sa mag-ama ko lalo na nang matanong ko na kay Jian ang iniisip ko noong isang araw pa dahil wala namang special ang nangyari noong naligo kami sa water falls nila. Walang isda pero malinis. Malallim pero malinaw lalo na sa gitna non papunta sa cave, yan ang klase sa water falls ang meron sila.

Flashback...

"Baby, can I ask you something?" Marahang simula ko saka ako tumabi ng pagkaka-upo sa anak ko rito sa may gilid ng waterfalls nila habang nagbibihis pa si Jin. Inuna pa niya ang anak namin, eh.

"About what, Mama?" Cute niyang tanong sakin.

"Do you know something about your Tito?" Maingat ko pang patuloy sa kailangan ko sa kanya.

Inosente niya naman akong inilingan. "Wala naman, Mama, aside sa may pareho raw kayo ng feelings ni Tito para sa isa't-isa."

Kinabahan naman ako sa sinabi niya sakin. "Did Tito Jin tell you that?"

"Yes, Mama, but what is feelings po?" Inosente niyang tanong kaya natawa naman ako ng mahina dahil akala ko may idea na siya sa sinabi ni Jin sa kanya.

"Hindi mo ba yan tinanong kay Tito Jin mo?" Natatawang tanong ko sa kanya.

Inilingan naman ako ng anak ko. "He suddenly ran out of my room last night after what he said to me."

Natawa naman ulit ako ng mahina dahil nai-imagine ko ang kalokohan ni Jin kagabi sa anak namin. "Well, feelings are the emotions we feel from here." Nilagay ko pa ang palad ko sa dibdib niya kaya niyuko niya yun. "What part of the body is this again?"

"Heart?" Hindi pa siguradong sagot niya pero tama naman siya.

"Tama. Dahil ang puso natin, baby, do you natin nafi-feel ang lahat ng emotions na nararamdaman natin. From sad, happy, lonely, excitement, anger, madness at ang." Paliwanag ko sa kanya pero hindi ko inaalis ang kamay ko sa dibdib niya kaya tiningala na ulit ako ng anak ko. "Love. Love is something you felt for me as your Mama." Tinanguan niya ako. "Love is like ayaw mo akong malungkot, ayaw mong mapahamak ako, gusto mo palagi akong masaya at safe lalo na at gusto mo rin akong makasama palagi that's love."

"Ganoon pala yun? So gusto ni Tito Jin na happy ka palagi, Mama? Gusto niya safe ka at palagi ka niyang kasama? Paano naman ako, Mama?" Napalabi naman siya sa huling tanong niya sakin kaya lumapad ang pagkakangiti ko.

"Iba ang love na tinutukoy ni Tito, baby." Nagugulohan niya naman akong tinitigan. "Ang love na tinutukoy niya ay para sa mga lalaki at babae lang. Dahil lalaki ka ay kaya mong gawin lahat para sa babaeng mahal mo. Pero when we you grew up pa, baby, huh? Baby ka pa ni Mama kaya ayaw pa ni Mama na ma-feel mo yan although pwede mo naman maramdaman ang love na pinagkaiba sa lalaki at babae sa love na nararamdaman mo sa family at friends mo. As what Mama said kapag may nagustohan ka nang opposite sex gender mo ay kaya mong gawin ang lahat para sa kanya mapasaya mo lang siya. Kaya mong mahalin ang mga taong mahal niya dahil love mo siya kahit may baby pa siya or wala. Tanggap mo ang family background niya kahit anong gulo ng pamilya niya or may bisyo pa sila lalo na siya or wala. Kaya mo siyang tanggapin ulit kahit na sinaktan ka na niya dahil mahal mo siya pero syempre kapag halatang nagsisisi na siya sa pananakit niya sayo." Binaba ko na ang kamay ko sa dibdib ng anak ko. "Yan ang love na nararamdaman ni Tito Jin para kay Mama."