TBMC #6 [Batch1]- Lei Jin

Epilogue

Mary POV:

Life is full of surprises kahit noong naipanganak ko na si Ming-Tun ay nagkaroon ulit kami ng challenges ni Jin pero tulad ng sumpaan namin 9 years ago ay naalala ko ang pag-subok naman ng tadhana sa tiwala ko sa asawa ko unlike before na tiwala niya sakin ang sinusubok ng panahon.

9 years ago...

"Mary!" Nagugulohang tiningnan ko si Ed nang malalakas na nga ang pagkatok niya sa bahay namin ay hinihingal pa siya.

"May I get inside?" Tanong naman ni Lin sakin kaya tinanguan ko siya saka binigyan ng daan kaya pumasok na siya.

"Anong problema, Ed?" Nagugulohang tanong ko na sa kanya.

Umayos na siya ng tayo at hinawakan ang magkabila kong balikat. "Didn't, Jin and you promised something this days?" Hinihingal pa rin niyang tanong sakin.

Nagugulohang tinanguan ko siya. "We're going to China by tomorrow."

"Keep that. So come with me. Mei Lin will look after Jian and Ming-tun." Hinihingal na aniya saka niya hinawakan ang pulsohan ko at basta-basta na lang niya akong hinila at pinasakay sa kabayo niya.

Kahit nagugulohan ako ay hindi ko na siya natanong lalo na nang ang tinatahak naming daan ay papunta sa bahay ni Reighn. Pagkarating namin ay doon ako nakaramdam ng takot at kaba nang makitang sinasakal ni Reighn si Jin!

"Why the hell did you brought her here?" Emotionless na tanong ni Reighn may Ed pero ang mga mata niya ay nakatingin sa babaeng matagal na pala niyang hinahanap. Pero small world talaga dahil umaaligid lang pala sa mga buhay namin ang babae.

"She needs to see his husband, Reighn. She have the right to see Lei Jin!" Singhal naman ni Ed sa kanya.

"R-Reighn... Wh-What are you doing?" Naiiyak ko nang tanong dahil mariing nakapikit ang mga mata ng asawa kong pilit na makalaya sa pagkakasakal ni Reighn sa kanya. "P-Please... Let Jin go..."

"I'm sorry, Mary." Cold na sagot lang ni Reighn sakin habang cold pa rin ang titigan nila ng babae. "Sabi ko sayo... Kaya kong gawin lahat para sayo... I can kill criminals what more to innocent people?" Sabi pa niya sabi kaya napaiyak na akong inilingan si Reighn kahit hindi siya nakatingin sakin.

"Prove it." Udyok pa ng babae kaya parang tumigil na ang mundo ko lalo na nang maglabas na si Reighn ng baril at walang babalang pinapaputok yun sa noo ng asawa ko!

"Reighn!" Sigaw ni Ed!

"Hindi!!!" Nanginginig na sigaw ko saka niya binitawan si Jin kaya taranta kong tinakbo ang asawa ko na lumuhod pa ako sa gilid niya pero nagulohan ako nang wala naman siyang natamong sugat sa kahit saan.

"Lei Jin!" Taranta pang umupo sa kabilang side ni Jin si Ed at umiiyak daw na niyakap si Jin!

Nang bigla siyang dumilat kaya napasinghap ako sa gulat. "Ssshh!" Bulong na saway niya sakin kaya nagugulohan ko siyang tiningnan. "Mourn, my love, like Ed. So mourn." Sabi pa niya kaya mas nagulohan ako. "I'll explain later so mourn now."

Kahit nagugulohan ako sa pinaggagawa nilang apat ay sinunod ko pa rin siya. "J-Jin! Ahhh!" Umiiyak pa akong sumigaw saka niyakap siya na hindi man lang gumalaw na para talaga siyang namatay? "Lei Jin!" Humagulhol pa ako ng malakas na nagawa ko namang ilabas ang iyak ko kaya pumikit na ulit siya.