Paralel Evren

1- EVRENLER

Yanımda olduğunu bilmek güzeldi

Beni önemsiyormuş gibi rol yaptığın için teşekkürler

Ve beni tekmişim gibi hissettirdiğin için...

Çantamı son kez kontrol ederken anneannemin şefkat dolu gülümsemesiyle karşılaştım.

"Umarım burada her şey yolunda gider," dedi çenemi okşayarak.

Gözlerimi devirdim. "Sürekli başımızı belaya sokan birileri olmadığı sürece."

"Merak etme onunla da konuştum, o da fazlasıyla üzgün."

Merdivenden gelen ayak sesleriyle ikimizde arkamıza döndük. Aysar koşar adımlarla yanımıza geldi.

"Nihayet hazırsın," dedim sitemle. Alt tarafı okula gidiyorduk bu kadar ihtişamlı görünmesine gerek yoktu.

"Merak etme geç kalmayız," dedi göz kırparak.

Anneanneme elimle öpücük göndererek kapıdan çıktım... İşte başlıyoruz... Okulun ilk günü. Yeni hayatın ilk günü.

"Evet, okula neyle gidiyoruz?" Aysar beklenti içerisinde bana bakıyordu.

Gözlerimi kırpıştırdım, hava güneşliydi. Daha iyi odaklanabilmek için gözlerimi kapattım ve Evrenler'i kontrol etmeye başladım. Evet... Otobüsle gidersek yolda kaza olduğu için yarım saat gecikecektik. Tramvayla gidersek de uzun bir süre yürümemiz gerekecekti. Şu an için en iyi seçenek otostoptu.

"Otostop çekeceğiz," dedim.

Tek kaşını kaldırdı. "En sevdiğim."

Caddeye doğru hevesle yürümeye başladı. Kafamı salladım, çok güzel olduğu için istediği arabayı durdurabilmesi hoşuna gidiyordu. Hızlı adımlarla ona yetiştim... Birkaç dakika geçmeden mavi bir Opel bize doğru yavaşladı. Ön pencere yavaşça açılırken şoför koltuğundaki genç adam, gülümseyen yüzüyle bizi karşıladı.

"Gideceğiniz yere bırakayım kızlar."

Teşekkür ederek arabaya bindik. Biner binmez yoğun bir sigara kokusuyla karşılaştım. Aysar hem gideceğimiz yeri söyleyip hem de hevesle adamla sohbet etmeye başlamıştı. Tesadüf eseri o da bizim okula gidiyormuş, hatta okulumuzda Almanca öğretmeniymiş.

"Şansa bak gerçekten," dedim.

"Kaçıncı sınıfsınız?" diye sordu dikiz aynasından bize bakarak.

"11" dedi Aysar.

"Hadi ya, maalesef sadece 10.sınıflara giriyorum..."

Onları dinlerken uykumun geldiğini hissedip başımı cama yasladım.

Yol boyunca başımıza gelenleri düşündüm. Bir önceki okulumuzda başımıza gelenleri. Hasta olduğum için okula gidemediğim günlerde Aysar hoşlandığı çocuğu etkilemeye çalışırken, bir kız buna şahit olmuş. Kız, Aysar'ın oğlanı büyülediğini düşünmüş ve bunu ona söylediğinde ikisi kavga etmişler. Disipline gittiklerinde ise Aysar, yine özel gücünü kullanarak yalnızca kızın uzaklaştırma cezası almasını sağlamış. Kız bunu fark etmiş ve bunun peşini bırakmayacağını söylemiş. Tabii ki de Aysar onu umursamamış ancak kız geri döndüğünde, kalabalık bir grubu onda bir tuhaflık olduğu konusunda ikna etmeyi başarmış. Elbette Aysar yine gücüyle onların düşüncesini değiştirebilirdi. Ancak o sırada annemle babam, Büyükler'den Konsey'in toplanması gerektiğiyle ilgili bir telefon aldı. Konunun ne olduğunu bilemedikleri için de paniğe kapılıp ikimizi buraya, anneannemin yanına gönderdiler ve Konsey için yurt dışına gittiler.